< Atos 25 >

1 Festo, [agora governador ]da província, chegou a Cesareia e três dias depois subiu a Jerusalém.
Φῆστος οὖν ἐπιβὰς τῇ ἐπαρχείᾳ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀνέβη εἰς Ἱεροσόλυμα ἀπὸ Καισαρείας,
2 Em Jerusalém, os principais sacerdotes e [outros ]líderes judaicos avisaram [Festo ]formalmente [das coisas erradas que, segundo eles, ]Paulo [tinha feito].
ἐνεφάνισάν (τε *N(k)O*) αὐτῷ (οἱ *N(k)O*) (ἀρχιερεῖς *N(K)O*) καὶ οἱ πρῶτοι τῶν Ἰουδαίων κατὰ τοῦ Παύλου καὶ παρεκάλουν αὐτὸν
3 Esses homens pediram urgentemente que Festo fizesse algo para eles. [Pediram que ele mandasse soldados ]para escoltarem Paulo a Jerusalém, [para ele ser julgado lá por Festo. ]Mas o plano deles realmente era que alguns [do seu grupo ]iriam esconder-se [perto da estrada, ]espreitando [Paulo ]com a intenção de matá-lo durante sua viagem [a Jerusalém. ]
αἰτούμενοι χάριν κατ᾽ αὐτοῦ, ὅπως μεταπέμψηται αὐτὸν εἰς Ἰερουσαλήμ, ἐνέδραν ποιοῦντες ἀνελεῖν αὐτὸν κατὰ τὴν ὁδόν.
4 Mas Festo respondeu: “Paulo já está na Cesareia e está sendo guardado {[os soldados ]estão guardando-o} [lá. ]Eu mesmo pretendo descer em poucos dias à Cesareia.
Ὁ μὲν οὖν Φῆστος ἀπεκρίθη τηρεῖσθαι τὸν Παῦλον (εἰς Καισάρειαν, *N(k)O*) ἑαυτὸν δὲ μέλλειν ἐν τάχει ἐκπορεύεσθαι·
5 Escolham, pois, alguns dos seus líderes para me acompanharem até lá. [Enquanto estiverem na Cesareia, ]podem acusar Paulo das coisas erradas [que alegam ]que ele fez”.
οἱ οὖν ἐν ὑμῖν φησιν δυνατοὶ συγκαταβάντες, εἴ τί ἐστιν ἐν τῷ ἀνδρὶ ἄτοπον, κατηγορείτωσαν αὐτοῦ.
6 Depois de Festo estar [em Jerusalém ]durante uns 8-10 dias, voltou para a Cesareia. [Vários dos líderes judaicos o acompanharam. ]No dia seguinte, Festo mandou que Paulo fosse trazido {alguém trouxesse Paulo} para se encontrar com ele [na sala de reuniões ]e ser julgado lá.
διατρίψας δὲ ἐν αὐτοῖς ἡμέρας (οὐ *NO*) πλείους (ὀκτὼ *NO*) ἢ δέκα, καταβὰς εἰς Καισάρειαν, τῇ ἐπαύριον καθίσας ἐπὶ τοῦ βήματος ἐκέλευσεν τὸν Παῦλον ἀχθῆναι.
7 [Depois de um oficial ]levar Paulo até [a sala de reuniões, ]os [líderes ]judaicos de Jerusalém se juntaram ao redor dele [para o acusarem. ]Eles disseram [a Festo ]que Paulo tinha cometido muitos crimes. Mas não conseguiram provar [que Paulo realmente tinha feito as coisas de que o acusavam. ]
Παραγενομένου δὲ αὐτοῦ περιέστησαν (αὐτὸν *NO*) οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβεβηκότες Ἰουδαῖοι πολλὰ καὶ βαρέα αἰτιώματα (καταφέροντες *N(k)O*) (κατὰ τοῦ Παῦλου, *K*) ἃ οὐκ ἴσχυον ἀποδεῖξαι,
8 Então Paulo [falou ]em defesa própria, dizendo: “Não fiz nada contrário às leis de nós (excl) judeus, e não desobedeci aos regulamentos que dizem respeito ao nosso Templo. Também não fiz nada em oposição ao seu governo [MTY]”.
(τοῦ Παύλου *no*) ἀπολογουμένου (αὐτοῦ *k*) ὅτι οὔτε εἰς τὸν νόμον τῶν Ἰουδαίων οὔτε εἰς τὸ ἱερὸν οὔτε εἰς Καίσαρά τι ἥμαρτον.
9 Mas Festo desejava agradar aos [líderes ]judaicos, [portanto ]perguntou a Paulo: “Você está disposto a subir a Jerusalém para que eu possa escutar [lá ]as acusações destes homens?”
Ὁ Φῆστος δὲ θέλων τοῖς Ἰουδαίοις χάριν καταθέσθαι, ἀποκριθεὶς τῷ Παύλῳ εἶπεν· θέλεις εἰς Ἱεροσόλυμα ἀναβὰς ἐκεῖ περὶ τούτων (κριθῆναι *N(k)O*) ἐπ᾽ ἐμοῦ;
10 Mas Paulo [não quis fazer isso. Por isso ]ele disse [a Festo: “Não. ]Estou [neste momento ]diante do senhor e o senhor é o juiz [autorizado pelo ]imperador [romano ][MTY]. [É este o lugar ]onde devo ser julgado {onde o senhor deve julgar-me}. Não ofendi o povo judaico [de nenhuma forma], como o senhor bem sabe.
εἶπεν δὲ ὁ Παῦλος· ἐπὶ τοῦ βήματος Καίσαρος ἑστώς εἰμι, οὗ με δεῖ κρίνεσθαι. Ἰουδαίους οὐδὲν (ἠδίκησα, *NK(o)*) ὡς καὶ σὺ κάλλιον ἐπιγινώσκεις·
11 Se eu tivesse feito algo de mal, [por causa do qual a lei mandasse ]me matarem, eu não [lhes ]rogaria que me poupassem. Mas nenhuma das coisas de que eles me acusam é [verdade, portanto ]ninguém pode me entregar [legalmente ]nas mãos [destes judeus]. Por isso peço formalmente que o imperador [MTY] [me julgue em Roma”. ]
εἰ μὲν (οὖν *N(k)O*) ἀδικῶ καὶ ἄξιον θανάτου πέπραχά τι, οὐ παραιτοῦμαι τὸ ἀποθανεῖν· εἰ δὲ οὐδέν ἐστιν ὧν οὗτοι κατηγοροῦσίν μου, οὐδείς με δύναται αὐτοῖς χαρίσασθαι. Καίσαρα ἐπικαλοῦμαι.
12 Então, depois de conferir com [os homens que costumavam ]dar-lhe conselhos, Festo respondeu a Paulo: “Você pediu formalmente que [eu o mandasse ]ao imperador [em Roma. Portanto], farei com que você [viaje até lá para que ele possa julgá-lo”.]
Τότε ὁ Φῆστος συλλαλήσας μετὰ τοῦ συμβουλίου ἀπεκρίθη· Καίσαρα ἐπικέκλησαι, ἐπὶ Καίσαρα πορεύσῃ.
13 Alguns dias depois, chegou a Cesareia o Rei [Herodes ]Agripa, acompanhado de [sua irmã menor, ]Berenice. Eles tinham vindo dar as boas-vindas [formais ]ao Festo, [na sua qualidade de novo Governador da província. ]
Ἡμερῶν δὲ διαγενομένων τινῶν Ἀγρίππας ὁ βασιλεὺς καὶ Βερνίκη κατήντησαν εἰς Καισάρειαν (ἀσπασάμενοι *N(k)O*) τὸν Φῆστον.
14 O Rei Agripa e Berenice ficaram muito tempo na Cesareia. Enquanto [eles estavam ]lá, Festo informou Agripa sobre Paulo, dizendo-lhe: “Há aqui um homem que foi deixado pelo Félix {que Félix deixou} preso [ao completar sua gestão como governador. ]
ὡς δὲ πλείους ἡμέρας (διέτριβον *NK(o)*) ἐκεῖ, ὁ Φῆστος τῷ βασιλεῖ ἀνέθετο τὰ κατὰ τὸν Παῦλον λέγων· ἀνήρ τίς ἐστιν καταλελειμμένος ὑπὸ Φήλικος δέσμιος,
15 Quando fui a Jerusalém, os principais sacerdotes e [outros ]anciãos judaicos me disseram que este homem tinha feito muitas coisas [contrárias às leis deles]. Eles me pediram para julgá-lo/condená-lo [para que o povo o pudesse matá-lo. ]
περὶ οὗ γενομένου μου εἰς Ἱεροσόλυμα ἐνεφάνισαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων αἰτούμενοι κατ᾽ αὐτοῦ (καταδίκην· *N(k)O*)
16 Mas eu lhes disse que [nós ](incl) romanos não costumamos entregar imediatamente [a seus acusadores ]uma pessoa acusada {a quem os outros acusaram} [de algum crime]. Primeiro, costumamos mandar que o acusado se apresente diante dos seus acusadores para explicar se realmente cometeu, ou não, os referidos atos. [Depois disso, o juiz mesmo resolverá o que fazer com o acusado. ]
πρὸς οὓς ἀπεκρίθην ὅτι οὐκ ἔστιν ἔθος Ῥωμαίοις χαρίζεσθαί τινα ἄνθρωπον (εἰς ἀπώλειαν *K*) πρὶν ἢ ὁ κατηγορούμενος κατὰ πρόσωπον ἔχοι τοὺς κατηγόρους, τόπον τε ἀπολογίας λάβοι περὶ τοῦ ἐγκλήματος.
17 Portanto aqueles judeus vieram comigo [para a Cesareia]. Não demorei. No dia depois de nós (excl) [chegarmos], sentei-me no local de julgamento e mandei que Paulo fosse trazido {que [os soldados ]trouxessem Paulo} para [o tribunal].
συνελθόντων οὖν αὐτῶν ἐνθάδε ἀναβολὴν μηδεμίαν ποιησάμενος, τῇ ἑξῆς καθίσας ἐπὶ τοῦ βήματος ἐκέλευσα ἀχθῆναι τὸν ἄνδρα·
18 Os líderes judaicos realmente o acusaram, mas nenhuma das coisas das quais o acusavam correspondia aos [malévolos ]crimes de que eu supunha que eles [fossem acusá-lo. ]
περὶ οὗ σταθέντες οἱ κατήγοροι οὐδεμίαν αἰτίαν (ἔφερον *N(k)O*) ὧν ἐγὼ ὑπενόουν (πονηρῶν· *N(O)*)
19 Muito pelo contrário, aqueles judeus só argumentavam com ele sobre algumas doutrinas que [alguns ]dos judeus aceitam [e que outros deles se recusam a crer. Eles argumentavam ]sobre um homem chamado Jesus, que tinha morrido, [mas o acusado, que se chama ]Paulo, continuava afirmando: ‘Jesus está novamente vivo.’
ζητήματα δέ τινα περὶ τῆς ἰδίας δεισιδαιμονίας εἶχον πρὸς αὐτὸν καὶ περί τινος Ἰησοῦ τεθνηκότος, ὃν ἔφασκεν ὁ Παῦλος ζῆν.
20 Eu não sabia que tipo de perguntas fazer[-lhes, nem sabia como julgar ]a disputa deles. Portanto perguntei ao Paulo: ‘Você está disposto a [voltar ]para Jerusalém para que a disputa [entre você e estes judeus ]seja julgada lá {e [deixar-me ]julgar lá a disputa [entre você e estes judeus]}?’
ἀπορούμενος δὲ ἐγὼ (εἰς *k*) τὴν περὶ (τούτων *N(k)O*) ζήτησιν ἔλεγον εἰ βούλοιτο πορεύεσθαι εἰς Ἱεροσόλυμα κἀκεῖ κἀκεῖ κρίνεσθαι περὶ τούτων.
21 Mas Paulo respondeu: ‘[Não. Quero que o senhor ]peça que o imperador [em Roma ]julgue meu caso [e prefiro ficar preso aqui até aquele momento]’. Por isso mandei que Paulo fosse guardado {que [os soldados ]guardassem Paulo} aqui até eu poder mandá-lo para o imperador [MTY] [em Roma”. ]
τοῦ δὲ Παύλου ἐπικαλεσαμένου τηρηθῆναι αὐτὸν εἰς τὴν τοῦ Σεβαστοῦ διάγνωσιν ἐκέλευσα τηρεῖσθαι αὐτὸν ἕως οὗ (ἀναπέμψω *N(k)O*) αὐτὸν πρὸς Καίσαρα.
22 Então Agripa disse a Festo: “Eu mesmo gostaria de ouvir o que esse homem [diz]”. Festo respondeu: “[Vou mandá-lo vir aqui ]amanhã, e o senhor poderá ouvi-lo”.
Ἀγρίππας δὲ πρὸς τὸν Φῆστον (ἔφη· *k*) ἐβουλόμην καὶ αὐτὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀκοῦσαι. (ὁ δέ *k*) αὔριόν φησιν ἀκούσῃ αὐτοῦ.
23 No dia seguinte, Agripa e Berenice chegaram com muita cerimônia ao salão de reuniões. Alguns comandantes [romanos ]e homens graúdos/importantes da cidade [de Cesareia ]os acompanhavam. Então Festo avisou [um oficial ]de que Paulo devia ser introduzido {que ele devia introduzir Paulo}. [Portanto o oficial ]foi ao cárcere e trouxe Paulo.
Τῇ οὖν ἐπαύριον ἐλθόντος τοῦ Ἀγρίππα καὶ τῆς Βερνίκης μετὰ πολλῆς φαντασίας καὶ εἰσελθόντων εἰς τὸ ἀκροατήριον σύν τε (τοῖς *k*) χιλιάρχοις καὶ ἀνδράσιν τοῖς κατ᾽ ἐξοχὴν (οὖσιν *k*) τῆς πόλεως καὶ κελεύσαντος τοῦ Φήστου ἤχθη ὁ Παῦλος.
24 Festo disse: “Rei Agripa e todos [os demais ]aqui presentes, os senhores veem este homem. Muitos [HYP] judeus que residem em Jerusalém, como também os daqui [em Cesareia ]apelaram para mim, exigindo/gritando que nós (excl) não o deixássemos viver mais.
Καί φησιν ὁ Φῆστος· Ἀγρίππα βασιλεῦ καὶ πάντες οἱ (συμπαρόντες *NK(o)*) ἡμῖν ἄνδρες, θεωρεῖτε τοῦτον περὶ οὗ (ἅπαν *N(k)O*) τὸ πλῆθος τῶν Ἰουδαίων (ἐνέτυχόν *NK(o)*) μοι ἔν τε Ἱεροσολύμοις καὶ ἐνθάδε (βοῶντες *N(k)O*) μὴ δεῖν αὐτὸν ζῆν μηκέτι.
25 Mas [quando pedi que eles me esclarecessem o que ele tinha feito e eles o explicaram para mim, ]descobri que ele não tinha feito nada que [justificasse ]a pena de morte. Contudo, ele pediu que nosso imperador [fosse julgar o caso dele, ]portanto resolvi mandá-lo a Roma.
ἐγὼ δὲ (κατελαβόμην *N(k)O*) μηδὲν ἄξιον αὐτὸν θανάτου πεπραχέναι, (καὶ *k*) αὐτοῦ δὲ τούτου ἐπικαλεσαμένου τὸν Σεβαστὸν ἔκρινα πέμπειν (αὐτόν. *k*)
26 Mas não sei especificamente o que devo escrever ao imperador a respeito dele. Foi por isso que o trouxe aqui. [Quero que todos os senhores — ]especialmente o senhor, Rei Agripa[—o ouçam falar. ]Então, depois de o interrogarmos (incl), poderei saber melhor o que devo escrever [ao imperador acerca dele. ]
περὶ οὗ ἀσφαλές τι γράψαι τῷ κυρίῳ οὐκ ἔχω, διὸ προήγαγον αὐτὸν ἐφ᾽ ὑμῶν καὶ μάλιστα ἐπὶ σοῦ, βασιλεῦ Ἀγρίππα, ὅπως τῆς ἀνακρίσεως γενομένης σχῶ τί (γράψω· *N(k)O*)
27 [Eu o trouxe aqui ]porque tirei a conclusão [de que estaria procedendo ]de forma irracional se mandasse um preso [ao imperador em Roma sem ]especificar [as coisas de que as pessoas ]o acusam”.
ἄλογον γάρ μοι δοκεῖ πέμποντα δέσμιον μὴ καὶ τὰς κατ᾽ αὐτοῦ αἰτίας σημᾶναι.

< Atos 25 >