Cantares de Salomâo 2
1 Eu sou a rosa de Sarom, o lírio dos vales.
Аз цвет польный и крин удольный.
2 [Ele]: Como um lírio entre os espinhos, assim é minha querida entre as moças.
Якоже крин в тернии, тако искренняя моя посреде дщерей.
3 [Ela]: Como a macieira entre as árvores do bosque, assim é o meu amado entre os rapazes; debaixo de sua sombra desejo muito sentar, e doce é o seu fruto ao meu paladar.
Яко яблонь посреде древес лесных, тако брат мой посреде сынов: под сень его восхотех и седох, и плод его сладок в гортани моем.
4 Ele me leva à casa do banquete, e sua bandeira sobre mim é o amor.
Введите мя в дом вина, вчините ко мне любовь:
5 Sustentai-me com passas, fortalecei-me com maçãs; porque estou fraca de amor.
утвердите мя в мирех, положите мя во яблоцех: яко уязвлена (есмь) любовию аз.
6 [Esteja] sua mão esquerda abaixo de minha cabeça, e sua direita me abraça.
Шуйца его под главою моею, и десница его оымет мя.
7 Eu vos ordeno, filhas de Jerusalém: jurai pelas corças e pelas cervas do campo, que não acordeis, nem desperteis ao amor, até que ele queira.
Заклях вас, дщери Иерусалимли, в силах и крепостех села: аще возставите и возбудите любовь, дондеже восхощет.
8 [Esta é] a voz do meu amado: vede-o vindo, saltando sobre os montes, pulando sobre os morros.
Глас брата моего: се, той идет, скача на горы и прескача на холмы.
9 Meu amado é semelhante ao corço, ou ao filhote de cervos; eis que está atrás de nossa parede, olhando pelas janelas, observando pelas grades.
Подобен есть брат мой серне или младу еленю на горах вефильских. Се, сей стоит за стеною нашею, проглядаяй оконцами, приницаяй сквозе мрежи.
10 Meu amado me responde, e me diz: [Ele]: Levanta-te, querida minha, minha bela, e vem.
Отвещает брат мой и глаголет мне: востани, прииди, ближняя моя, добрая моя, голубице моя.
11 Porque eis que o inverno já passou; a chuva se acabou, e foi embora.
Яко се, зима прейде, дождь отиде, отиде себе:
12 As flores aparecem na terra, o tempo da cantoria chegou; e ouve-se a voz da rolinha em nossa terra.
цвети явишася на земли, время обрезания приспе, глас горлицы слышан в земли нашей:
13 A figueira está produzindo seus figos verdes, e as vides florescentes dão cheiro; levanta-te, querida minha, minha bela, e vem.
смоквь изнесе цвет свой, виногради зреюще даша воню. Востани, прииди, ближняя моя, добрая моя, голубице моя, и прииди.
14 Pomba minha, que andas pelas fendas das rochas no oculto das ladeiras, mostra-me tua face, faze-me ouvir tua voz; porque tua voz é doce, e tua face agradável.
Ты, голубице моя, в покрове каменне, близ предстения: яви ми зрак твой, и услышан сотвори ми глас твой: яко глас твой сладок, и образ твой красен.
15 Tomai-nos as raposas, as raposinhas, que danificam as vinhas, porque nossas vinhas estão florescendo.
Имите нам лисы малыя, губящыя винограды: и виногради наши созревают.
16 Meu amado é meu, e eu sou sua; ele apascenta entre os lírios.
Брат мой мне, и аз ему, пасый в кринах,
17 Antes do dia se romper, e das sombras fugirem, volta, amado meu, faze-te semelhante ao corço, ao filhote de cervos, sobre os montes de Beter.
дондеже дхнет день, и двигнутся сени. Обратися, уподобися ты, брате мой, серне или младу еленю на горах юдолий.
