< 1 Crônicas 17 >
1 Quando David estava morando em sua casa, David disse ao profeta Nathan: “Eis que eu vivo em uma casa de cedro, mas a arca do pacto de Javé está em uma tenda”.
Dawid bɔɔ ne ho atenase wɔ nʼahemfi hɔ no, ɔka kyerɛɛ odiyifo Natan se, “Me de, manya ahemfi a wɔde sida asi no fɛfɛ mu atena, nanso Awurade Apam Adaka no de, ɛhyɛ ntamadan mu.”
2 Nathan disse a David: “Faça tudo o que está em seu coração; pois Deus está com você”.
Natan buae se, “Nea ɛwɔ wʼadwene mu a wopɛ sɛ woyɛ no, kɔ so na Onyankopɔn ka wo ho.”
3 Naquela mesma noite, a palavra de Deus veio a Nathan, dizendo:
Saa anadwo no ara, Onyankopɔn ka kyerɛɛ Natan se,
4 “Vá e diga a David, meu servo, 'Javé diz: 'Não me construirás uma casa para morar;
“Kɔka kyerɛ me somfo Dawid se, ‘Sɛnea Awurade se ni: ɛnyɛ wo na ɛsɛ sɛ wusi asɔredan ma me tena mu.
5 pois não vivo em uma casa desde o dia em que criei Israel até hoje, mas tenho ido de tenda em tenda, e de uma tenda para outra.
Efi bere a mede Israelfo fii Misraim besi nnɛ, mentenaa asɔredan mu da. Daa, mete ntamadan mu na wɔde di atutena.
6 Em todos os lugares em que caminhei com todo Israel, falei uma palavra com algum dos juízes de Israel, a quem ordenei que fosse pastor do meu povo, dizendo: “Por que não me construíste uma casa de cedro?
Na mannwiinwii ankyerɛ Israel ntuanofo no a wɔyɛ me nkurɔfo nguanhwɛfo no da. Mimmisaa wɔn da sɛ: “Adɛn nti na munsii sida dua asɔredan fɛfɛ mmaa me?”’
7 “Agora, portanto, você dirá ao meu servo David: “Yahweh dos Exércitos diz: “Eu te tirei do curral de ovelhas, de seguir as ovelhas, para ser príncipe sobre meu povo Israel.
“Afei, kɔka kyerɛ me somfo Dawid se, ‘Sɛnea Asafo Awurade se ni: Miyii wo sɛ di me nkurɔfo Israelfo anim bere a na woyɛ abarimaa guanhwɛfo a worehwɛ wo nguan wɔ adidibea.
8 Eu estive com você onde quer que você tenha ido, e cortei todos os seus inimigos de antes de você”. Vou fazer de vocês um nome como o nome dos grandes que estão na terra.
Baabiara a wokɔe no, mekaa wo ho. Na masɛe wʼatamfo nyinaa. Na afei, mɛma wo din ahyeta wɔ asase so baabiara.
9 Designarei um lugar para meu povo Israel, e o plantarei, para que ele possa morar em seu próprio lugar, e não seja mais movido. Os filhos da maldade não os desperdiçarão mais, como no início,
Mama me nkurɔfo Israelfo no baabi a wɔbɛtena afebɔɔ. Beae bi a ɛwɔ bammɔ a obiara renhaw wɔn. Ɛhɔ bɛyɛ wɔn ankasa asase a aman amumɔyɛfo renhyɛ wɔn so, sɛnea wɔyɛɛ bere bi a atwa mu no,
10 e desde o dia em que ordenei aos juízes que estivessem sobre meu povo Israel. Eu subjugarei todos os seus inimigos. Além disso, eu lhes digo que Yahweh construirá uma casa para vocês.
fi bere a miyii atemmufo sɛ wonni me nkurɔfo so no. Na mɛka wʼatamfo nyinaa ahyɛ. “‘Na merepae mu aka se, Awurade besi fi ama wo, ahenni nnidiso.
11 Acontecerá, quando seus dias forem cumpridos, que você deverá ir para estar com seus pais, que eu criarei sua descendência depois de você, que será de seus filhos; e estabelecerei seu reino.
Na sɛ wuwu a, mɛma wo mmabarima no mu baako so, na mama nʼahenni ayɛ den.
12 Ele me construirá uma casa, e eu estabelecerei seu trono para sempre.
Ɔno ne obi a obesi fi a ɛyɛ asɔredan no ama me. Na metim nʼahengua ase afebɔɔ.
13 Eu serei seu pai, e ele será meu filho. Não lhe tirarei minha bondade amorosa, como a tirei daquele que foi antes de vós;
Mɛyɛ nʼagya na ɔbɛyɛ me ba. Merenyi me dɔ a ɛnsa da no mfi ne so, sɛnea miyi fii Saulo a wudii nʼade so no.
14 mas o estabelecerei em minha casa e em meu reino para sempre. Seu trono será estabelecido para sempre””.
Mɛma nʼase atim wɔ mʼahenni nnidiso ne mʼaheman mu bere nyinaa mu, na nʼahengua no bɛtena hɔ daa.’”
15 De acordo com todas estas palavras, e de acordo com toda esta visão, então Nathan falou com David.
Enti Natan san kɔɔ Dawid nkyɛn kɔkaa nsɛm a Awurade aka no nyinaa kyerɛɛ no.
16 Então o rei David entrou e sentou-se diante de Javé; e disse: “Quem sou eu, Javé Deus, e qual é a minha casa, que você me trouxe até aqui?
Afei, ɔhene Dawid kɔtenaa Awurade anim bɔɔ mpae se, “Me ne hena, Awurade Nyankopɔn, na mʼabusua yɛ abusua bɛn a nti wode me abedu saa tebea yi mu?
17 Isto foi uma coisa pequena aos seus olhos, ó Deus, mas você falou da casa de seu servo por um grande tempo, e me respeitou de acordo com o padrão de um homem de alto grau, Javé Deus.
Na mprempren, Awurade, eyi nyinaa akyi no, woka se wobɛma me ahenni nnidiso afebɔɔ. Wokasa me ho te sɛ obi a meyɛ ɔkɛse pa ara, Awurade Nyankopɔn!
18 O que David pode lhe dizer ainda mais a respeito da honra que é feita ao seu servo? Pois você conhece seu servo.
“Dɛn na menka bio mfa ɔkwan a woafa so ahyɛ me anuonyam yi ho? Wunim sɛnea mete ankasa.
19 Javé, pelo bem de seu servo, e de acordo com seu próprio coração, você fez toda esta grandeza, para tornar conhecidas todas estas grandes coisas.
Awurade, me nti ne wo pɛ mu nti, woayɛ saa nneɛma akɛse yi nyinaa, na woada no adi.
20 Yahweh, não há ninguém como você, nem existe outro Deus além de você, de acordo com tudo o que ouvimos com nossos ouvidos.
“Awurade, obiara nni hɔ a ɔte sɛ wo. Onyame foforo bi nni hɔ! Yɛntee da mpo sɛ onyame foforo bi wɔ hɔ te sɛ wo!
21 Que nação na terra é como seu povo Israel, a quem Deus foi resgatar para si mesmo por um povo, para fazer de você um nome por grandes e incríveis coisas, ao expulsar nações de diante de seu povo que você resgatou do Egito?
Ɔman foforo bɛn na ɛwɔ asase so a, ɛte sɛ Israel? Ɔman foforo bɛn, Onyankopɔn, na woayi no afi nkoasom mu de wɔn abɛyɛ wʼankasa wo nkurɔfo? Bere a wugyee wo nkurɔfo fii Misraim no, wode gyee din. Wonam nsɛnkyerɛnne a ɛyɛ ahodwiriw so pam aman a wɔayɛ akwanside ama wɔn no.
22 Pois você fez de seu povo Israel seu próprio povo para sempre; e você, Javé, tornou-se seu Deus.
Wuyii Israel sɛ wɔmmɛyɛ wo nkurɔfo afebɔɔ, na wo, Awurade, woabɛyɛ wɔn Nyankopɔn.
23 Agora, Javé, que a palavra que você falou a respeito de seu servo, e a respeito de sua casa, seja estabelecida para sempre, e faça como você falou.
“Awurade, afei yɛ nea woahyɛ ho bɔ afa me ne mʼabusuafo ho no. Ma ɛnyɛ bɔhyɛ a ebetim hɔ daa.
24 Let seu nome seja estabelecido e ampliado para sempre, dizendo: 'Javé dos Exércitos é o Deus de Israel, até mesmo um Deus para Israel'. A casa de Davi, teu servo, está estabelecida diante de ti”.
Wo din ase ntim, na wɔnhyɛ no anuonyam afebɔɔ sɛnea ɛbɛyɛ a wiase nyinaa bɛka se, ‘Asafo Awurade yɛ Onyankopɔn wɔ Israel!’ Na ma wo somfo Dawid ahenni nnidiso no ase ntim wɔ wʼanim.
25 Pois tu, meu Deus, revelaste ao teu servo que lhe construirás uma casa. Portanto, seu servo encontrou coragem para rezar diante de você.
“Wo me Nyankopɔn, masi me bo abɔ saa mpae yi, efisɛ woada no adi sɛ wubesi fi ama me, mʼahenni nnidiso a ɛbɛtena hɔ daa.
26 Agora, Javé, você é Deus, e prometeu esta coisa boa ao seu servo.
Efisɛ woyɛ Onyankopɔn, Awurade. Na me, wo somfo, woahyɛ me nneɛma pa yi ho bɔ.
27 Agora te agradou abençoar a casa de teu servo, para que ela continue para sempre diante de ti; pois tu, Javé, abençoaste, e ela é abençoada para sempre”.
Na afei asɔ wʼani sɛ wubehyira me ne mʼabusuafo, sɛnea yɛn ahenni nnidiso bɛkɔ so afebɔɔ wɔ wʼanim. Na sɛ wuhyira a, Awurade, ɛyɛ nhyira a ɛtena hɔ daa nyinaa!”