Romanos 7
1 Não sabeis vós, irmãos (pois estou falando com os que entendem a Lei), que a Lei domina o ser humano por todo o tempo que vive?
హే భ్రాతృగణ వ్యవస్థావిదః ప్రతి మమేదం నివేదనం| విధిః కేవలం యావజ్జీవం మానవోపర్య్యధిపతిత్వం కరోతీతి యూయం కిం న జానీథ?
2 Pois a mulher casada está, pela Lei, ligada ao marido enquanto o ele viver; porém, depois do marido morrer, ela está livre da Lei do marido.
యావత్కాలం పతి ర్జీవతి తావత్కాలమ్ ఊఢా భార్య్యా వ్యవస్థయా తస్మిన్ బద్ధా తిష్ఠతి కిన్తు యది పతి ర్మ్రియతే తర్హి సా నారీ పత్యు ర్వ్యవస్థాతో ముచ్యతే|
3 Ou seja, enquanto o marido viver, ela será chamada de adúltera, se for de outro homem; mas depois de morto o marido, ela está livre da Lei, de maneira que não será adúltera se for de outro homem.
ఏతత్కారణాత్ పత్యుర్జీవనకాలే నారీ యద్యన్యం పురుషం వివహతి తర్హి సా వ్యభిచారిణీ భవతి కిన్తు యది స పతి ర్మ్రియతే తర్హి సా తస్యా వ్యవస్థాయా ముక్తా సతీ పురుషాన్తరేణ వ్యూఢాపి వ్యభిచారిణీ న భవతి|
4 Assim, meus irmãos, também vós estais mortos para a Lei por meio do corpo de Cristo, para que sejais de outro, daquele que foi ressuscitado dos mortos, a fim de frutificarmos para Deus.
హే మమ భ్రాతృగణ, ఈశ్వరనిమిత్తం యదస్మాకం ఫలం జాయతే తదర్థం శ్మశానాద్ ఉత్థాపితేన పురుషేణ సహ యుష్మాకం వివాహో యద్ భవేత్ తదర్థం ఖ్రీష్టస్య శరీరేణ యూయం వ్యవస్థాం ప్రతి మృతవన్తః|
5 Pois, quando estávamos na carne, as paixões dos pecados, que eram pela Lei, operavam nos membros do nosso corpo, a fim de frutificarem para a morte.
యతోఽస్మాకం శారీరికాచరణసమయే మరణనిమిత్తం ఫలమ్ ఉత్పాదయితుం వ్యవస్థయా దూషితః పాపాభిలాషోఽస్మాకమ్ అఙ్గేషు జీవన్ ఆసీత్|
6 Mas agora estamos livres da Lei, estando mortos para aquilo em que estávamos presos, para que sirvamos em novidade de espírito, e não na velhice da norma escrita.
కిన్తు తదా యస్యా వ్యవస్థాయా వశే ఆస్మహి సామ్ప్రతం తాం ప్రతి మృతత్వాద్ వయం తస్యా అధీనత్వాత్ ముక్తా ఇతి హేతోరీశ్వరోఽస్మాభిః పురాతనలిఖితానుసారాత్ న సేవితవ్యః కిన్తు నవీనస్వభావేనైవ సేవితవ్యః
7 Que diremos, pois? É a Lei pecado? De maneira nenhuma! Todavia, eu não teria conhecido o pecado, se não fosse pela Lei; porque não conheceria a cobiça, se a Lei não dissesse: Não cobiçarás.
తర్హి వయం కిం బ్రూమః? వ్యవస్థా కిం పాపజనికా భవతి? నేత్థం భవతు| వ్యవస్థామ్ అవిద్యమానాయాం పాపం కిమ్ ఇత్యహం నావేదం; కిఞ్చ లోభం మా కార్షీరితి చేద్ వ్యవస్థాగ్రన్థే లిఖితం నాభవిష్యత్ తర్హి లోభః కిమ్భూతస్తదహం నాజ్ఞాస్యం|
8 Mas o pecado, aproveitando-se do mandamento, operou em mim toda variedade de cobiça. Pois sem a Lei o pecado [estaria] morto.
కిన్తు వ్యవస్థయా పాపం ఛిద్రం ప్రాప్యాస్మాకమ్ అన్తః సర్వ్వవిధం కుత్సితాభిలాషమ్ అజనయత్; యతో వ్యవస్థాయామ్ అవిద్యమానాయాం పాపం మృతం|
9 Antes eu vivia sem a Lei; mas quando veio o mandamento, o pecado reviveu, e eu morri;
అపరం పూర్వ్వం వ్యవస్థాయామ్ అవిద్యమానాయామ్ అహమ్ అజీవం తతః పరమ్ ఆజ్ఞాయామ్ ఉపస్థితాయామ్ పాపమ్ అజీవత్ తదాహమ్ అమ్రియే|
10 e descobri que o mandamento, que era para a vida, resultou-me para a morte.
ఇత్థం సతి జీవననిమిత్తా యాజ్ఞా సా మమ మృత్యుజనికాభవత్|
11 Pois o pecado, aproveitando o mandamento, me enganou, e por ele me matou.
యతః పాపం ఛిద్రం ప్రాప్య వ్యవస్థితాదేశేన మాం వఞ్చయిత్వా తేన మామ్ అహన్|
12 Portanto, a Lei é santa, e o mandamento é santo, justo, e bom.
అతఏవ వ్యవస్థా పవిత్రా, ఆదేశశ్చ పవిత్రో న్యాయ్యో హితకారీ చ భవతి|
13 Então o que é bom se tornou para mim morte? De maneira nenhuma! Mas foi o pecado, para que se mostrasse como pecado, que operou a morte em mim por meio do bem, a fim de que, por meio do mandamento, o pecado se tornasse excessivamente pecaminoso.
తర్హి యత్ స్వయం హితకృత్ తత్ కిం మమ మృత్యుజనకమ్ అభవత్? నేత్థం భవతు; కిన్తు పాపం యత్ పాతకమివ ప్రకాశతే తథా నిదేశేన పాపం యదతీవ పాతకమివ ప్రకాశతే తదర్థం హితోపాయేన మమ మరణమ్ అజనయత్|
14 Pois sabemos que a Lei é espiritual; mas eu sou carnal, vendido como servo do pecado.
వ్యవస్థాత్మబోధికేతి వయం జానీమః కిన్త్వహం శారీరతాచారీ పాపస్య క్రీతకిఙ్కరో విద్యే|
15 Porque não entendo o que faço, pois o que quero, isso não faço; mas o que eu odeio, isso faço.
యతో యత్ కర్మ్మ కరోమి తత్ మమ మనోఽభిమతం నహి; అపరం యన్ మమ మనోఽభిమతం తన్న కరోమి కిన్తు యద్ ఋతీయే తత్ కరోమి|
16 E se faço o que não quero, consinto que a Lei é boa;
తథాత్వే యన్ మమానభిమతం తద్ యది కరోమి తర్హి వ్యవస్థా సూత్తమేతి స్వీకరోమి|
17 De maneira que agora não sou mais eu que faço aquilo, mas sim, o pecado que habita em mim.
అతఏవ సమ్ప్రతి తత్ కర్మ్మ మయా క్రియత ఇతి నహి కిన్తు మమ శరీరస్థేన పాపేనైవ క్రియతే|
18 Porque sei que em mim, isto é, em minha carne, não habita bem algum; porque o querer está em mim; porém o fazer o bem, não.
యతో మయి, అర్థతో మమ శరీరే, కిమప్యుత్తమం న వసతి, ఏతద్ అహం జానామి; మమేచ్ఛుకతాయాం తిష్ఠన్త్యామప్యహమ్ ఉత్తమకర్మ్మసాధనే సమర్థో న భవామి|
19 Pois o bem que quero, não faço; mas o mal que não quero, isso faço.
యతో యాముత్తమాం క్రియాం కర్త్తుమహం వాఞ్ఛామి తాం న కరోమి కిన్తు యత్ కుత్సితం కర్మ్మ కర్త్తుమ్ అనిచ్ఛుకోఽస్మి తదేవ కరోమి|
20 Ora, se faço o que não quero, não sou eu que faço, mas sim, o pecado que habita em mim.
అతఏవ యద్యత్ కర్మ్మ కర్త్తుం మమేచ్ఛా న భవతి తద్ యది కరోమి తర్హి తత్ మయా న క్రియతే, మమాన్తర్వర్త్తినా పాపేనైవ క్రియతే|
21 Acho, então, esta lei: que quando quero fazer o bem, o mal está comigo.
భద్రం కర్త్తుమ్ ఇచ్ఛుకం మాం యో ఽభద్రం కర్త్తుం ప్రవర్త్తయతి తాదృశం స్వభావమేకం మయి పశ్యామి|
22 Pois, quanto ao ser interior, tenho prazer na Lei de Deus;
అహమ్ ఆన్తరికపురుషేణేశ్వరవ్యవస్థాయాం సన్తుష్ట ఆసే;
23 mas em meus membros vejo outra lei, que batalha contra a lei do meu entendimento, e me prende sob a lei do pecado, que está nos meus membros.
కిన్తు తద్విపరీతం యుధ్యన్తం తదన్యమేకం స్వభావం మదీయాఙ్గస్థితం ప్రపశ్యామి, స మదీయాఙ్గస్థితపాపస్వభావస్యాయత్తం మాం కర్త్తుం చేష్టతే|
24 Miserável homem [que sou]! Quem me livrará deste corpo de morte?
హా హా యోఽహం దుర్భాగ్యో మనుజస్తం మామ్ ఏతస్మాన్ మృతాచ్ఛరీరాత్ కో నిస్తారయిష్యతి?
25 Graças a Deus por Jesus Cristo, nosso Senhor. Assim, eu mesmo com o entendimento sirvo à Lei de Deus, mas, com a carne, à lei do pecado.
అస్మాకం ప్రభుణా యీశుఖ్రీష్టేన నిస్తారయితారమ్ ఈశ్వరం ధన్యం వదామి| అతఏవ శరీరేణ పాపవ్యవస్థాయా మనసా తు ఈశ్వరవ్యవస్థాయాః సేవనం కరోమి|
