< Lucas 5 >

1 Um dia, Jesus estava parado próximo ao lago de Genesaré, e muitas pessoas se aglomeravam a sua volta para ouvir a palavra de Deus.
Nau hethauwuu, henanedanede haeneenavadaunedauwaudauwu hedanadedaunene Hejavaneauthu, haetheaugu sasethauwu neajee Gennesaret,
2 Ele notou dois barcos à beira do mar, deixados lá por pescadores que estavam limpando as suas redes.
Nau haenauhaude hanesanenee thewaunau haetheaugunenau sasethauwu neajee: hau naunauyāhehauau haeeyauhaudesanauau, nau haeanahesadenauau henauyaudenenau.
3 Jesus entrou em um dos barcos, o que pertencia a Simão e pediu a ele para empurrar o barco para a água, para que ficasse um pouco afastado da praia. Então, Jesus se sentou e do barco começou a ensinar às pessoas.
Nau haejedā jasaa hethewaunene, Simon, nau haenehetha hadwauauwuhudede vanehaa hehethee vachuwauauwuu vedauauwuu. Nau haejanaugu, nau haeechauhautheha henanedanau hehethee thewaunaa.
4 Após acabar de falar, ele disse a Simão: “Vá para uma parte do mar em que as águas são mais profundas e jogue as suas redes para pescar!”
Wauhā hāevadauthedade, hanaāenehethaude Simon, wauauwuhude hadaudavee, nau henauwunau haunauyaude hadjathāne.
5 Simão respondeu: “Senhor, nós trabalhamos duro durante toda a noite e não conseguimos pescar nada. Mas, se você diz para que eu faça assim, então, jogarei as redes.”
Nau Simon hanaāauchuhananadethaude, Hechauhauthethāhe, naunaugaunenesethānauau, nau nāhauwuthauujathāva: hau hegaugaunauau hadnaaenauwuaudenau nauyaude haugau hasenehene.
6 Ao fazer o que Jesus tinha lhe dito, um grande cardume de peixes encheu as redes, e elas ficaram tão cheias que quase arrebentaram.
Nau hāesedauthee nuu haewauthanenau hejathaunenau, nau haethauwunauaune henauyaudenenau.
7 Eles acenaram para os seus companheiros, que estavam no outro barco, para que eles os ajudassem. Os outros vieram e, juntos, eles encheram os dois barcos com peixes. Os barcos estavam tão cheios, que estavam a ponto de afundar.
Nau haeadethanauau henedaehahenau danachaugunethe jasaa thewaunaa, haudjaunethe, nau haudnedāhevāthee. Nau haenauusanenau, nau haeechauchaunaudenauau hanesanenee thewaunau hanaāenauwuuu.
8 Quando Simão Pedro viu o que estava acontecendo, ele se ajoelhou diante de Jesus e disse: “Por favor, Senhor, afaste-se de mim, pois eu sou um pecador!”
Hāenauhaudauau Simon Peda, haechauāgujanaugu hejaedayānene Hejavaneauthusaun, nauchu, hathāhuk; haugauhauhauganenau, Hau Vahadāhene.
9 Tanto Simão quanto os seus companheiros ficaram completamente espantados com a quantidade de peixes que eles tinham apanhado.
Haejenaunethajau, nau vahee hethāenethaunādaunau daunauanauthee nauwu hejathaunenau.
10 Tiago e João, filhos de Zebedeu, companheiros de Simão, também ficaram admirados. Jesus disse a Simão: “Não tenha medo! De agora em diante, você irá pescar pessoas.”
Nau nauguu James, nau Jaun, heauhau Zebedee, henedaehauhau Simon. Nau Hejavaneauthusau hanaāāedauwunaude Simon, Jevanāthajau, hewaunehaa heee nananene haudnesedanaude henanenauau.
11 Então, eles puxaram os barcos para a praia, deixaram tudo lá e seguiram Jesus.
Nau hāenauuchaudethee hethewaunenau vedauauwuu, hanaāenauduu vahee, nau hanaāenethauguhauthee.
12 Certa vez, Jesus visitava uma das cidades, quando ele encontrou um homem que tinha um caso muito grave de lepra. O homem se ajoelhou diante de Jesus, colocando o seu rosto no chão e implorou: “Por favor, se o senhor quiser, pode me purificar!”
Nau hethauwuu, hāanedaude jasaa hedan, naune henane haeechauchaunaude naunaujaunee haugauwude; hāenauhauwaude Hejavaneauthusaun haeuāneseve, nau haeautheava, Vahadāhene, vathehānenagu hadeneeyaudanene hathauhuk.
13 Jesus estendeu a sua mão e tocou no homem. “Sim, eu quero!”, ele disse. “Você está purificado!” Imediatamente a lepra desapareceu.
Nau haeyethauha, nau haevasana, vanathehānau: heyaudāhe, hathaukuk. Nau nauhauhaunee naunaujaunee haugauwude haenauthaa.
14 Jesus disse ao homem: “Não diga nada a ninguém. Vá e peça ao sacerdote que o examine. Depois faça os sacrifícios cerimoniais como exigido pela lei de Moisés, para provar que você foi curado.”
Nau haenesedauwaunā haudjāedauwunaunith henanedane: hau najesa hadnauhauthehau hadanayau vevethahevāhe, nau hadvā dauhenayauhane, Mosase neesedauvade, haudneāenuu.
15 No entanto, as notícias sobre Jesus se espalhavam ainda mais rapidamente. Grandes multidões se aglomeravam para ouvir Jesus e serem curadas de suas doenças.
Hau haeneenanauthedaunene neānee: nau havathee haewautha henanedanede haeauānauuchaudene daujewaunejaathededaunee, nau haudnenayauhāthee hedasauwauvahedaunenau.
16 Mas, muitas vezes, Jesus costumava procurar lugares calmos para orar.
Nau haejathāau hesee nauaunee, nau haevevetha.
17 Um dia, quando Jesus estava ensinando, havia fariseus e educadores religiosos vindos da Galileia, Judeia e de Jerusalém sentados próximos a ele. O poder do Senhor estava com Jesus; assim ele conseguia curar os doentes.
Nau hethauwuu jasaa hesee, hajesechauhauthethāde, Nesethajauhuhauau nau hechauhaudauwauhuhauau nanavaavede haetheaugunauau hejava, haejeehedesanauau hadauchāe hauwauhauauwudan Gananee, nau Judea, nau Dādaunedan: nau naunaudāde Vahadāde haetheaugu hadnenayauhaude.
18 Alguns homens chegaram, carregando um paralítico em uma esteira. Eles estavam tentando levar o doente para colocá-lo diante de Jesus,
Nau, naune, henanenauau haenauuchauhanauau henanene heee hedauwune haeesevāhene nau haenayāthejedananauau, nau hadjenanauwunauthee hathaājenith,
19 mas não conseguiam abrir caminho entre a multidão. Então, os homens subiram no telhado e fizeram uma abertura entre as telhas. Depois, eles desceram o paralítico, deitado na esteira, no meio da multidão em frente a Jesus.
Nau hāejeveedethee haudnethejedanauthee hanau dauwauthaa henanedanede, hanaāenauauhusathee dasee hauauwuu, nau haejanauhaujānanauau, hehethee dasee hejavaa hauauwuu nauguu hedauwune nahethāe hathaājenith Hejavaneauthusaun.
20 Quando Jesus viu a fé que eles tinham nele, disse ao paralítico: “Os seus pecados estão perdoados!”
Nau hāenauhaudauwunith hedethauwuthajaudenenau, hanaāāedauwunaude, Henane, hauwauchudaude gaunudanauwunane.
21 Os educadores religiosos e os fariseus começaram a pensar: “Quem é esse homem que blasfema contra Deus? Quem pode perdoar pecados? Apenas Deus pode fazer isso!”
Nau wauthaunauhāhehauau Nau Nesethajauhuhauau hanaāejasesegaugauuthajauthee, Hanaa naa hananadede nehedaduhude Hejavaneauthu? hathāhuk. Hanaa haudgudanauau wauchudaude, vavade Hejavaneauthau, naanesāde?
22 Jesus sabia o que eles estavam pensando. Então, ele lhes perguntou: “Por que vocês estão pensando assim?
Hau hāaenauwunith Hejavaneauthusaun hegaugauuthajaudenenau, Haudusethajauva hadahenauau? hathāhaugaunee,
23 O que é mais fácil? Dizer: ‘Os seus pecados estão perdoados’ ou: ‘Levante-se e ande’?
Hayew gauchauaa, nehehāgu, Hauwauchudaude gaunudanauwunana; nau wauāthe gauhā nau javesa heheagu?
24 Contudo, irei mostrar a vocês que o Filho do Homem tem sobre a terra autoridade para perdoar pecados.” Então, ele disse ao paralítico: “Eu lhe digo: Levante-se!, pegue a sua esteira e vá para casa.”
Hau hadaenauwu henee Heau henane naunaudāde dasee hathāauauvadee negudanauau wauchudaude, (naasenehethauhaugu neasauwauvahedauwunith hesevahede) Hāedauwunathane, Gauhā, nau hedanau hauddau nau najesa nananene haudauauwuu.
25 Imediatamente, o homem ficou em pé na frente de todos. Ele pegou a esteira em que estava deitado e foi para casa, louvando a Deus, enquanto seguia o seu caminho.
Nau nauhauhaunee haethauwauthe hathaājenethe nau haeedane heaugusenadenau nau hanaāejathāaude hedauauwuu haevaveenethedauna Hejavaneauthu.
26 Todos os que estavam lá ficaram completamente espantados com o que havia acontecido e, com grande admiração, louvaram a Deus, dizendo: “O que vimos acontecer hoje foi extraordinário!”
Nau vahee haegaugauuthajaudene nau haevaveenethedaunanauau Hejavaneauthu, nau haeechauchaunaudenauau nāthajaude, Naunaudauhauthānauau nuu desene, hāheagu.
27 Depois, conforme Jesus estava indo embora da cidade, ele viu um cobrador de impostos, chamado Levi, sentado no lugar em que cobrava os impostos. Jesus lhe disse: “Siga-me!”
Nau hāevathedaude haejathāau nau haenauhauva hauāyāhe Levi hanaaseenith, haetheaugune nedauudanauau hauāyaunau, nau jethauguhu hathauhuk.
28 Levi se levantou, deixou tudo para trás e seguiu Jesus.
Nau haevanauthā, haegauhā, nau haethauguha.
29 Levi organizou um grande banquete em sua casa, em homenagem a Jesus. Muitos cobradores de impostos e outras pessoas também faziam parte da multidão que estava sentada, comendo com eles. Mas, os fariseus e os educadores religiosos reclamaram com os discípulos de Jesus, perguntando:
Nau Levi haevasevetheheha nehayau hedauauwuu, nau haewauthanauau hauāyāhehauau nau hauthauau haenedauguvā.
30 “Por que vocês comem e bebem com os cobradores de impostos e com os pecadores?”
Hau wauthaunauhāhehau nau Nesethajauhuhauau haeaunevā hethauguhādaunau, naudu haenethevethehewauna nau haenedaveyāwauna hauāyāhehauau nau wauchudauhuhauau, hathāhaugaunee?
31 Jesus respondeu: “As pessoas saudáveis não precisam de médico, mas os doentes precisam.
Nau Hejavaneauthusaun hanaāauchuhananadethāthee, hathāedāenaedethee hehauwuvathehā naudaunehāhew; hau hathāasauwauvahethee.
32 Eu não vim para chamar os bons. Eu vim chamar os pecadores, para que se arrependam dos seus pecados.”
Nāhauwujenauusa haudnadethu hethahethee hau wauchudauhuhauau hadnaugaudanenee hegaugauuthajaudenenau.
33 Eles novamente argumentaram com Jesus: “Bem, os discípulos de João Batista frequentemente jejuam e oram, como também os discípulos dos fariseus. Mas, os seus discípulos não; eles comem e bebem.”
Nau hathāhuk naudu hethauguhādaunau Jaun denauaunenaugauyānethe, nau devevethahethee, nau naasedauthee hethauguhādaunenau Nesethajauhuhauau; hau hanethenaunauau havethehethee nau havaveyāthee?
34 Jesus, então, perguntou: “Os padrinhos devem jejuar enquanto o noivo está entre eles?
Nau hathāhaugaunee, Gauhājeneenesehauva dāeyaunauauau nedauenenedaunee hauauwuu naugauyaude hajesanedaudaunāthee waunenenehew?
35 Não. Mas, chegará o momento em que o noivo irá se afastar deles. Então, os padrinhos poderão jejuar.”
Hau hese haudnauauchuu, haudneedanauwunana waunenenehe, nau heee hadnaāenaugauyāthee hena hese.
36 Depois, Jesus também deu estes exemplos para eles: “Não se deve tirar um retalho de uma roupa nova para arrumar uma roupa velha. Caso contrário, a roupa nova ficará estragada e o retalho da nova não combinará com o tecido da roupa velha.
Nau hanaāanadethaude jea jegausauhānee; Henane hehauwu jenane waunauyaunee neauthayew hadaugauthāyaunee, hith hesedauhuk, nau hadauwauyaunee needaudenauuu, nau jasaa needanee hadau wauyaunee hehauwuneauchauna gauthāyaunee.
37 Não se deve colocar vinho novo em recipientes de couro velhos. Pois o vinho novo arrebentaria os recipientes. O vinho seria desperdiçado e os recipientes de couro ficariam estragados.
Nau hegau henane hehauwujenane waunauyaunee vasevenenaje gauthānenevajaunaa; nau wauāthe wauyaugu vasevenenaje haddaudeauau nevajaunau, nau hadgusenauauau, nau nevajaunau haddenanaunauuu.
38 Deve-se colocar vinho novo em recipientes de couro novos.
Hau waunauyauau vasevenenaje hadedaunee hadauwauyauau nevajau, nau nanesauuthadee.
39 E ninguém, após beber vinho velho, quer experimentar o vinho novo, pois eles dizem: ‘O vinho velho é melhor!’”.
Nau hegau henane hesevanaagu gauthānevasevenenaje nauhauhaunee haevathehaa waunauyaunee; hanau gauthāyauau hethadee, hathauhuk.

< Lucas 5 >