1 Reis 19
1 Ahab contou a Jezebel tudo o que Elias havia feito, e como ele havia matado todos os profetas com a espada.
Ахаб а спус Изабелей тот че фэкусе Илие ши кум учисесе ку сабия пе тоць пророчий.
2 Então Jezebel enviou um mensageiro a Elias, dizendo: “Que os deuses me façam, e mais ainda, se eu não fizer de sua vida como a vida de um deles até amanhã por esta hora”!
Изабела а тримис ун сол ла Илие сэ-й спунэ: „Сэ мэ педепсяскэ зеий ку тоатэ аспримя лор дакэ мыне, ла часул ачеста, ну вой фаче ку вяца та че ай фэкут ту ку вяца фиекэруя дин ей.”
3 Quando viu isso, ele se levantou e correu por sua vida, e veio para Beersheba, que pertence a Judah, e deixou seu servo lá.
Илие, кынд а вэзут лукрул ачеста, с-а скулат ши а плекат, ка сэ-шь скапе вяца. А ажунс ла Беер-Шеба, каре цине де Иуда, ши шь-а лэсат служиторул аколо.
4 Mas ele mesmo foi um dia de viagem ao deserto, e veio e sentou-se debaixo de um zimbro. Então ele pediu para si mesmo que pudesse morrer, e disse: “Basta”. Agora, ó Javé, tire minha vida; pois não sou melhor que meus pais”.
Ел с-а дус ын пустиу, унде, дупэ ун друм де о зи, а шезут суб ун иенупэр ши доря сэ моарэ зикынд: „Дестул! Акум, Доамне, я-мь суфлетул, кэч ну сунт май бун декыт пэринций мей.”
5 Ele deitou-se e dormiu sob um zimbro; e eis que um anjo o tocou, e lhe disse: “Levanta-te e come!
С-а кулкат ши а адормит суб ун иенупэр. Ши, ятэ, л-а атинс ун ынӂер ши й-а зис: „Скоалэ-те ши мэнынкэ.”
6 Ele olhou, e eis que havia em sua cabeça um bolo assado no carvão, e um pote de água. Ele comeu e bebeu, e deitou-se novamente.
Ел с-а уйтат ши, ла кэпэтыюл луй, ерау о туртэ коаптэ пе ниште петре ынкэлзите ши ун урчор ку апэ. А мынкат ши а бэут, апой с-а кулкат дин ноу.
7 O anjo de Yahweh veio novamente pela segunda vez, tocou-o e disse: “Levanta-te e come, porque a viagem é grande demais para ti”.
Ынӂерул Домнулуй а венит а доуа оарэ, л-а атинс ши а зис: „Скоалэ-те ши мэнынкэ, фииндкэ друмул пе каре-л ай де фэкут есте пря лунг пентру тине.”
8 Ele se levantou, comeu e bebeu, e foi na força dessa comida durante quarenta dias e quarenta noites para Horeb, a Montanha de Deus.
Ел с-а скулат, а мынкат ши а бэут ши, ку путеря пе каре й-а дат-о мынкаря ачаста, а мерс патрузечь де зиле ши патрузечь де нопць пынэ ла мунтеле луй Думнезеу, Хореб.
9 Ele chegou a uma caverna ali, e acampou ali; e eis que a palavra de Javé chegou até ele, e ele lhe disse: “O que você está fazendo aqui, Elias”?
Ши аколо, Илие а интрат ынтр-о пештерэ ши а рэмас ын еа песте ноапте. Ши кувынтул Домнулуй й-а ворбит астфел: „Че фачь ту аич, Илие?”
10 Ele disse: “Tenho sido muito zeloso por Javé, o Deus dos Exércitos; pois os filhos de Israel abandonaram seu pacto, derrubaram seus altares e mataram seus profetas com a espada. Eu, até mesmo eu só, fico; e eles procuram minha vida, para tirá-la”.
Ел а рэспунс: „Ам фост плин де рывнэ пентру Домнул Думнезеул оштирилор, кэч копиий луй Исраел ау пэрэсит легэмынтул Тэу, ау сфэрымат алтареле Тале ши ау учис ку сабия пе пророчий Тэй; ам рэмас нумай еу сингур, ши каутэ сэ-мь я вяца!”
11 Ele disse: “Saia e fique na montanha antes de Yahweh”. Eis que Javé passou, e um grande e forte vento rasgou as montanhas e quebrou as rochas antes de Javé; mas Javé não estava no vento. Após o vento houve um terremoto; mas Javé não estava no terremoto.
Домнул й-а зис: „Ешь ши стай пе мунте ынаинтя Домнулуй!” Ши ятэ кэ Домнул а трекут пе лынгэ пештерэ. Ши ынаинтя Домнулуй а трекут ун вынт таре ши путерник, каре деспика мунций ши сфэрыма стынчиле. Домнул ну ера ын вынтул ачела. Ши, дупэ вынт, а венит ун кутремур де пэмынт. Домнул ну ера ын кутремурул де пэмынт.
12 Após o terremoto passou um incêndio; mas Iavé não estava no incêndio. Após o incêndio, havia uma voz ainda pequena.
Ши дупэ кутремурул де пэмынт, а венит ун фок. Домнул ну ера ын фокул ачела. Ши дупэ фок, а венит ун сусур блынд ши субцире.
13 Quando Elias a ouviu, envolveu seu rosto em seu manto, saiu e ficou de pé na entrada da caverna. Eis que uma voz veio até ele e disse: “O que você está fazendo aqui, Elijah”?
Кынд л-а аузит, Илие шь-а акоперит фаца ку мантауа, а ешит ши а стат ла гура пештерий. Ши ун глас й-а ворбит зикынд: „Че фачь ту аич, Илие?”
14 Ele disse: “Tenho sido muito zeloso por Javé, o Deus dos Exércitos; pois os filhos de Israel abandonaram seu pacto, derrubaram seus altares e mataram seus profetas com a espada. Eu, até mesmo eu só, fico; e eles procuram minha vida, para tirá-la”.
Ел а рэспунс: „Ам фост плин де рывнэ пентру Домнул Думнезеул оштирилор, кэч копиий луй Исраел ау пэрэсит легэмынтул Тэу, ау сфэрымат алтареле Тале ши ау учис ку сабия пе пророчий Тэй; ам рэмас нумай еу сингур, ши каутэ сэ-мь я вяца.”
15 Yahweh disse-lhe: “Vá, volte a caminho do deserto de Damasco”. Quando chegar, ungir Hazael para ser rei sobre a Síria”.
Домнул й-а зис: „Ду-те, ынтоарче-те пе друмул тэу прин пустиу пынэ ла Дамаск ши, кынд вей ажунӂе, сэ унӂь пе Хазаел ка ымпэрат ал Сирией.
16 Ungir Jeú, filho de Ninshi, para ser rei sobre Israel; e ungir Eliseu, filho de Safate, de Abel-Meolá, para ser profeta em seu lugar.
Сэ унӂь ши пе Иеху, фиул луй Нимши, ка ымпэрат ал луй Исраел ши сэ унӂь пе Елисей, фиул луй Шафат, дин Абел-Мехола, ка пророк ын локул тэу.
17 Aquele que escapar da espada de Hazael, Jeú matará; e aquele que escapar da espada de Jeú, Eliseu matará.
Ши се ва ынтымпла кэ пе чел че ва скэпа де сабия луй Хазаел ыл ва оморы Иеху ши пе чел че ва скэпа де сабия луй Иеху ыл ва оморы Елисей.
18 Contudo, reservei sete mil em Israel, todos os joelhos dos quais não se curvaram diante de Baal, e toda boca que não o beijou”.
Дар вой лэса ын Исраел шапте мий де бэрбаць, ши ануме пе тоць чей че ну шь-ау плекат ӂенункий ынаинтя луй Баал ши а кэрор гурэ ну л-ау сэрутат.”
19 Então ele partiu de lá e encontrou Elisha, o filho de Shaphat, que estava lavrando com doze juizes de bois antes dele, e ele com a décima segunda. Elias foi até ele e colocou seu manto sobre ele.
Илие а плекат де аколо ши а гэсит пе Елисей, фиул луй Шафат, арынд. Ынаинтя луй ерау доуэспрезече перекь де бой, ши ел ера ку а доуэспрезечя. Илие с-а апропият де ел ши шь-а арункат мантауа пе ел.
20 Elisha deixou os bois e correu atrás de Elias, e disse: “Deixe-me por favor beijar meu pai e minha mãe, e então eu o seguirei”. Ele lhe disse: “Volte novamente; pelo que eu fiz a você”?
Елисей а пэрэсит боий, а алергат дупэ Илие ши а зис: „Ласэ-мэ сэ сэрут пе татэл меу ши пе мама мя ши те вой урма.” Илие й-а рэспунс: „Ду-те ши апой ынтоарче-те, дар гындеште-те ла че ць-ам фэкут.”
21 Ele voltou de segui-lo, pegou o jugo dos bois, matou-os e cozinhou sua carne com o equipamento dos bois, e deu ao povo; e eles comeram. Então ele se levantou, e foi atrás de Elias, e o serviu.
Дупэ че с-а депэртат де Илие, с-а ынторс ши а луат о переке де бой пе каре й-а адус жертфэ; ку унелтеле боилор ле-а ферт карня ши а дат-о оаменилор с-о мэнынче. Апой с-а скулат, а урмат пе Илие ши а фост ын служба луй.
