Apocalipse 6
1 Eu olhava, enquanto o Cordeiro abria o primeiro dos sete selos. Eu ouvi um dos quatro seres viventes gritar com a voz semelhante a um trovão: “Venha!”
ଅନନ୍ତରଂ ମଯି ନିରୀକ୍ଷମାଣେ ମେଷଶାୱକେନ ତାସାଂ ସପ୍ତମୁଦ୍ରାଣାମ୍ ଏକା ମୁଦ୍ରା ମୁକ୍ତା ତତସ୍ତେଷାଂ ଚତୁର୍ଣାମ୍ ଏକସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟେତିୱାଚକୋ ମେଘଗର୍ଜନତୁଲ୍ୟୋ ରୱୋ ମଯା ଶ୍ରୁତଃ|
2 Eu olhei e havia um cavalo branco. Quem o montava segurava um arco. Ele recebeu uma coroa e saiu cavalgando, pronto para vencer e ser vitorioso em suas batalhas.
ତତଃ ପରମ୍ ଏକଃ ଶୁକ୍ଲାଶ୍ଚୋ ଦୃଷ୍ଟଃ, ତଦାରୂଢୋ ଜନୋ ଧନୁ ର୍ଧାରଯତି ତସ୍ମୈ ଚ କିରୀଟମେକମ୍ ଅଦାଯି ତତଃ ସ ପ୍ରଭୱନ୍ ପ୍ରଭୱିଷ୍ୟଂଶ୍ଚ ନିର୍ଗତୱାନ୍|
3 Quando ele abriu o segundo selo, ouvi o segundo ser vivente dizer: “Venha!”
ଅପରଂ ଦ୍ୱିତୀଯମୁଦ୍ରାଯାଂ ତେନ ମୋଚିତାଯାଂ ଦ୍ୱିତୀଯସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟେତି ୱାକ୍ ମଯା ଶ୍ରୁତା|
4 Outro cavalo apareceu, e este era vermelho. Seu cavaleiro recebeu uma grande espada e o poder de tirar a paz da terra, para que, assim, as pessoas matassem umas as outras.
ତତୋ ଽରୁଣୱର୍ଣୋ ଽପର ଏକୋ ଽଶ୍ୱୋ ନିର୍ଗତୱାନ୍ ତଦାରୋହିଣି ପୃଥିୱୀତଃ ଶାନ୍ତ୍ୟପହରଣସ୍ୟ ଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରତିଘାତୋତ୍ପାଦନସ୍ୟ ଚ ସାମର୍ଥ୍ୟଂ ସମର୍ପିତମ୍, ଏକୋ ବୃହତ୍ଖଙ୍ଗୋ ଽପି ତସ୍ମା ଅଦାଯି|
5 Quando ele abriu o terceiro selo, ouvi o terceiro ser vivente dizer: “Venha!” Eu olhei e apareceu um cavalo preto. Quem o montava estava segurando uma balança em sua mão.
ଅପରଂ ତୃତୀଯମୁଦ୍ରାଯାଂ ତନ ମୋଚିତାଯାଂ ତୃତୀଯସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟେତି ୱାକ୍ ମଯା ଶ୍ରୁତା, ତତଃ କାଲୱର୍ଣ ଏକୋ ଽଶ୍ୱୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ, ତଦାରୋହିଣୋ ହସ୍ତେ ତୁଲା ତିଷ୍ଠତି
6 Eu ouvi o que parecia ser uma voz que vinha do meio dos quatro seres viventes que dizia: “Um quilo de trigo custa um dia de salário, e três quilos de cevada custam o mesmo. Mas não estraguem o azeite nem o vinho.”
ଅନନ୍ତରଂ ପ୍ରାଣିଚତୁଷ୍ଟଯସ୍ୟ ମଧ୍ୟାଦ୍ ୱାଗିଯଂ ଶ୍ରୁତା ଗୋଧୂମାନାମେକଃ ସେଟକୋ ମୁଦ୍ରାପାଦୈକମୂଲ୍ୟଃ, ଯୱାନାଞ୍ଚ ସେଟକତ୍ରଯଂ ମୁଦ୍ରାପାଦୈକମୂଲ୍ୟଂ ତୈଲଦ୍ରାକ୍ଷାରସାଶ୍ଚ ତ୍ୱଯା ମା ହିଂସିତୱ୍ୟାଃ|
7 Quando ele abriu o quarto selo, ouvi o quarto ser vivente dizer: “Venha!”
ଅନନ୍ତରଂ ଚତୁର୍ଥମୁଦ୍ରାଯାଂ ତେନ ମୋଚିତାଯାଂ ଚତୁର୍ଥସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟେତି ୱାକ୍ ମଯା ଶ୍ରୁତା|
8 Eu olhei e havia um cavalo amarelo. O cavaleiro se chamava Morte, e o Hades o seguia. Eles receberam poder sobre um quarto da terra para matar as pessoas por meio de guerras, fome, doenças e animais selvagens. (Hadēs g86)
ତତଃ ପାଣ୍ଡୁରୱର୍ଣ ଏକୋ ଽଶ୍ୱୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ, ତଦାରୋହିଣୋ ନାମ ମୃତ୍ୟୁରିତି ପରଲୋକଶ୍ଚ ତମ୍ ଅନୁଚରତି ଖଙ୍ଗେନ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷେଣ ମହାମାର୍ୟ୍ୟା ୱନ୍ୟପଶୁଭିଶ୍ଚ ଲୋକାନାଂ ବଧାଯ ପୃଥିୱ୍ୟାଶ୍ଚତୁର୍ଥାଂଶସ୍ୟାଧିପତ୍ୟଂ ତସ୍ମା ଅଦାଯି| (Hadēs g86)
9 Quando ele abriu o quinto selo, vi debaixo do altar aqueles que tinham morrido por causa de sua dedicação ao evangelho de Deus e ao seu testemunho de fé.
ଅନନ୍ତରଂ ପଞ୍ଚମମୁଦ୍ରାଯାଂ ତେନ ମୋଚିତାଯାମ୍ ଈଶ୍ୱରୱାକ୍ୟହେତୋସ୍ତତ୍ର ସାକ୍ଷ୍ୟଦାନାଚ୍ଚ ଛେଦିତାନାଂ ଲୋକାନାଂ ଦେହିନୋ ୱେଦ୍ୟା ଅଧୋ ମଯାଦୃଶ୍ୟନ୍ତ|
10 Eles gritavam com voz bem forte: “Quanto tempo, Senhor, que é santo e fiel, falta para que você julgue e traga justiça àqueles na terra que derramaram o nosso sangue?”
ତ ଉଚ୍ଚୈରିଦଂ ଗଦନ୍ତି, ହେ ପୱିତ୍ର ସତ୍ୟମଯ ପ୍ରଭୋ ଅସ୍ମାକଂ ରକ୍ତପାତେ ପୃଥିୱୀନିୱାସିଭି ର୍ୱିୱଦିତୁଂ ତସ୍ୟ ଫଲ ଦାତୁଞ୍ଚ କତି କାଲଂ ୱିଲମ୍ବସେ?
11 Cada um deles recebeu um manto branco e lhes disseram para que aguardassem um pouco mais, até que estivesse completo o número de mártires, que eram os seus irmãos na fé, que seriam mortos como eles foram.
ତତସ୍ତେଷାମ୍ ଏକୈକସ୍ମୈ ଶୁଭ୍ରଃ ପରିଚ୍ଛଦୋ ଽଦାଯି ୱାଗିଯଞ୍ଚାକଥ୍ୟତ ଯୂଯମଲ୍ପକାଲମ୍ ଅର୍ଥତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯେ ସହାଦାସା ଭ୍ରାତରୋ ଯୂଯମିୱ ଘାନିଷ୍ୟନ୍ତେ ତେଷାଂ ସଂଖ୍ୟା ଯାୱତ୍ ସମ୍ପୂର୍ଣତାଂ ନ ଗଚ୍ଛତି ତାୱଦ୍ ୱିରମତ|
12 Quando ele abriu o sexto selo houve um grande terremoto. O sol ficou negro como se fosse encoberto por um tecido escuro e a lua ficou toda vermelha, como sangue.
ଅନନ୍ତରଂ ଯଦା ସ ଷଷ୍ଠମୁଦ୍ରାମମୋଚଯତ୍ ତଦା ମଯି ନିରୀକ୍ଷମାଣେ ମହାନ୍ ଭୂକମ୍ପୋ ଽଭୱତ୍ ସୂର୍ୟ୍ୟଶ୍ଚ ଉଷ୍ଟ୍ରଲୋମଜୱସ୍ତ୍ରୱତ୍ କୃଷ୍ଣୱର୍ଣଶ୍ଚନ୍ଦ୍ରମାଶ୍ଚ ରକ୍ତସଙ୍କାଶୋ ଽଭୱତ୍
13 As estrelas do céu caíram na terra, como figos verdes quando caem de uma figueira sacudida por uma tempestade.
ଗଗନସ୍ଥତାରାଶ୍ଚ ପ୍ରବଲୱାଯୁନା ଚାଲିତାଦ୍ ଉଡୁମ୍ବରୱୃକ୍ଷାତ୍ ନିପାତିତାନ୍ୟପକ୍କଫଲାନୀୱ ଭୂତଲେ ନ୍ୟପତନ୍|
14 O céu desapareceu como um rolo de papel sendo enrolado novamente, e todas as montanhas e ilhas foram movidas do lugar onde se encontravam.
ଆକାଶମଣ୍ଡଲଞ୍ଚ ସଙ୍କୁଚ୍ୟମାନଗ୍ରନ୍ଥଇୱାନ୍ତର୍ଧାନମ୍ ଅଗମତ୍ ଗିରଯ ଉପଦ୍ୱୀପାଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ସ୍ଥାନାନ୍ତରଂ ଚାଲିତାଃ
15 Os reis da terra, os grandes líderes, os ricos, os poderosos e todas as pessoas, escravas ou livres, se esconderam em cavernas e entre as rochas nas montanhas.
ପୃଥିୱୀସ୍ଥା ଭୂପାଲା ମହାଲ୍ଲୋକାଃ ସହସ୍ତ୍ରପତଯୋ ଧନିନଃ ପରାକ୍ରମିଣଶ୍ଚ ଲୋକା ଦାସା ମୁକ୍ତାଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଽପି ଗୁହାସୁ ଗିରିସ୍ଥଶୈଲେଷୁ ଚ ସ୍ୱାନ୍ ପ୍ରାଚ୍ଛାଦଯନ୍|
16 Elas pediam para as montanhas e as rochas: “Caiam sobre nós! E escondam-nos da vista daquele que está sentado no trono e do julgamento que o Cordeiro fará.
ତେ ଚ ଗିରୀନ୍ ଶୈଲାଂଶ୍ଚ ୱଦନ୍ତି ଯୂଯମ୍ ଅସ୍ମଦୁପରି ପତିତ୍ୱା ସିଂହାସନୋପୱିଷ୍ଟଜନସ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିତୋ ମେଷଶାୱକସ୍ୟ କୋପାଚ୍ଚାସ୍ମାନ୍ ଗୋପାଯତ;
17 Pois chegou o grande dia da ira deles; e quem poderá aguentá-la?”
ଯତସ୍ତସ୍ୟ କ୍ରୋଧସ୍ୟ ମହାଦିନମ୍ ଉପସ୍ଥିତଂ କଃ ସ୍ଥାତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
