Cantares de Salomâo 1
1 Cântico dos cânticos, que é de Salomão.
2 [Ela]: Beije-me ele com os beijos de sua boca, porque teu amor é melhor do que o vinho.
Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
3 O cheiro dos teus perfumes é agradável; teu nome é [como] perfume sendo derramado, por isso as virgens te amam.
Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
4 Toma-me contigo, e corramos; traga-me o rei aos seus quartos.[Moças]: Em ti nos alegraremos e nos encheremos de alegria; nos agradaremos mais de teu amor do que do vinho; [Ela]: Elas estão certas em te amar;
Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
5 Eu sou morena, porém bela, ó filhas de Jerusalém: [morena] como as tendas de Quedar, [bela] como as cortinas de Salomão.
Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
6 Não fiquem me olhando por eu ser morena, pois o sol brilhou sobre mim; os filhos de minha mãe se irritaram contra mim, [e] me puseram para cuidar de vinhas; [porém] minha própria vinha, que me pertence, não cuidei.
Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
7 Dize-me, amado de minha alma: onde apascentas [o teu gado]? Onde [o] recolhes ao meio- dia? Para que ficaria eu como que coberta com um véu por entre os gados de teus colegas?
Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
8 [Ele]: Se tu, a mais bela entre as mulheres, não sabes, sai pelos rastros das ovelhas, e apascenta tuas cabras junto às tendas dos pastores.
Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
9 Eu te comparo, querida, às éguas das carruagens de Faraó.
Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
10 Agradáveis são tuas laterais da face entre os enfeites, teu pescoço entre os colares.
Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
11 Enfeites de ouro faremos para ti, com detalhes de prata.
Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
12 [Ela]: Enquanto o rei está sentado à sua mesa, meu nardo dá a sua fragrância.
Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
13 Meu amado é para mim [como] um saquinho de mirra que passa a noite entre meus seios;
Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
14 Meu amado é para mim [como] um ramalhete de hena nas vinhas de Engedi.
Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
15 [Ele]: Como tu és bela, minha querida! Como tu és bela! Teus olhos são [como] pombas.
Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
16 [Ela]: Como tu és belo, meu amado! Como [tu és] agradável! E o nosso leito se enche de folhagens.
Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
17 As vigas de nossa casa são os cedros, e nossos caibros os ciprestes.
De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
