< Atos 15 >
1 Alguns homens, que vieram da Judeia e chegaram em Antioquia, começaram a falar para os seguidores de Jesus: “Vocês só serão salvos se fizerem a circuncisão, de acordo com a regras determinadas por Moisés.”
Su, wantu wamu wasokiti Antiokiya kulawa Yudeya wanjiti kuwafunda walongu walii pawatakula, “Handa pamwingiziwa ndiri jandu kulawirana na Malagaliru Mlungu gakamupananiti Musa, hapeni mlopoziwi.”
2 Paulo e Barnabé não concordaram com isso e tiveram grande discussão com eles. Então, eles dois e mais alguns outros foram escolhidos para irem a Jerusalém conversar com os apóstolos e os líderes de lá sobre essa questão.
Shitwatira ashi shijegiti ukakatala mkulu, pa Paulu na Barinaba kulitakuziyana nawomberi, su womberi waamuwiti kuwera Paulu na Barinaba pamuhera na walongu wamu mushipinga sha wantu yawamjimira Yesu aku Antiokiya, wagendi Yerusalemu kuwawona wantumintumi na wazewi kuusu shitwatira ashi.
3 A igreja os enviou e, no caminho, enquanto passavam pela Fenícia e por Samaria, eles explicavam para as pessoas como os pagãos estavam se convertendo a Deus. Isso deixava aqueles que criam em Jesus muito felizes.
Shipinga sha wantu yawamjimira Yesu shilongiti kwahere, nawomberi pawaweriti wankupitira Foiniki na Samariya wawagambiriti wantu yawawera Wayawudi ndiri ntambu yawamgalambukiriti Mlungu. Shisoweru ashi shiwaherepeziya nentu walongu woseri awa.
4 Quando eles chegaram em Jerusalém, foram bem recebidos pelos membros da igreja, pelos apóstolos e pelos presbíteros. Eles, então, explicaram tudo o que Deus havia feito por intermédio deles.
Pawasokiti Yerusalemu wawankwa na shipinga sha wantu yawamjimira Yesu pamuhera na wantumintumi na wazewi yawatakuliti kila shintu Mlungu shakatenditi pamuhera nawomberi.
5 Mas, eles encontraram oposição entre os seguidores que pertenciam ao partido dos fariseus. Eles disseram: “Aqueles que se convertem devem ser circuncidados e obrigados a seguir a lei de Moisés.”
Kumbiti wajimira wamonga wawaweriti wa shipinga sha mafalisayu wagolokiti, pawatakula, “Ndo mpaka wantu wa maisi gamonga wayigiziwi jandu na kufundwa kugafata malagaliru ga Musa.”
6 Os apóstolos e os presbíteros se reuniram para discutir o assunto.
Su wantumintumi na wazewi waliwoniti pamuhera kushilola weri shitwatira ashi.
7 Após muito debate, Pedro se levantou e lhes disse: “Irmãos, vocês sabem que há muito tempo, Deus me escolheu entre vocês para que os não-judeus pudessem ouvir a mensagem das boas novas e para crerem em Jesus.
Pawalitakuziyiti kwa shipindi shitali, Peteru kagolokiti kalonga, “Mwalongu wangu, mwenga muvimana handa tangu kwanja Mlungu kafiriti kuzyagula neni muwamu mwamwenga nuwabweleri Shisoweru Shiwagira, wantu yawawera ndiri Wayawudi wapati kupikinira na kujimira.
8 Deus, que sabe o que pensamos, mostrou que os aceita, dando a eles o Espírito Santo da mesma forma que fez conosco.
Na Mlungu yakavimana moyu gwa wantu, kalanguziya handa kawajimira kwa kuwayupa nawomberi Rohu Mnanagala handa yakatuyupiti twenga.
9 Ele não fez diferença alguma entre nós e eles. Ele purificou os pensamentos deles quando passaram a crer nele.
Katubaguliti ndiri pakati petu na womberi, kayipungiti myoyu kwa njimiru.
10 Então, por que vocês querem se opor a Deus, colocando uma carga tão pesada nas costas dos que agora creem? Carga essa que nem nós e nem os nossos antepassados pudemos carregar?
Vinu su, kwa shishi kumjera Mlungu kwa kuwapapiziya wafundwa awa visanka vyeni pota wambuyi wetu, pota twenga tuweza ndiri kulitwika?
11 Nós estamos convencidos de que somos salvos por meio da graça do Senhor Jesus, da mesma maneira que eles são.”
Ndala! Tujimiriti na tulopoziwitwi kwa njira ya manemu ga Mtuwa Yesu.” Twengapa handa womberi.
12 Todos ouviram atentamente Barnabé e Paulo, enquanto eles explicavam os milagres que Deus tinha realizado por meio deles entre os não-judeus.
Shikundi shoseri shitamiti jii pawampikinira Barinaba na Paulu wankutakulira mauzauza na makangashu geni Mlungu kagatenditi pakati pawu wantu wawawera ndiri Wayawudi.
13 Assim que eles terminaram de falar, Tiago disse: “Irmãos, ouçam!
Pawamaliriti kuyowera, Yakobu kanjiti kulonga, “Mwalongu wangu, mumpikaniri!
14 Simão explicou como Deus primeiro mostrou a sua preocupação com os não-judeus, ao escolher entre eles um povo comprometido com ele.
Simoni katakuliriti Mlungu kwanjira kwanja ntambu yakalitendiriti na wantu yawawera ndiri Wayawudi, kasyagula wamonga wawu waweri wantu wakuwi.
15 Isso aconteceu de acordo com as palavras dos profetas, que escreveram:
Visoweru vya Wambuyi wa Mlungu vyateratera nakamu handa Malembu Mananagala ntambu yagalonga,
16 ‘No futuro, eu irei voltar e reconstruirei a casa de Davi, que caiu. Eu juntarei os seus pedaços e a colocarei em pé.
Mtuwa katakula, ‘Pa aga hambuyi Na kuuwuziya Ufalumi wa Dawudi Hanyawi pahala pakuwi Na kupagangamaziya kayi.
17 Eu farei isso para que os que foram deixados possam buscar o Senhor, incluindo os não-judeus que chamam pelo meu nome.
Na wantu woseri, wantu yawawera ndiri Wayawudi nuwashemiti waweri waneni hawizi kwaneni.
18 Foi assim que o Senhor falou, anunciando essas coisas há muito tempo.’ (aiōn )
Ndo ntambu yakatakula Mtuwa, yakatenditi shitwatira ashi kamanika kwanjira makashu.’ (aiōn )
19 Então, a minha opinião é a de que nós não deveríamos atrapalhar os não-judeus que se convertem a Deus.
“Hangu neni amuwa ntambu ayi, aga nuwalagalirani kotukuyumbisiya wantu wawawera ndiri Wayawudi wawamgalambukira Mlungu.
20 Deveríamos escrever a eles e lhes dizer para evitarem comer a carne dos animais sacrificados aos ídolos, que não pratiquem imoralidade sexual, que não comam carne de animais que foram estrangulados e não consumam sangue.
Su tuwajegerani luhamba kuwagambira nawaliya viboga vyawayingiziyiti mnumba kwa kutambikira vinyagu vya wamlungu, walituli gweka na uhumba, nawaliya shigongolu yoseri yawammindula sungu, nawalanda mwazi.
21 Pois a lei de Moisés está sendo ensinada em todas as cidades já há muito tempo e é lida todos os sábados nas sinagogas.”
Malagaliru ga Musa gaweriti gabetulwa shipindi shitali munumba ya Mlungu kila lishaka lya kwoyera, na visoweru vyakuwi wavibwera mukila lushi.”
22 Então, os apóstolos e os presbíteros, juntamente com toda a igreja, decidiram que seria bom escolher alguns representantes e enviá-los até Antioquia com Paulo e Barnabé. Os escolhidos foram Judas, conhecido como Barsabás, e Silas, os quais eram muito respeitados entre os irmãos.
Shakapanu wantumintumi na Wazewi, pamuhera na shipinga shoseri sha wantu yawamjimira Yesu, waamuwiti kuwasyagula wantu wamu pakati pawu na kuwatuma wagendi Antiokiya pamuhera na Paulu na Barisaba. Wawasyaguliti Yuda yawamshemiti viraa Barinaba na yumonga yakashemitwi Sila, wantu wawili yawaweriti walongoziya pakati pa walongu.
23 Junto com eles, foi enviada a seguinte carta: “Nós, os apóstolos, os presbíteros e os irmãos mandamos saudações aos não-judeus de Antioquia, da Síria e da Cilícia.
Wawapananiti luhamba alu, “Twenga wantumintumi na wazewi, walongu wenu, twankuwalamsiya mwenga wantu wa maisi gamonga wa aku Antiokiya na Siriya na Kilikiya.
24 Nós ouvimos que alguns membros do nosso grupo os confundiram com as palavras que disseram, causando problemas para vocês. Nós podemos lhes garantir que não dissemos para eles fazerem isso.
Tupikanira kuwera wantu wamonga kulawa aku wawagaziya kwa visoweru vyawu, wayitula myoyu ya mwenga mulyoga. Kumbiti watenda hangu pota ya luusa yoseri kulawa kwatwenga.
25 Então, concordamos em escolher alguns representantes para enviá-los até vocês, juntamente com os nossos queridos irmãos Barnabé e Paulo,
Hangu, tuamuwa kuliwona pamwera kuwasyagula wantu wamu na kuwatuma kwamwenga pamwera na waganja wetu Barinaba na Paulu,
26 que arriscaram a vida pelo nome do nosso Senhor Jesus Cristo.
weni wafiriti wagamizii ukomu wawu kwa ntambu ya lihengu lya Mtuwa gwetu Yesu Kristu.
27 Assim, enviamos Judas e Silas, que podem lhes confirmar pessoalmente o que estamos dizendo.
Shakapanu tuwatuma Yuda na Sila kwamwenga, awa hawawagambirani weni aga gatugalembiti,
28 Pareceu bem ao Espírito Santo e a nós não colocar sobre vocês nenhuma carga mais pesada do que estas importantes exigências:
Rohu munanagala na twenga tujimira kotukuwatwika visanka nentu ya vitwatira avi vya mana.
29 Vocês devem evitar comer a carne dos animais sacrificados aos ídolos, consumir sangue, comer a carne de animais estrangulados e não praticar imoralidade sexual. Vocês estarão agindo bem se obedecerem a essas exigências. Deus os abençoe!”
Namliya viboga vyawatambikiriti shinyagu, namlanda mwazi, namliya vinofu vya shigongolu yawamuminduliti na mlikali weri na uhumba. Muwera mtenda viheri handa pamshapira kutenda vitwatira avi. Mwakashina.”
30 Assim, enviaram os homens para Antioquia. Quando eles chegaram lá, reuniram a todos e entregaram a carta.
Wajumbi awa wawatumiti wasoka Antiokiya kweni wawashemiti wawumini waliwoni, wawayupa luhamba alu.
31 Após lerem o que estava escrito, as pessoas ficaram muito felizes pela mensagem encorajadora.
Pawasomiti Luhamba alu, visoweru vyakuwi viwayupiti moyu, wanemeleriti nentu.
32 Judas e Silas, que também eram profetas, incentivaram os irmãos, explicando a eles muitas coisas e fortalecendo a sua fé.
Yuda na Sila weni nawomberi waweriti wambuyi, wayoweriti na walongu awa kwa shipindi shitali wankuwayupa moyu na kuwagagamaziya.
33 Após passarem algum tempo lá, os irmãos os mandaram de volta, desejando que enviassem as suas bênçãos para aqueles que os tinham enviado de Jerusalém.
Pawatamiti aku kwa shipindi tunga, walongu wa Antiokiya walonga kwaheri na kuwafilira ponga, shakapanu wawuya kwa wawatumiti walii. Malembu gamu gana shipandi ashi
kumbiti Sila kaamuwiti kusigala.
35 Mas, Paulo e Barnabé continuaram em Antioquia, ensinando e anunciando a palavra de Deus, juntamente com muitos outros.
Paulu na Barinaba wasigala Antiokiya kwa katepu, pawafunda na kubwera visoweru vya Mtuwa, pamwera na wantu wamonga watangala.
36 Algum tempo depois, Paulo disse a Barnabé: “Vamos voltar e visitar os irmãos nas cidades em que compartilhamos a palavra do Senhor e ver como eles estão.”
Pa mashaka gamu, Paulu kamgambiriti Barinaba, “Tuwuyi tukawatyangiri walongu walii mukila lushi patubweriti visoweru vya Mtuwa, tukaloli ntambu yawendereyiti.”
37 Barnabé queria levar João Marcos também.
Barinaba kafiriti wamtoli viraa Yohani yawamshema Mariku.
38 Mas Paulo não achou uma boa ideia que ele os acompanhasse, pois ele os tinha deixado na Panfília e não tinha continuado o trabalho com eles.
Kumbiti Paulu kafiriti ndiri kumtola mariku, mweni pamberi kawalekiti Pamfiliya kulii na kulema kuwera pamwera mulihengu lyawu.
39 Eles se desentenderam tão profundamente que se separaram. Barnabé levou Marcos com ele e navegaram para a ilha de Chipre.
Su, kulawira likakatala likulu pakati pawu, na walekana Barinaba kamtola Mariku, wakwena meli kugenda kupiru.
40 Paulo escolheu Silas e, quando eles partiram, os irmãos pediram ao Senhor que a sua bênção seguisse com eles.
Nayomberi Paulu kamsyagula Sila, na pa walongu wa pahala panu kumtula pasi pa ulolera wa maheri ga Mtuwa.
41 Paulo viajou pela Síria e pela Cilícia, incentivando as igrejas de lá.
Mumwanja agu kapitiriti Siriya na Kilikiya, pakavigangamaziya vipinga vya wantu yawamjimira Kristu,