Atos 14

1 Em Icônio, Paulo e Barnabé foram para a sinagoga judaica e falaram de forma tão convincente que muitos judeus e não-judeus creram em Jesus.

لە کۆنیا پۆڵس‏ و بەرناباس وەک هەمیشە چوونە ناو کەنیشتی جولەکەکان و بە شێوەیەک قسەیان کرد کە ژمارەیەکی زۆر لە جولەکە و یۆنانییەکان باوەڕیان هێنا.

2 Mas, os judeus que se recusaram a crer em Jesus atiçaram os sentimentos dos pagãos e os colocaram contra os que criam.

بەڵام ئەو جولەکانەی باوەڕیان نەهێنا، ناجولەکەکانیان جۆشدا و لە دژی برایان مێشکیان پڕکردن.

3 Paulo e Barnabé ficaram lá por um longo tempo, falando para eles com muita coragem sobre o Senhor. E Jesus confirmava a mensagem de graça que eles anunciavam dando-lhes poder de realizar milagres e maravilhas.

بۆیە پۆڵس و بەرناباس ماوەیەکی دوورودرێژ لەوێ مانەوە و ئازایانە سەبارەت بە عیسای خاوەن شکۆ قسەیان دەکرد، ئەویش شایەتی بۆ پەیامی نیعمەتی خۆی دەدا و ڕێی دابوو نیشانە و پەرجوو لەسەر دەستیان بکرێت.

4 Os moradores da cidade ficaram divididos: alguns apoiavam os judeus que não acreditaram, enquanto outros defendiam os apóstolos.

ئیتر دانیشتووانی کۆنیا بوونە دوو بەش، هەندێکیان لەگەڵ جولەکە بوون و هەندێکیان لەگەڵ نێردراوان.

5 Mas, então, os pagãos e os judeus, juntamente com os seus líderes, decidiram atacar e apedrejar Paulo e Barnabé.

کاتێک ناجولەکەکان و جولەکە و سەرۆکەکانیان بەتەمابوون سووکایەتی بە نێردراوان بکەن و بەردبارانیان بکەن،

6 Entretanto, eles ficaram sabendo disso e fugiram para a região da Licaônia, para as cidades de Listra e Derbe,

نێردراوان زانییان و بۆ شاری لیسترا و دەربەی لیکاونیا و بۆ ناوچەکانی دەوروپشتیان هەڵاتن و

7 onde continuaram a anunciar as boas novas do Reino de Deus.

لەوێش مزگێنییان دەدا.

8 Na cidade de Listra, havia um homem que era aleijado dos pés. Ele nasceu aleijado e nunca tinha sido capaz de andar.

لە لیسترا کابرایەک دانیشتبوو، هێز لە پێیەکانیدا نەبوو، بە زگماک ئیفلیج بوو، هەرگیز بە پێی خۆی نەڕۆیشتبوو.

9 Ele se sentou para ouvir Paulo falar. Quando Paulo olhou diretamente para ele e percebeu que o homem acreditava que Deus poderia curá-lo,

گوێی لە پۆڵس بوو کە قسەی دەکرد، پۆڵسیش چاوی تێبڕی، کاتێک بینی باوەڕی هەیە چاک بێتەوە،

10 Paulo disse em voz alta: “Fique em pé!” O homem deu um salto e começou a andar.

بە دەنگێکی بەرز گوتی: «هەستە بە پێوە ڕابوەستە!» کابرا دەستبەجێ هەڵبەزییەوە و دەستی بە ڕۆیشتن کرد.

11 Quando a multidão que lá estava viu o que havia acontecido, gritaram em sua língua: “Os deuses tomaram a forma humana e desceram do céu até nós!”

کاتێک خەڵکەکە بینییان پۆڵس چی کرد، بە زمانی لیکاونیا هاواریان کرد: «خوداوەندەکان شێوەی مرۆڤیان وەرگرتووە و هاتوونەتە خوارەوە بۆ ناومان!»

12 Eles pensaram que Barnabé fosse o deus Júpiter, e que Paulo fosse Mercúrio, pois ele era o que mais falava.

جا بەرناباسیان ناونا زییۆس، پۆڵسیش هەرمەس، چونکە قسەکەری سەرەکی بوو.

13 O sacerdote do templo de Júpiter, que ficava na entrada da cidade, trouxe bois e coroas de flores para os portões da cidade. Ele planejava fazer um sacrifício diante da multidão.

ئینجا کاهینی زییۆس، کە پەرستگاکەی لە دەرەوەی شار بوو، لەگەڵ خەڵکەکە گا و تاجەگوڵینەی هێنابووە لای دەروازەکان و دەیویست قوربانی پێشکەش بکات.

14 Mas, quando os apóstolos Barnabé e Paulo souberam disso, eles rasgaram as suas roupas e correram até a multidão, gritando:

بەڵام کاتێک نێردراوەکان، پۆڵس و بەرناباس، ئەمەیان بیست، جلەکانیان دڕاند، خێرا چوونە لای خەڵکەکە، هاواریان کرد:

15 “O que vocês estão fazendo? Nós somos humanos exatamente como vocês. Viemos trazer a palavra de Deus para que vocês abandonem essas coisas sem sentido e se voltem para um Deus que está verdadeiramente vivo. Ele é quem fez o céu, a terra, o mar e tudo que existe.

«خەڵکینە، بۆچی ئەمە دەکەن؟ ئێمەش مرۆڤین، لە هەمان سروشتی ئێوە، مزگێنیتان دەدەینێ واز لەم شتە پووچانە بهێنن و بۆ لای خودای زیندوو بگەڕێنەوە، دروستکەری ئاسمان و زەوی و دەریا و هەموو ئەو شتانەی تێیاندایە.

16 No passado, ele deixou que cada nação seguisse o seu próprio caminho.

ئەوەی لە نەوەکانی ڕابردوودا، هێشتی هەموو نەتەوەکان بە ڕێگای خۆیاندا بڕۆن.

17 Ainda assim, ele continua a dar provas da sua existência, fazendo boas ações. Ele envia a chuva do céu e faz com que as lavouras cresçam no tempo certo. É ele quem dá alimento a vocês e enche seus corações de alegria.”

لەگەڵ ئەوەی خۆی بە بێ شایەتی نەهێشتەوە، چاکە دەکات، لە ئاسمانەوە باران و وەرزی بەروبوومتان دەداتێ و دڵتان لە خواردن و لە خۆشی تێر دەکات.»

18 Mesmo dizendo isso, os apóstolos tiveram dificuldade para impedir a multidão de lhes sacrificar os animais.

بە گوتنی ئەم قسانە و هەوڵدانێکی زۆر توانییان وا لە خەڵکەکە بکەن کە قوربانییان بۆ نەکەن.

19 Mas, alguns judeus vindos de Antioquia e de Icônio chegaram e conseguiram o apoio da multidão. Eles apedrejaram Paulo e o jogaram para fora dos portões da cidade, pensando que ele havia morrido.

هەندێک جولەکە لە ئەنتاکیا و کۆنیاوە هاتن، قەناعەتیان بە خەڵکەکە هێنا، ئەوانیش پۆڵسیان بەردباران کرد و ڕایانکێشایە دەرەوەی شار، وایانزانی مردووە.

20 Mas, quando os cristãos se reuniram em volta dele, Paulo se levantou e voltou para a cidade. No dia seguinte, Paulo e Barnabé foram para a cidade de Derbe.

بەڵام کاتێک قوتابییەکان دەوریان دا، هەستا و گەڕایەوە ناو شار. بۆ ڕۆژی دواتر لەگەڵ بەرناباس بۆ دەربە ڕۆیشت.

21 Após anunciarem o evangelho às pessoas naquela cidade, e muitos moradores se converterem em seguidores de Jesus, os dois voltaram para as cidades de Listra, Icônio e Antioquia.

مزگێنییان بەو شارە دا و ژمارەیەکی زۆریان کردە قوتابی. ئینجا گەڕانەوە لیسترا و کۆنیا و ئەنتاکیا،

22 Eles animavam os seguidores de Jesus para que continuassem firmes e mantivessem a sua fé nele. Paulo e Barnabé diziam: “Precisamos passar por muitos desafios para entrar no Reino de Deus.”

ورەی قوتابییەکانیان بەرز دەکردەوە هانیان دەدان لە باوەڕ بچەسپێن: «پێویستە بە تەنگانەی زۆردا بچینە ناو شانشینی خودا.»

23 Depois de terem nomeado presbíteros para todas as igrejas e terem orado e jejuado com eles, Paulo e Barnabé os deixaram aos cuidados do Senhor, em quem eles criam.

لە هەر کڵێسایەک پۆڵس و بەرناباس پیرانیان بۆ هەڵبژاردن، ئینجا بە ڕۆژووگرتنەوە نوێژیان کرد و پیرەکانیان دایە دەست مەسیحی باڵادەست کە باوەڕیان پێی هێناوە.

24 Os dois passaram pela Pisídia e chegaram na Panfília.

ئینجا بە پیسیدیادا تێپەڕین و گەیشتنە پامفیلیا.

25 Eles anunciaram a palavra de Deus em Perge e, depois, foram para Atália.

لە شاری پەرگە پەیامی خودایان ڕاگەیاند و پاشان بۆ بەندەری ئەنتالیا دابەزین.

26 De lá, eles voltaram de barco para Antioquia, de onde tinham começado a viagem e que era o lugar em que Deus lhes havia determinado a missão, agora concluída, de anunciar a sua palavra.

لەوێشەوە بە ڕێگای دەریا بۆ ئەنتاکیا گەڕانەوە، ئەو شوێنەی لێوەی درانە دەست نیعمەتی خودا بۆ ئەو کارەی جێبەجێیان کرد.

27 Eles chegaram e logo reuniram a igreja. Os dois contaram tudo o que Deus tinha realizado por meio deles e de como ele havia aberto a porta para que os não-judeus cressem nele.

کاتێک گەیشتن و کڵێسایان کۆکردەوە، باسی هەموو ئەو شتانەیان کرد کە خودا لەگەڵیان کردبووی، هەروەها کە دەرگای باوەڕی بۆ ناجولەکەکانیش کردووەتەوە.

28 Paulo e Barnabé ficaram ali por um longo tempo com os seguidores de Jesus.

جا لەوێ ماوەیەکی زۆر لەگەڵ قوتابییەکان مانەوە.