Romanos 9
1 Digo a verdade em Cristo, não minto, e minha consciência dá testemunho comigo pelo Espírito Santo,
ଅହଂ କାଞ୍ଚିଦ୍ କଲ୍ପିତାଂ କଥାଂ ନ କଥଯାମି, ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍ ସତ୍ୟମେୱ ବ୍ରୱୀମି ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନଃ ସାକ୍ଷାନ୍ ମଦୀଯଂ ମନ ଏତତ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦଦାତି|
2 de que tenho grande tristeza e contínuo tormento em meu coração.
ମମାନ୍ତରତିଶଯଦୁଃଖଂ ନିରନ୍ତରଂ ଖେଦଶ୍ଚ
3 Porque desejaria eu mesmo ser separado de Cristo em proveito dos meus irmãos, que são meus parentes segundo a carne;
ତସ୍ମାଦ୍ ଅହଂ ସ୍ୱଜାତୀଯଭ୍ରାତୃଣାଂ ନିମିତ୍ତାତ୍ ସ୍ୱଯଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାଚ୍ଛାପାକ୍ରାନ୍ତୋ ଭୱିତୁମ୍ ଐଚ୍ଛମ୍|
4 que são israelitas, e a quem pertencem a adoção como filhos, a glória, os pactos, a Lei, o culto, e as promessas;
ଯତସ୍ତ ଇସ୍ରାଯେଲସ୍ୟ ୱଂଶା ଅପି ଚ ଦତ୍ତକପୁତ୍ରତ୍ୱଂ ତେଜୋ ନିଯମୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଦାନଂ ମନ୍ଦିରେ ଭଜନଂ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଃ ପିତୃପୁରୁଷଗଣଶ୍ଚୈତେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ତେଷାମ୍ ଅଧିକାରୋଽସ୍ତି|
5 deles são os patriarcas, e deles, quanto à carne, é Cristo, que é sobre todos, Deus bendito eternamente, Amém! (aiōn g165)
ତତ୍ କେୱଲଂ ନହି କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱାଧ୍ୟକ୍ଷଃ ସର୍ୱ୍ୱଦା ସଚ୍ଚିଦାନନ୍ଦ ଈଶ୍ୱରୋ ଯଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ ସୋଽପି ଶାରୀରିକସମ୍ବନ୍ଧେନ ତେଷାଂ ୱଂଶସମ୍ଭୱଃ| (aiōn g165)
6 Não que a palavra de Deus tenha falhado; porque nem todos os que são de Israel são [verdadeiros] israelitas.
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ ୱିଫଲଂ ଜାତମ୍ ଇତି ନହି ଯତ୍କାରଣାଦ୍ ଇସ୍ରାଯେଲୋ ୱଂଶେ ଯେ ଜାତାସ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱସ୍ତୁତ ଇସ୍ରାଯେଲୀଯା ନ ଭୱନ୍ତି|
7 Nem por serem descendentes de Abraão são todos filhos, mas: “Em Isaque será chamada a tua descendência”.
ଅପରମ୍ ଇବ୍ରାହୀମୋ ୱଂଶେ ଜାତା ଅପି ସର୍ୱ୍ୱେ ତସ୍ୟୈୱ ସନ୍ତାନା ନ ଭୱନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଇସ୍ହାକୋ ନାମ୍ନା ତୱ ୱଂଶୋ ୱିଖ୍ୟାତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
8 Isto é, não são os filhos da carne que são os filhos de Deus; mas sim os filhos da promessa que são contados como descendência.
ଅର୍ଥାତ୍ ଶାରୀରିକସଂସର୍ଗାତ୍ ଜାତାଃ ସନ୍ତାନା ଯାୱନ୍ତସ୍ତାୱନ୍ତ ଏୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ନ ଭୱନ୍ତି କିନ୍ତୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୱଣାଦ୍ ଯେ ଜାଯନ୍ତେ ତଏୱେଶ୍ୱରୱଂଶୋ ଗଣ୍ୟତେ|
9 Pois esta é a palavra da promessa: Aproximadamente a este tempo virei, e Sara terá um filho.
ଯତସ୍ତତ୍ପ୍ରତିଶ୍ରୁତେ ର୍ୱାକ୍ୟମେତତ୍, ଏତାଦୃଶେ ସମଯେ ଽହଂ ପୁନରାଗମିଷ୍ୟାମି ତତ୍ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସାରାଯାଃ ପୁତ୍ର ଏକୋ ଜନିଷ୍ୟତେ|
10 E não somente isso, mas também Rebeca, quando esteve grávida por intermédio de um só, Isaque, nosso ancestral
ଅପରମପି ୱଦାମି ସ୍ୱମନୋଽଭିଲାଷତ ଈଶ୍ୱରେଣ ଯନ୍ନିରୂପିତଂ ତତ୍ କର୍ମ୍ମତୋ ନହି କିନ୍ତ୍ୱାହ୍ୱଯିତୁ ର୍ଜାତମେତଦ୍ ଯଥା ସିଦ୍ଧ୍ୟତି
11 (pois, como não eram ainda nascidos, não haviam feito bem ou mal, para que o propósito de Deus, segundo a escolha, continuasse; não pelas obras, mas por causa daquele que chama),
ତଦର୍ଥଂ ରିବ୍କାନାମିକଯା ଯୋଷିତା ଜନୈକସ୍ମାଦ୍ ଅର୍ଥାଦ୍ ଅସ୍ମାକମ୍ ଇସ୍ହାକଃ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାଦ୍ ଗର୍ଭେ ଧୃତେ ତସ୍ୟାଃ ସନ୍ତାନଯୋଃ ପ୍ରସୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ କିଞ୍ଚ ତଯୋଃ ଶୁଭାଶୁଭକର୍ମ୍ମଣଃ କରଣାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ
12 foi dito a ela: O mais velho servirá o mais jovem;
ତାଂ ପ୍ରତୀଦଂ ୱାକ୍ୟମ୍ ଉକ୍ତଂ, ଜ୍ୟେଷ୍ଠଃ କନିଷ୍ଠଂ ସେୱିଷ୍ୟତେ,
13 como está escrito: “Amei Jacó, mas odiei Esaú”.
ଯଥା ଲିଖିତମ୍ ଆସ୍ତେ, ତଥାପ୍ୟେଷାୱି ନ ପ୍ରୀତ୍ୱା ଯାକୂବି ପ୍ରୀତୱାନ୍ ଅହଂ|
14 Que diremos, então? Que há injustiça da parte de Deus? De maneira nenhuma!
ତର୍ହି ୱଯଂ କିଂ ବ୍ରୂମଃ? ଈଶ୍ୱରଃ କିମ୍ ଅନ୍ୟାଯକାରୀ? ତଥା ନ ଭୱତୁ|
15 Pois ele diz a Moisés: “Terei misericórdia de quem eu tiver misericórdia, e me compadecerei de quem eu me compadecer”.
ଯତଃ ସ ସ୍ୱଯଂ ମୂସାମ୍ ଅୱଦତ୍; ଅହଂ ଯସ୍ମିନ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ଚିକୀର୍ଷାମି ତମେୱାନୁଗୃହ୍ଲାମି, ଯଞ୍ଚ ଦଯିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛାମି ତମେୱ ଦଯେ|
16 Portanto, não [depende] daquele que quer, nem daquele que se esforça, mas sim, de Deus, que se compadece.
ଅତଏୱେଚ୍ଛତା ଯତମାନେନ ୱା ମାନୱେନ ତନ୍ନ ସାଧ୍ୟତେ ଦଯାକାରିଣେଶ୍ୱରେଣୈୱ ସାଧ୍ୟତେ|
17 Pois a Escritura diz a Faraó: “Para isto mesmo te levantei: para mostrar em ti o meu poder, e para que o meu nome seja anunciado em toda a terra”.
ଫିରୌଣି ଶାସ୍ତ୍ରେ ଲିଖତି, ଅହଂ ତ୍ୱଦ୍ଦ୍ୱାରା ମତ୍ପରାକ୍ରମଂ ଦର୍ଶଯିତୁଂ ସର୍ୱ୍ୱପୃଥିୱ୍ୟାଂ ନିଜନାମ ପ୍ରକାଶଯିତୁଞ୍ଚ ତ୍ୱାଂ ସ୍ଥାପିତୱାନ୍|
18 Portanto, ele tem misericórdia de quem quer, e endurece a quem quer.
ଅତଃ ସ ଯମ୍ ଅନୁଗ୍ରହୀତୁମ୍ ଇଚ୍ଛତି ତମେୱାନୁଗୃହ୍ଲାତି, ଯଞ୍ଚ ନିଗ୍ରହୀତୁମ୍ ଇଚ୍ଛତି ତଂ ନିଗୃହ୍ଲାତି|
19 Tu, então, me dirás: “Por que ele ainda se queixa? Pois quem resiste à sua vontade?”
ଯଦି ୱଦସି ତର୍ହି ସ ଦୋଷଂ କୁତୋ ଗୃହ୍ଲାତି? ତଦୀଯେଚ୍ଛାଯାଃ ପ୍ରତିବନ୍ଧକତ୍ୱଂ କର୍ତ୍ତଂ କସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟଂ ୱିଦ୍ୟତେ?
20 Mas antes, quem és tu, ó, humano, para questionares a Deus? Por acaso a coisa formada dirá ao que a formou: “Por que me fizeste assim?”
ହେ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରତିପକ୍ଷ ମର୍ତ୍ୟ ତ୍ୱଂ କଃ? ଏତାଦୃଶଂ ମାଂ କୁତଃ ସୃଷ୍ଟୱାନ୍? ଇତି କଥାଂ ସୃଷ୍ଟୱସ୍ତୁ ସ୍ରଷ୍ଟ୍ରେ କିଂ କଥଯିଷ୍ୟତି?
21 Ou não tem o oleiro poder sobre o barro, para da mesma massa fazer um vaso para honra, e outro para desonra?
ଏକସ୍ମାନ୍ ମୃତ୍ପିଣ୍ଡାଦ୍ ଉତ୍କୃଷ୍ଟାପକୃଷ୍ଟୌ ଦ୍ୱିୱିଧୌ କଲଶୌ କର୍ତ୍ତୁଂ କିଂ କୁଲାଲସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟଂ ନାସ୍ତି?
22 E se Deus, querendo mostrar a [sua] ira, e dar a conhecer o seu poder, suportou com muita paciência os vasos da ira, preparados para a perdição,
ଈଶ୍ୱରଃ କୋପଂ ପ୍ରକାଶଯିତୁଂ ନିଜଶକ୍ତିଂ ଜ୍ଞାପଯିତୁଞ୍ଚେଚ୍ଛନ୍ ଯଦି ୱିନାଶସ୍ୟ ଯୋଗ୍ୟାନି କ୍ରୋଧଭାଜନାନି ପ୍ରତି ବହୁକାଲଂ ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁତାମ୍ ଆଶ୍ରଯତି;
23 a fim de fazer conhecidas as riquezas da sua glória nos vasos da misericórdia, que preparou com antecedência para a glória,
ଅପରଞ୍ଚ ୱିଭୱପ୍ରାପ୍ତ୍ୟର୍ଥଂ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ନିଯୁକ୍ତାନ୍ୟନୁଗ୍ରହପାତ୍ରାଣି ପ୍ରତି ନିଜୱିଭୱସ୍ୟ ବାହୁଲ୍ୟଂ ପ୍ରକାଶଯିତୁଂ କେୱଲଯିହୂଦିନାଂ ନହି ଭିନ୍ନଦେଶିନାମପି ମଧ୍ୟାଦ୍
24 que somos nós, aos quais ele chamou, não somente dentre os judeus, mas também dentre os gentios?
ଅସ୍ମାନିୱ ତାନ୍ୟାହ୍ୱଯତି ତତ୍ର ତୱ କିଂ?
25 Como também diz em Oseias: “Ao que era Não-Meu-Povo, chamarei de Meu-Povo; e a que não era Não-Amada, [chamarei] de Amada”.
ହୋଶେଯଗ୍ରନ୍ଥେ ଯଥା ଲିଖିତମ୍ ଆସ୍ତେ, ଯୋ ଲୋକୋ ମମ ନାସୀତ୍ ତଂ ୱଦିଷ୍ୟାମି ମଦୀଯକଂ| ଯା ଜାତି ର୍ମେଽପ୍ରିଯା ଚାସୀତ୍ ତାଂ ୱଦିଷ୍ୟାମ୍ୟହଂ ପ୍ରିଯାଂ|
26 E será que, no lugar onde lhes foi dito: “Vós não sois meu povo, Aí serão chamados filhos do Deus vivo”.
ଯୂଯଂ ମଦୀଯଲୋକା ନ ଯତ୍ରେତି ୱାକ୍ୟମୌଚ୍ୟତ| ଅମରେଶସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ଇତି ଖ୍ୟାସ୍ୟନ୍ତି ତତ୍ର ତେ|
27 Também Isaías clama acerca de Israel: “Ainda que o número dos filhos de Israel seja como a areia do mar, [apenas] o remanescente será salvo;
ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକେଷୁ ଯିଶାଯିଯୋଽପି ୱାଚମେତାଂ ପ୍ରାଚାରଯତ୍, ଇସ୍ରାଯେଲୀଯୱଂଶାନାଂ ଯା ସଂଖ୍ୟା ସା ତୁ ନିଶ୍ଚିତଂ| ସମୁଦ୍ରସିକତାସଂଖ୍ୟାସମାନା ଯଦି ଜାଯତେ| ତଥାପି କେୱଲଂ ଲୋକୈରଲ୍ପୈସ୍ତ୍ରାଣଂ ୱ୍ରଜିଷ୍ୟତେ|
28 porque o Senhor concluirá e executará brevemente a sentença sobre a terra”.
ଯତୋ ନ୍ୟାଯେନ ସ୍ୱଂ କର୍ମ୍ମ ପରେଶଃ ସାଧଯିଷ୍ୟତି| ଦେଶେ ସଏୱ ସଂକ୍ଷେପାନ୍ନିଜଂ କର୍ମ୍ମ କରିଷ୍ୟତି|
29 E como Isaías predisse: “Se o Senhor dos Exércitos não houvesse nos deixado descendência, nós nos teríamos tornado como Sodoma, e como Gomorra teríamos sido semelhantes”.
ଯିଶାଯିଯୋଽପରମପି କଥଯାମାସ, ସୈନ୍ୟାଧ୍ୟକ୍ଷପରେଶେନ ଚେତ୍ କିଞ୍ଚିନ୍ନୋଦଶିଷ୍ୟତ| ତଦା ୱଯଂ ସିଦୋମେୱାଭୱିଷ୍ୟାମ ୱିନିଶ୍ଚିତଂ| ଯଦ୍ୱା ୱଯମ୍ ଅମୋରାଯା ଅଗମିଷ୍ୟାମ ତୁଲ୍ୟତାଂ|
30 Então, que diremos? Que os gentios, que não buscavam a justiça, alcançaram a justiça, mas a justiça que é pela fé;
ତର୍ହି ୱଯଂ କିଂ ୱକ୍ଷ୍ୟାମଃ? ଇତରଦେଶୀଯା ଲୋକା ଅପି ପୁଣ୍ୟାର୍ଥମ୍ ଅଯତମାନା ୱିଶ୍ୱାସେନ ପୁଣ୍ୟମ୍ ଅଲଭନ୍ତ;
31 porém, Israel, que buscava a Lei da justiça, não alcançou a Lei
କିନ୍ତ୍ୱିସ୍ରାଯେଲ୍ଲୋକା ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପାଲନେନ ପୁଣ୍ୟାର୍ଥଂ ଯତମାନାସ୍ତନ୍ ନାଲଭନ୍ତ|
32 Por quê? Porque não [a buscavam] pela fé, mas sim, como que pelas obras. Tropeçaram na pedra de tropeço,
ତସ୍ୟ କିଂ କାରଣଂ? ତେ ୱିଶ୍ୱାସେନ ନହି କିନ୍ତୁ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯାଃ କ୍ରିଯଯା ଚେଷ୍ଟିତ୍ୱା ତସ୍ମିନ୍ ସ୍ଖଲନଜନକେ ପାଷାଣେ ପାଦସ୍ଖଲନଂ ପ୍ରାପ୍ତାଃ|
33 como está escrito: “Eis que ponho em Sião uma pedra de tropeço, e uma rocha que causa queda; e aquele que nela crer não será envergonhado”.
ଲିଖିତଂ ଯାଦୃଶମ୍ ଆସ୍ତେ, ପଶ୍ୟ ପାଦସ୍ଖଲାର୍ଥଂ ହି ସୀଯୋନି ପ୍ରସ୍ତରନ୍ତଥା| ବାଧାକାରଞ୍ଚ ପାଷାଣଂ ପରିସ୍ଥାପିତୱାନହମ୍| ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟତି ଯସ୍ତତ୍ର ସ ଜନୋ ନ ତ୍ରପିଷ୍ୟତେ|
