2 Crônicas 18
1 Agora Jehoshaphat tinha riquezas e honra em abundância; e ele se aliou a Ahab.
Иосафат а авут богэций ши славэ дин белшуг ши с-а ынкускрит ку Ахаб.
2 Depois de alguns anos, ele foi para Ahab, para Samaria. Ahab matou ovelhas e gado para ele em abundância, e para as pessoas que estavam com ele, e o levou a subir com ele para Ramoth Gilead.
Дупэ кыцьва ань, с-а коборыт ла Ахаб, ын Самария. Ахаб а тэят пентру ел ши пентру попорул каре ера ку ел ун маре нумэр де ой ши бой ши л-а ругат сэ се суе ла Рамот дин Галаад.
3 Acabe, rei de Israel, disse a Jehoshaphat, rei de Judá: “Você irá comigo para Ramoth Gilead? Ele lhe respondeu: “Eu sou como você é, e meu povo como seu povo”. Estaremos com vocês na guerra”.
Ахаб, ымпэратул луй Исраел, а зис луй Иосафат, ымпэратул луй Иуда: „Врей сэ вий ку мине ла Рамот, ын Галаад?” Иосафат й-а рэспунс: „Еу, ка тине, ши попорул меу, ка попорул тэу, вом мерӂе ла луптэ ымпотрива луй ку тине.”
4 Jehoshaphat disse ao rei de Israel: “Por favor, pergunte primeiro pela palavra de Yahweh”.
Апой Иосафат а зис ымпэратулуй луй Исраел: „Ынтрябэ акум, те рог, Кувынтул Домнулуй.”
5 Então o rei de Israel reuniu os profetas, quatrocentos homens, e disse-lhes: “Devemos ir a Ramoth Gilead para a batalha, ou devo eu deixar de suportar? Eles disseram: “Suba, pois Deus o entregará nas mãos do rei”.
Ымпэратул луй Исраел а стрынс пе пророчь, ын нумэр де патру суте, ши ле-а зис: „Сэ не дучем ла луптэ ымпотрива Рамотулуй дин Галаад сау сэ-мь вэд де трябэ?” Ши ей ау рэспунс: „Суе-те ши Думнезеу ыл ва да ын мыниле ымпэратулуй.”
6 Mas Jehoshaphat disse: “Não há aqui além disso um profeta de Javé, para que possamos inquiri-lo?”
Дар Иосафат а зис: „Ну май есте аич ничун пророк ал Домнулуй прин каре сэ-Л путем ынтреба?”
7 O rei de Israel disse a Jeosafá: “Ainda há um homem por quem podemos perguntar a Javé; mas eu o odeio, pois ele nunca profetiza o bem a meu respeito, mas sempre o mal”. Ele é Micaías, o filho de Inlá”. Jehoshaphat disse: “Não deixe o rei dizer isso”.
Ымпэратул луй Исраел а рэспунс луй Иосафат: „Май есте ун ом прин каре ам путя сэ ынтребэм пе Домнул, дар ыл урэск, кэч ну-мь пророчеште нимик бун, ну пророчеште ничодатэ декыт рэу – есте Мика, фиул луй Имла.” Ши Иосафат а зис: „Сэ ну ворбяскэ аша ымпэратул!”
8 Então o rei de Israel chamou um oficial e disse: “Traga rapidamente Micaías, o filho de Imla”.
Атунч, ымпэратул луй Исраел а кемат ун дрегэтор ши й-а зис: „Тримите сэ винэ ындатэ Мика, фиул луй Имла.”
9 Now o rei de Israel e Jeosafá o rei de Judá sentaram-se cada um em seu trono, vestidos com suas vestes, e estavam sentados em um lugar aberto na entrada do portão de Samaria; e todos os profetas profetizavam diante deles.
Ымпэратул луй Исраел ши Иосафат, ымпэратул луй Иуда, шедяу фиекаре пе скаунул луй де домние, ымбрэкаць ку хайнеле лор ымпэрэтешть; шедяу ын локул де ла интраря порций Самарией. Ши тоць пророчий пророчяу ынаинтя лор.
10 Zedequias, filho de Chenaaná, fez-se chifres de ferro e disse: “Javé diz: 'Com estes empurrarás os sírios, até que sejam consumidos'”.
Зедекия, фиул луй Кенаана, ышь фэкусе ниште коарне де фер ши а зис: „Аша ворбеште Домнул: ‘Ку ачесте коарне вей бате пе сириень пынэ ый вей нимичи.’”
11 Todos os profetas profetizaram assim, dizendo: “Subam a Ramoth Gilead, e prosperem; pois Yahweh a entregará nas mãos do rei”.
Ши тоць пророчий ау пророчит ла фел, зикынд: „Суе-те ла Рамот, ын Галаад, кэч вей авя избындэ ши Домнул ыл ва да ын мыниле ымпэратулуй.”
12 O mensageiro que foi chamar Micaías falou com ele, dizendo: “Eis que as palavras dos profetas declaram o bem ao rei com uma só boca”. Que sua palavra, portanto, seja como uma delas, e fale bem”.
Солул каре се дусесе сэ кеме пе Мика й-а ворбит аша: „Ятэ, пророчий ку ун гынд пророческ де бине ымпэратулуй; кувынтул тэу сэ фие дар ка ши кувынтул фиекэруя дин ей! Вестеште де бине!”
13 Micaiah disse: “Como Yahweh vive, direi o que meu Deus diz”.
Мика а рэспунс: „Виу есте Домнул кэ вой вести че ва спуне Думнезеул меу.”
14 Quando ele chegou ao rei, o rei lhe disse: “Micaías, vamos a Ramoth Gilead para a batalha, ou devo eu resistir? Ele disse: “Suba, e prospere. Eles serão entregues em suas mãos”.
Кынд а венит ла ымпэрат, ымпэратул й-а зис: „Мика, сэ не дучем ла луптэ ымпотрива Рамотулуй дин Галаад сау сэ-мь вэд де трябэ?” Ел а рэспунс: „Суици-вэ! Кэч вець авя избындэ ши вор фи даць ын мыниле воастре.”
15 O rei lhe disse: “Quantas vezes te conjuro que não fales comigo senão a verdade em nome de Iavé”?
Ши ымпэратул й-а зис: „Де кыте орь ва требуи сэ те пун сэ журь кэ ну-мь вей спуне декыт адевэрул ын Нумеле Домнулуй?”
16 Ele disse: “Eu vi todo Israel espalhado pelas montanhas, como ovelhas que não têm pastor”. Yahweh disse: “Estas não têm dono”. Que cada um deles volte para sua casa em paz”.
Мика а рэспунс: „Вэд тот Исраелул рисипит пе мунць, ка ниште ой каре н-ау пэстор, ши Домнул а зис: ‘Оамений ачештя н-ау стэпын, фиекаре сэ се ынтоаркэ ын паче акасэ!’”
17 O rei de Israel disse a Jehoshaphat: “Eu não te disse que ele não profetizaria o bem a meu respeito, mas o mal?”
Ымпэратул луй Исраел а зис луй Иосафат: „Ну ць-ам спус еу? Ел ну-мь пророчеште нимик бун, ну-мь пророчеште декыт рэу.”
18 Micaías disse: “Portanto, ouçam a palavra de Javé: Vi Javé sentado em seu trono, e todo o exército do céu de pé à sua direita e à sua esquerda.
Ши Мика а зис: „Аскултаць дар Кувынтул Домнулуй! Ам вэзут пе Домнул стынд пе скаунул Сэу де домние ши тоатэ оастя черурилор стынд ла дряпта ши ла стынга Луй.
19 Yahweh disse: “Quem vai atrair Ahab, rei de Israel, para que ele suba e caia em Ramoth Gilead? Um falou dizendo desta maneira, e outro dizendo desta maneira.
Ши Домнул а зис: ‘Чине ва амэӂи пе Ахаб, ымпэратул луй Исраел, ка сэ се суе ла Рамот, ын Галаад, ши сэ пярэ аколо?’ Ау рэспунс унул ынтр-ун фел, алтул ынтр-алтул.
20 Um espírito saiu, apresentou-se diante de Javé, e disse: 'Eu o seduzirei'. “Yahweh disse a ele, 'Como?
Ши ун дух а венит ши с-а ынфэцишат ынаинтя Домнулуй ши а зис: ‘Еу ыл вой амэӂи.’ Домнул й-а зис: ‘Кум?’
21 “Ele disse: “Eu irei e serei um espírito mentiroso na boca de todos os seus profetas”. “Ele disse: 'Vocês o seduzirão e prevalecerão também. Ide e fazei-o”.
‘Вой еши, а рэспунс ел, ши вой фи ун дух де минчунэ ын гура тутурор пророчилор луй.’ Домнул а зис: ‘Ыл вей амэӂи ши вей избути; ешь ши фэ аша.’
22 “Agora, portanto, eis que Javé pôs um espírito mentiroso na boca destes vossos profetas; e Javé falou mal de vós”.
Ши акум, ятэ кэ Домнул а пус ун дух де минчунэ ын гура пророчилор тэй каре сунт де фацэ. Дар Домнул а ворбит рэу ымпотрива та.”
23 Então Zedequias, filho de Chenaaná, aproximou-se e bateu na bochecha de Micaías, e disse: “Para que lado o Espírito de Javé foi de mim para falar com você?
Атунч, Зедекия, фиул луй Кенаана, апропиинду-се, а ловит пе Мика песте образ ши а зис: „Пе че друм а ешит духул Домнулуй дин мине ка сэ-ць ворбяскэ?”
24 Micaiah disse: “Eis que vereis naquele dia, quando entrardes em uma sala interior para vos esconderdes”.
Мика а рэспунс: „Вей ведя ын зиуа кынд вей умбла дин одае ын одае ка сэ те аскунзь.”
25 O rei de Israel disse: “Pegue Micaías e leve-o de volta para Amon, o governador da cidade, e para Joás, filho do rei;
Ымпэратул луй Исраел а зис: „Луаць пе Мика ши дучеци-л ла Амон, кэпетения четэций, ши ла Иоас, фиул ымпэратулуй.
26 e diga: 'O rei diz: “Ponha este companheiro na prisão e alimente-o com pão de aflição e com água de aflição, até que eu volte em paz'”.
Ши спунець: ‘Аша ворбеште ымпэратул: «Бэгаць пе омул ачеста ын темницэ ши хрэници-л ку пыня ши ку апа ынтристэрий пынэ мэ вой ынтоарче ын паче.»’”
27 Micaiah disse: “Se você voltar em paz, Yahweh não falou por mim”. Ele disse: “Ouçam, vocês, todos vocês!”
Ши Мика а зис: „Дакэ те вей ынтоарче ын паче, н-а ворбит Домнул прин мине!” Апой а май зис: „Вой, тоате попоареле, аузиць!”
28 Então o rei de Israel e Jeosafá, rei de Judá, subiram a Ramoth Gilead.
Ымпэратул луй Исраел ши Иосафат, ымпэратул луй Иуда, с-ау суит ла Рамот, ын Галаад.
29 O rei de Israel disse a Jeosafá: “Eu me disfarçarei e irei para a batalha; mas vocês vestem suas vestes”. Então, o rei de Israel se disfarçou; e eles foram para a batalha.
Ымпэратул луй Исраел а зис луй Иосафат: „Вряу сэ-мь скимб хайнеле ка сэ мэ дук ла луптэ, дар ту ымбракэ-те ку хайнеле тале.” Ши ымпэратул луй Исраел шь-а скимбат хайнеле ши с-ау дус ла луптэ.
30 Agora o rei da Síria havia comandado os capitães de suas carruagens, dizendo: “Não lute com pequenos ou grandes, exceto apenas com o rei de Israel”.
Ымпэратул Сирией дэдусе урмэтоаря порункэ май-марилор песте кареле луй: „Сэ ну вэ луптаць нич ку чел мик, нич ку чел маре, чи сэ вэ луптаць нумай ку ымпэратул луй Исраел.”
31 Quando os capitães das carruagens viram Jehoshaphat, disseram: “É o rei de Israel”! Por isso, voltaram-se para lutar contra ele. Mas Jeosafá gritou, e Javé o ajudou; e Deus os levou a se afastarem dele.
Кынд ау зэрит май-марий карелор пе Иосафат, ау зис: „Есте ымпэратул луй Исраел.” Ши л-ау ынконжурат ка сэ лупте ку ел. Иосафат а скос ун ципэт. Домнул л-а ажутат ши Думнезеу й-а ындепэртат де ла ел.
32 Quando os capitães das carruagens viram que não era o rei de Israel, voltaram atrás, deixando de persegui-lo.
Май-марий карелор, вэзынд кэ ну ера ымпэратул луй Исраел, с-ау депэртат де ел.
33 Um certo homem desenhou seu arco ao acaso, e atingiu o rei de Israel entre as articulações da armadura. Por isso ele disse ao motorista da carruagem: “Vire-se e me leve para fora da batalha, pois estou gravemente ferido”.
Атунч, ун ом а трас ку аркул ла ынтымпларе ши а ловит пе ымпэратул луй Исраел ынтре ынкеетуриле армэтурий. Ымпэратул а зис челуй че-й мына карул: „Ынтоарче ши скоате-мэ дин кымпул де бэтае, кэч сунт рэнит.”
34 A batalha aumentou naquele dia. Entretanto, o rei de Israel se apoiou em sua carruagem contra os sírios até a noite; e por volta do pôr-do-sol, ele morreu.
Лупта а фост ынвершунатэ ын зиуа ачея. Ымпэратул луй Исраел а стат ын кар, ын фаца сириенилор, пынэ сяра ши а мурит пе ла апусул соарелуй.
