Marcos 10
1 Jesus saiu daquele lugar [com seus discípulos], and logo se foi ao distrito da Judeia e ao outro lado do [Rio ]Jordão. Mais tarde, após se reunir em volta dele uma grande multidão, ele começou a ensinar novamente, conforme o costume dele.
അനന്തരം സ തത്സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥായ യർദ്ദനനദ്യാഃ പാരേ യിഹൂദാപ്രദേശ ഉപസ്ഥിതവാൻ, തത്ര തദന്തികേ ലോകാനാം സമാഗമേ ജാതേ സ നിജരീത്യനുസാരേണ പുനസ്താൻ ഉപദിദേശ|
2 Enquanto ele ensinava, vieram alguns fariseus e lhe perguntaram: -[Nossa lei judaica ]permite um homem divorciar sua esposa? Eles disseram isto para poder criticar Jesus [se ele respondesse “sim” ou “não”. ]
തദാ ഫിരൂശിനസ്തത്സമീപമ് ഏത്യ തം പരീക്ഷിതും പപ്രച്ഛഃ സ്വജായാ മനുജാനാം ത്യജ്യാ ന വേതി?
3 Ele respondeu: -O que foi que Moisés [ordenou aos seus antepassados sobre isso]?
തതഃ സ പ്രത്യവാദീത്, അത്ര കാര്യ്യേ മൂസാ യുഷ്മാൻ പ്രതി കിമാജ്ഞാപയത്?
4 Um deles respondeu: -[A lei de ]Moisés permite um homem escrever num papel o motivo do divórcio e [depois entregar o papel à sua esposa ]e mandá-la embora.
ത ഊചുഃ ത്യാഗപത്രം ലേഖിതും സ്വപത്നീം ത്യക്തുഞ്ച മൂസാഽനുമന്യതേ|
5 Jesus disse a eles: -Foi porque vocês não prestavam atenção a nada que Deus tentou ensinar ao povo de Israel que Moisés fez essa lei para vocês.
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, യുഷ്മാകം മനസാം കാഠിന്യാദ്ധേതോ ർമൂസാ നിദേശമിമമ് അലിഖത്|
6 Mas ele também escreveu que, quando Deus criou as pessoas, ele fez delas um só casal.
കിന്തു സൃഷ്ടേരാദൗ ഈശ്വരോ നരാൻ പുംരൂപേണ സ്ത്രീരൂപേണ ച സസർജ|
7 Portanto, como dizem as Escrituras, um homem não deve ficar mais com seus pais depois de casar;
"തതഃ കാരണാത് പുമാൻ പിതരം മാതരഞ്ച ത്യക്ത്വാ സ്വജായായാമ് ആസക്തോ ഭവിഷ്യതി,
8 ele deve passar a morar com sua esposa, e eles dois se tornam tão íntimos como se fosse uma só pessoa. Portanto, mesmo sendo antes duas pessoas, Deus as considera agora uma só pessoa.
തൗ ദ്വാവ് ഏകാങ്ഗൗ ഭവിഷ്യതഃ| " തസ്മാത് തത്കാലമാരഭ്യ തൗ ന ദ്വാവ് ഏകാങ്ഗൗ|
9 Por isso, o homem não deve se separar da esposa a que Deus o uniu.
അതഃ കാരണാദ് ഈശ്വരോ യദയോജയത് കോപി നരസ്തന്ന വിയേജയേത്|
10 Quando Jesus e seus discípulos ficaram sozinhos em casa, eles lhe perguntaram novamente sobre esse ponto.
അഥ യീശു ർഗൃഹം പ്രവിഷ്ടസ്തദാ ശിഷ്യാഃ പുനസ്തത്കഥാം തം പപ്രച്ഛുഃ|
11 Ele disse a eles: -[Deus acha que ]um homem comete adultério ao se divorciar da sua esposa e se casar com outra mulher;
തതഃ സോവദത് കശ്ചിദ് യദി സ്വഭാര്യ്യാം ത്യക്തവാന്യാമ് ഉദ്വഹതി തർഹി സ സ്വഭാര്യ്യായാഃ പ്രാതികൂല്യേന വ്യഭിചാരീ ഭവതി|
12 e Deus acha que uma mulher comete adultério ao se divorciar do seu marido e se casar com outro homem.
കാചിന്നാരീ യദി സ്വപതിം ഹിത്വാന്യപുംസാ വിവാഹിതാ ഭവതി തർഹി സാപി വ്യഭിചാരിണീ ഭവതി|
13 [Um dia], as pessoas traziam crianças a Jesus para ele as tocar [e abençoar]. Mas os discípulos censuraram essas pessoas.
അഥ സ യഥാ ശിശൂൻ സ്പൃശേത്, തദർഥം ലോകൈസ്തദന്തികം ശിശവ ആനീയന്ത, കിന്തു ശിഷ്യാസ്താനാനീതവതസ്തർജയാമാസുഃ|
14 Quando Jesus viu isso, ele se indignou e disse aos discípulos: -Deixem as crianças virem a mim; não as proíbam. São pessoas como elas que experimentam a direção e o cuidado do Deus.
യീശുസ്തദ് ദൃഷ്ട്വാ ക്രുധ്യൻ ജഗാദ, മന്നികടമ് ആഗന്തും ശിശൂൻ മാ വാരയത, യത ഏതാദൃശാ ഈശ്വരരാജ്യാധികാരിണഃ|
15 Se alguém não confiar, deixando Deus guiar e cuidar dela como uma criança, essa pessoa não vai experimentar a direção e cuidado de Deus.
യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വച്മി, യഃ കശ്ചിത് ശിശുവദ് ഭൂത്വാ രാജ്യമീശ്വരസ്യ ന ഗൃഹ്ലീയാത് സ കദാപി തദ്രാജ്യം പ്രവേഷ്ടും ന ശക്നോതി|
16 E ele abraçou as crianças, pôs suas mãos nelas e [pediu que Deus ]as abençoasse.
അനനതരം സ ശിശൂനങ്കേ നിധായ തേഷാം ഗാത്രേഷു ഹസ്തൗ ദത്ത്വാശിഷം ബഭാഷേ|
17 Enquanto Jesus iniciava outra viagem [com seus discípulos], um homem veio correndo, ajoelhou-se na frente dele e perguntou: -Bom mestre, o que devo fazer para viver eternamente? (aiōnios g166)
അഥ സ വർത്മനാ യാതി, ഏതർഹി ജന ഏകോ ധാവൻ ആഗത്യ തത്സമ്മുഖേ ജാനുനീ പാതയിത്വാ പൃഷ്ടവാൻ, ഭോഃ പരമഗുരോ, അനന്തായുഃ പ്രാപ്തയേ മയാ കിം കർത്തവ്യം? (aiōnios g166)
18 Jesus disse a ele: -Você [deve considerar com cuidado o que implica chamar-me de bom], pois só Deus é bom; nenhuma outra pessoa é boa.
തദാ യീശുരുവാച, മാം പരമം കുതോ വദസി? വിനേശ്വരം കോപി പരമോ ന ഭവതി|
19 Você conhece os mandamentos de Moisés, que fazem você viver eternamente se obedecer perfeitamente; especificamente, não mate ninguém, não cometa adultério, não furte, não diga mentiras, não iluda os outros, e respeite os seus pais.
പരസ്ത്രീം നാഭിഗച്ഛ; നരം മാ ഘാതയ; സ്തേയം മാ കുരു; മൃഷാസാക്ഷ്യം മാ ദേഹി; ഹിംസാഞ്ച മാ കുരു; പിതരൗ സമ്മന്യസ്വ; നിദേശാ ഏതേ ത്വയാ ജ്ഞാതാഃ|
20 O homem disse a ele: -Mestre, obedeci todos esses mandamentos desde minha infância. [Mas deve haver outra coisa que não fiz ainda.]
തതസ്തന പ്രത്യുക്തം, ഹേ ഗുരോ ബാല്യകാലാദഹം സർവ്വാനേതാൻ ആചരാമി|
21 Jesus olhou para ele com amor e disse: -Há ainda uma coisa que você não fez ainda. Especificamente, vá vender tudo o que tem, e dê o dinheiro aos pobres. [Como resultado disso], você vai ser rico espiritualmente no céu. Depois de fazer isso, venha ser meu discípulo.
തദാ യീശുസ്തം വിലോക്യ സ്നേഹേന ബഭാഷേ, തവൈകസ്യാഭാവ ആസ്തേ; ത്വം ഗത്വാ സർവ്വസ്വം വിക്രീയ ദരിദ്രേഭ്യോ വിശ്രാണയ, തതഃ സ്വർഗേ ധനം പ്രാപ്സ്യസി; തതഃ പരമ് ഏത്യ ക്രുശം വഹൻ മദനുവർത്തീ ഭവ|
22 O homem ficou desiludido ao ouvir isso e se foi triste, pois era muito rico [e não queria distribuir os seus bens].
കിന്തു തസ്യ ബഹുസമ്പദ്വിദ്യമാനത്വാത് സ ഇമാം കഥാമാകർണ്യ വിഷണോ ദുഃഖിതശ്ച സൻ ജഗാമ|
23 Jesus olhou em volta ao povo e depois exclamou aos seus discípulos: -Para os ricos é bem difícil deixar que Deus seja seu chefe.
അഥ യീശുശ്ചതുർദിശോ നിരീക്ഷ്യ ശിഷ്യാൻ അവാദീത്, ധനിലോകാനാമ് ഈശ്വരരാജ്യപ്രവേശഃ കീദൃഗ് ദുഷ്കരഃ|
24 Os discípulos ficaram admirados ao ouvir isso, pois [achavam que Deus favorecia os ricos e, portanto, se Deus não salvasse os ricos, não iria salvar ninguém]. Por isso Jesus respondeu assim a eles: -Meus amigos, é muito difícil alguém deixar que Deus governe a sua vida.
തസ്യ കഥാതഃ ശിഷ്യാശ്ചമച്ചക്രുഃ, കിന്തു സ പുനരവദത്, ഹേ ബാലകാ യേ ധനേ വിശ്വസന്തി തേഷാമ് ഈശ്വരരാജ്യപ്രവേശഃ കീദൃഗ് ദുഷ്കരഃ|
25 Para ilustrar, É difícil para um camelo passar pelo fundo de uma agulha. Da mesma forma, é difícil um rico deixar que Deus seja o seu chefe.
ഈശ്വരരാജ്യേ ധനിനാം പ്രവേശാത് സൂചിരന്ധ്രേണ മഹാങ്ഗസ്യ ഗമനാഗമനം സുകരം|
26 [Os discípulos ]ficaram admirados e disseram uns aos outros: -[Se assim for], dificilmente [Deus ]vai salvar alguém.
തദാ ശിഷ്യാ അതീവ വിസ്മിതാഃ പരസ്പരം പ്രോചുഃ, തർഹി കഃ പരിത്രാണം പ്രാപ്തും ശക്നോതി?
27 Jesus olhou para eles e disse: -É impossível que as pessoas [se salvem], mas para Deus não é impossível [salvá-las ]porque Deus pode fazer qualquer coisa.
തതോ യീശുസ്താൻ വിലോക്യ ബഭാഷേ, തൻ നരസ്യാസാധ്യം കിന്തു നേശ്വരസ്യ, യതോ ഹേതോരീശ്വരസ്യ സർവ്വം സാധ്യമ്|
28 Pedro exclamou: -Já que nós deixamos tudo para nos tornar seus discípulos, Deus vai nos premiar?
തദാ പിതര ഉവാച, പശ്യ വയം സർവ്വം പരിത്യജ്യ ഭവതോനുഗാമിനോ ജാതാഃ|
29 Jesus respondeu: -Vou lhes dizer a verdade: Se alguém deixar sua casa, ou irmãos, ou irmãs ou seu pai ou sua mãe, ou filhos ou terra para ser meu discípulo e [proclamar ]as boas notícias,
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദത്, യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, മദർഥം സുസംവാദാർഥം വാ യോ ജനഃ സദനം ഭ്രാതരം ഭഗിനീം പിതരം മാതരം ജായാം സന്താനാൻ ഭൂമി വാ ത്യക്ത്വാ
31 E muitas pessoas que agora são consideradas importantes vão ser de pouca importância, e muitas pessoas que agora são consideradas de pouca importância vão ser consideradas importantes.
കിന്ത്വഗ്രീയാ അനേകേ ലോകാഃ ശേഷാഃ, ശേഷീയാ അനേകേ ലോകാശ്ചാഗ്രാ ഭവിഷ്യന്തി|
32 [Enquanto eles viajavam], Jesus e os discípulos andavam pelo caminho que vai à [cidade de ]Jerusalém. Já que Jesus caminhava na frente, [os discípulos ]ficaram admirados e as pessoas que os acompanhavam tinham medo [daquilo que ia acontecer a eles ao entrarem na cidade de Jerusalém. ]Ele levou os doze [discípulos para o lado ]e começou a falar mais com eles sobre as coisas que iam acontecer a ele, dizendo,
അഥ യിരൂശാലമ്യാനകാലേ യീശുസ്തേഷാമ് അഗ്രഗാമീ ബഭൂവ, തസ്മാത്തേ ചിത്രം ജ്ഞാത്വാ പശ്ചാദ്ഗാമിനോ ഭൂത്വാ ബിഭ്യുഃ| തദാ സ പുന ർദ്വാദശശിഷ്യാൻ ഗൃഹീത്വാ സ്വീയം യദ്യദ് ഘടിഷ്യതേ തത്തത് തേഭ്യഃ കഥയിതും പ്രാരേഭേ;
33 –Escutem bem. Vamos até a cidade de Jerusalém. Lá eu, o homem que veio do céu, vou ser levado [à força ]por algumas pessoas até os principais sacerdotes e professores da lei que Deus tinha dado a Moisés; eles vão decretar a minha morte. Então eles vão me levar às pessoas que não são judias.
പശ്യത വയം യിരൂശാലമ്പുരം യാമഃ, തത്ര മനുഷ്യപുത്രഃ പ്രധാനയാജകാനാമ് ഉപാധ്യായാനാഞ്ച കരേഷു സമർപയിഷ്യതേ; തേ ച വധദണ്ഡാജ്ഞാം ദാപയിത്വാ പരദേശീയാനാം കരേഷു തം സമർപയിഷ്യന്തി|
34 Estas pessoas vão zombar de mim, cuspir e bater em mim e depois matar-me. Mesmo assim, três dias depois vou me tornar vivo de novo.
തേ തമുപഹസ്യ കശയാ പ്രഹൃത്യ തദ്വപുഷി നിഷ്ഠീവം നിക്ഷിപ്യ തം ഹനിഷ്യന്തി, തതഃ സ തൃതീയദിനേ പ്രോത്ഥാസ്യതി|
35 Tiago e João, os filhos de Zebedeu, vieram ter com Jesus e disseram a ele: -Mestre, queremos pedir um favor.
തതഃ സിവദേഃ പുത്രൗ യാകൂബ്യോഹനൗ തദന്തികമ് ഏത്യ പ്രോചതുഃ, ഹേ ഗുരോ യദ് ആവാഭ്യാം യാചിഷ്യതേ തദസ്മദർഥം ഭവാൻ കരോതു നിവേദനമിദമാവയോഃ|
36 Ele disse a eles: -O que vocês querem que eu faça?
തതഃ സ കഥിതവാൻ, യുവാം കിമിച്ഛഥഃ? കിം മയാ യുഷ്മദർഥം കരണീയം?
37 Eles disseram a ele, -Quando você passar a reinar em glória, deixe um de nós [se sentar ]à sua direita e o outro à sua esquerda, [nos lugares reservados para as pessoas de maior honra].
തദാ തൗ പ്രോചതുഃ, ആവയോരേകം ദക്ഷിണപാർശ്വേ വാമപാർശ്വേ ചൈകം തവൈശ്വര്യ്യപദേ സമുപവേഷ്ടുമ് ആജ്ഞാപയ|
38 Mas Jesus disse a eles: -Vocês não entendem [o que devem fazer para eu ordenar ]o que vocês estão pedindo. E então ele lhes perguntou: -Vocês podem aguentar as provações e sofrimentos que eu vou sofrer para que Deus honre vocês dessa maneira?
കിന്തു യീശുഃ പ്രത്യുവാച യുവാമജ്ഞാത്വേദം പ്രാർഥയേഥേ, യേന കംസേനാഹം പാസ്യാമി തേന യുവാഭ്യാം കിം പാതും ശക്ഷ്യതേ? യസ്മിൻ മജ്ജനേനാഹം മജ്ജിഷ്യേ തന്മജ്ജനേ മജ്ജയിതും കിം യുവാഭ്യാം ശക്ഷ്യതേ? തൗ പ്രത്യൂചതുഃ ശക്ഷ്യതേ|
39 Eles disseram a ele: -[Sim], podemos. Então Jesus disse a eles: -[É verdade que ]vocês vão aguentar provações e sofrimentos como os meus.
തദാ യീശുരവദത് യേന കംസേനാഹം പാസ്യാമി തേനാവശ്യം യുവാമപി പാസ്യഥഃ, യേന മജ്ജനേന ചാഹം മജ്ജിയ്യേ തത്ര യുവാമപി മജ്ജിഷ്യേഥേ|
40 Mas não sou eu quem permite que vocês se sentem nos lugares daqueles que Deus mais honra; aqueles lugares são para as pessoas para as quais Deus já os preparou.
കിന്തു യേഷാമർഥമ് ഇദം നിരൂപിതം, താൻ വിഹായാന്യം കമപി മമ ദക്ഷിണപാർശ്വേ വാമപാർശ്വേ വാ സമുപവേശയിതും മമാധികാരോ നാസ്തി|
41 Os [outros ]dez [discípulos ]ouviram o que Tiago e João [tinham pedido], e como resultado eles se indignaram com eles.
അഥാന്യദശശിഷ്യാ ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ യാകൂബ്യോഹൻഭ്യാം ചുകുപുഃ|
42 Então, depois de chamá-los, Jesus disse a eles: -Mesmo que vocês saibam que os não judeus que governam os outros adoram mostrar como são poderosos, e que aqueles que [são considerados ]os maiores entre essas pessoas adoram mandar nos outros,
കിന്തു യീശുസ്താൻ സമാഹൂയ ബഭാഷേ, അന്യദേശീയാനാം രാജത്വം യേ കുർവ്വന്തി തേ തേഷാമേവ പ്രഭുത്വം കുർവ്വന്തി, തഥാ യേ മഹാലോകാസ്തേ തേഷാമ് അധിപതിത്വം കുർവ്വന്തീതി യൂയം ജാനീഥ|
43 vocês não devem se comportar como eles. Pelo contrário, se algum de vocês quer que Deus o considere grande, deve servir os demais;
കിന്തു യുഷ്മാകം മധ്യേ ന തഥാ ഭവിഷ്യതി, യുഷ്മാകം മധ്യേ യഃ പ്രാധാന്യം വാഞ്ഛതി സ യുഷ്മാകം സേവകോ ഭവിഷ്യതി,
44 e se algum de vocês quer que Deus o considere de maior importância, deve ser como escravo para os demais.
യുഷ്മാകം യോ മഹാൻ ഭവിതുമിച്ഛതി സ സർവ്വേഷാം കിങ്കരോ ഭവിഷ്യതി|
45 Vocês devem fazer assim porque, apesar de ser eu aquele que veio do céu, não vim somente para ser servido dos outros; vim para servir os outros e deixar que eles me matassem, para que Deus possa livrar muitas pessoas ao invés de condená-las por causa dos seus pecados.
യതോ മനുഷ്യപുത്രഃ സേവ്യോ ഭവിതും നാഗതഃ സേവാം കർത്താം തഥാനേകേഷാം പരിത്രാണസ്യ മൂല്യരൂപസ്വപ്രാണം ദാതുഞ്ചാഗതഃ|
46 Jesus e os discípulos chegaram à [vila de ]Jericó. Depois, ao saírem da vila em companhia de uma grande multidão, um cego chamado Bartimeu, filho de Timeu, que costumava [pedir esmola], estava sentado na beira do caminho.
അഥ തേ യിരീഹോനഗരം പ്രാപ്താസ്തസ്മാത് ശിഷ്യൈ ർലോകൈശ്ച സഹ യീശോ ർഗമനകാലേ ടീമയസ്യ പുത്രോ ബർടീമയനാമാ അന്ധസ്തന്മാർഗപാർശ്വേ ഭിക്ഷാർഥമ് ഉപവിഷ്ടഃ|
47 Quando ele ouviu dizer que Jesus, o homem da vila de Nazaré, estava passando, gritou: -Jesus, [aquele que Deus prometeu como Messias descendente ]do [Rei] Davi, tenha pena de mim!
സ നാസരതീയസ്യ യീശോരാഗമനവാർത്താം പ്രാപ്യ പ്രോചൈ ർവക്തുമാരേഭേ, ഹേ യീശോ ദായൂദഃ സന്താന മാം ദയസ്വ|
48 Muitas pessoas o censuraram, mandando ficar calado. Mas ele gritava ainda mais: -[Você que Deus prometeu como descendente ]do [Rei ]Davi, tenha pena de mim.
തതോനേകേ ലോകാ മൗനീഭവേതി തം തർജയാമാസുഃ, കിന്തു സ പുനരധികമുച്ചൈ ർജഗാദ, ഹേ യീശോ ദായൂദഃ സന്താന മാം ദയസ്വ|
49 Jesus parou e disse: -Chamem aquele homem [para vir até aqui]. Eles chamaram o cego, dizendo: -Coragem! Levante-se, pois ele está chamando você.
തദാ യീശുഃ സ്ഥിത്വാ തമാഹ്വാതും സമാദിദേശ, തതോ ലോകാസ്തമന്ധമാഹൂയ ബഭാഷിരേ, ഹേ നര, സ്ഥിരോ ഭവ, ഉത്തിഷ്ഠ, സ ത്വാമാഹ്വയതി|
50 Ele jogou a capa, ficou em pé e se aproximou de Jesus.
തദാ സ ഉത്തരീയവസ്ത്രം നിക്ഷിപ്യ പ്രോത്ഥായ യീശോഃ സമീപം ഗതഃ|
51 Jesus perguntou: -O que você quer que eu faça? O cego disse a ele: -Mestre, quero [que você me faça ]ver.
തതോ യീശുസ്തമവദത് ത്വയാ കിം പ്രാർഥ്യതേ? തുഭ്യമഹം കിം കരിഷ്യാമീ? തദാ സോന്ധസ്തമുവാച, ഹേ ഗുരോ മദീയാ ദൃഷ്ടിർഭവേത്|
52 Jesus disse a ele: -Deus cura você porque você teve fé [em mim]. Pode voltar para casa. Ele começou logo a enxergar e acompanhou Jesus pelo caminho.
തതോ യീശുസ്തമുവാച യാഹി തവ വിശ്വാസസ്ത്വാം സ്വസ്ഥമകാർഷീത്, തസ്മാത് തത്ക്ഷണം സ ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്യ പഥാ യീശോഃ പശ്ചാദ് യയൗ|
