2 Crônicas 10
1 Rehoboam foi a Shechem, pois todo Israel tinha vindo a Shechem para torná-lo rei.
Tedy jechał Roboam do Sychem; bo w Sychem zebrał się był wszystek Izrael, aby go postanowił królem.
2 Quando Jeroboão, filho de Nebat, ouviu falar dele (pois estava no Egito, onde havia fugido da presença do rei Salomão), Jeroboão voltou do Egito.
A gdy to usłyszał Jeroboam, syn Nabatowy, który był w Egipcie, gdzie był uciekł przed królem Salomonem, wrócił się Jeroboam z Egiptu;
3 Eles o enviaram e o chamaram; e Jeroboão e todo Israel vieram, e falaram com Rehoboam, dizendo:
Bo posłali i wezwali go. Tedy przyszedł Jeroboam i wszystek Izrael, i rzekli do Roboama, mówiąc:
4 “Seu pai fez nosso jugo sofrer. Agora, portanto, faça o doloroso serviço de seu pai e seu pesado jugo que ele nos colocou, mais leve, e nós o serviremos”.
Ojciec twój włożył na nas jarzmo ciężkie; ale ty teraz ulżyj nam niewoli srogiej ojca twego, i jarzma ciężkiego, które włożył na nas, a będziemyć służyli.
5 Ele disse-lhes: “Voltem a mim depois de três dias”. Assim, o povo partiu.
Który im rzekł: Po trzech dniach wróćcie się do mnie. I odszedł lud.
6 O rei Rehoboam aconselhou-se com os anciãos, que tinham estado perante Salomão, seu pai, enquanto ele ainda vivia, dizendo: “Que conselho você me dá sobre como responder a essas pessoas”?
Międzytem wszedł król Roboam w radę z starszymi, którzy stawali przed Salomonem, ojcem jego, za żywota jego, mówiąc: Co wy radzicie? Jakąbym miał dać odpowiedź ludowi temu?
7 Eles falaram com ele, dizendo: “Se você for gentil com essas pessoas, agrade-lhes, e lhes disser boas palavras, então eles serão seus servos para sempre”.
Którzy mu odpowiedzieli, mówiąc: Jeźli dziś powolny będziesz ludowi temu, a uczynisz im kwoli, i będziesz mówił do nich słowa łagodne, będą sługami twymi po wszystkie dni.
8 Mas ele abandonou o conselho dos velhos que lhe haviam dado, e se aconselhou com os jovens que haviam crescido com ele, que estavam diante dele.
Ale on opuściwszy radę starszych, którą mu podali, wszedł w radę z młodzieńcami, którzy z nim wzrośli i stawali przed nim.
9 Ele lhes disse: “Que conselho vocês dão, para que possamos dar uma resposta a estas pessoas, que falaram comigo, dizendo: 'Faça o jugo que seu pai nos pôs mais leve'”.
I rzekł do nich: Cóż wy radzicie, abyśmy odpowiedzieli ludowi temu, którzy rzekli do mnie, mówiąc: Ulżyj tego jarzma, które włożył ojciec twój na nas?
10 Os jovens que tinham crescido com ele falaram com ele, dizendo: “Assim dirás às pessoas que falaram contigo, dizendo: 'Teu pai fez pesado o nosso jugo, mas torna-o mais leve para nós'; assim lhes dirás: 'Meu dedo mindinho é mais grosso que a cintura de meu pai'.
Tedy mu odpowiedzieli oni młodzieńcy, którzy z nim wzrośli, mówiąc: Tak odpowiesz temu ludowi, którzy do ciebie rzekli, mówiąc: Ojciec twój włożył na nas ciężkie jarzmo, ale ty ulżyj go nam. Tak rzeczesz do nich: Najmniejszy palec mój mięższy niż biodra ojca mego.
11 Agora, enquanto que meu pai lhe pesou com um jugo pesado, eu acrescentarei ao seu jugo. Meu pai te castigou com chicotes, mas eu te castigarei com escorpiões'”.
Przetoż teraz, ojciec mój kładł na was jarzmo ciężkie, ale ja przydam do jarzma waszego; ojciec mój karał was biczykami, a ja was będę karał korbaczami.
12 Então Jeroboão e todo o povo vieram a Rehoboam no terceiro dia, como pediu o rei, dizendo: “Venha até mim novamente no terceiro dia”.
Przyszedł tedy Jeroboam i wszystek lud do Roboama dnia trzeciego, jako był im rozkazał król, mówiąc: Wróćcie się do mnie dnia trzeciego.
13 O rei lhes respondeu grosseiramente; e o rei Roboão abandonou o conselho dos velhos,
I odpowiedział im król surowie, bo opuścił król Roboam radę starców.
14 e falou com eles após o conselho dos jovens, dizendo: “Meu pai fez pesado o seu jugo, mas eu acrescentarei a ele”. Meu pai vos castigou com chicotes, mas eu vos castigarei com escorpiões”.
A rzekł do nich według rady młodzieńców, mówiąc: Ojciec mój obciążył was jarzmem ciężkiem, ale ja przydam do niego; ojciec mój karał was biczykami, ale ja was będę karał korbaczami.
15 Então o rei não deu ouvidos ao povo; pois foi trazido por Deus, para que Javé pudesse estabelecer sua palavra, que ele falou por Ahijah, o xilonita, a Jeroboão, filho de Nebat.
I nie usłuchał król ludu: (bo była przyczyna od Boga, aby dosyć uczynił Pan słowu swemu, które był powiedział przez Achyjasza Sylonitczyka do Jeroboama, syna Nabatowego.)
16 Quando todo Israel viu que o rei não os ouvia, o povo respondeu ao rei, dizendo: “Que porção temos em Davi? Nós não temos uma herança no filho de Jessé! Todos os homens para suas tendas, Israel! Agora cuide da sua própria casa, David”. Assim, todo Israel partiu para suas tendas.
Przetoż widząc wszystek Izrael, że ich król nie usłuchał, odpowiedział lud królowi, mówiąc: Cóż mamy za dział w Dawidzie? a co za dziedzictwo w synu Isajowym? Każdy idź do namiotów swych, o Izraelu! a ty Dawidzie! opatrz teraz dom swój. I rozeszli się wszyscy Izraelczycy do namiotów swoich.
17 Mas quanto às crianças de Israel que viviam nas cidades de Judá, Rehoboam reinava sobre elas.
A tak tylko nad synami Izraelskimi, którzy mieszkali w miastach Judzkich, królował Roboam.
18 Então o rei Roboão enviou Hadorão, que estava sobre os homens sujeitos a trabalhos forçados; e os filhos de Israel o apedrejaram até a morte com pedras. O rei Roboão apressou-se a subir para sua carruagem, para fugir para Jerusalém.
I posłał król Roboam Adorama, który był poborcą, i ukamionowali go synowie Izraelscy, że umarł; przetoż król Roboam wsiadłszy co rychlej na wóz, uciekł do Jeruzalemu.
19 Então Israel se rebelou contra a casa de Davi até os dias de hoje.
A tak odstąpili Izraelczycy od domu Dawidowego, aż do dnia tego.
