Romanos 12
1 Rogo-vos, pois, irmãos, pelas misericórdias de Deus, que apresenteis os vossos corpos como sacrifício vivo, santo e agradável a Deus, [que é] o vosso culto racional.
ହେ ଭ୍ରାତର ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କୃପଯାହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱିନଯେ ଯୂଯଂ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଂ ଶରୀରଂ ସଜୀୱଂ ପୱିତ୍ରଂ ଗ୍ରାହ୍ୟଂ ବଲିମ୍ ଈଶ୍ୱରମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ସମୁତ୍ସୃଜତ, ଏଷା ସେୱା ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯୋଗ୍ୟା|
2 E não vos conformeis com a presente era; mas transformai-vos pela renovação da vossa mentalidade, para que experimenteis qual seja a boa, agradável, e perfeita vontade de Deus. (aiōn g165)
ଅପରଂ ଯୂଯଂ ସାଂସାରିକା ଇୱ ମାଚରତ, କିନ୍ତୁ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଭାୱଂ ପରାୱର୍ତ୍ୟ ନୂତନାଚାରିଣୋ ଭୱତ, ତତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ନିଦେଶଃ କୀଦୃଗ୍ ଉତ୍ତମୋ ଗ୍ରହଣୀଯଃ ସମ୍ପୂର୍ଣଶ୍ଚେତି ଯୁଷ୍ମାଭିରନୁଭାୱିଷ୍ୟତେ| (aiōn g165)
3 Pois, pela graça que me foi dada, digo a cada um dentre vós que não se estime mais do que convém se estimar; em vez disso, cada um estime a si mesmo com bom senso, conforme a medida de fé que Deus repartiu a cada um.
କଶ୍ଚିଦପି ଜନୋ ଯୋଗ୍ୟତ୍ୱାଦଧିକଂ ସ୍ୱଂ ନ ମନ୍ୟତାଂ କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରୋ ଯସ୍ମୈ ପ୍ରତ୍ୟଯସ୍ୟ ଯତ୍ପରିମାଣମ୍ ଅଦଦାତ୍ ସ ତଦନୁସାରତୋ ଯୋଗ୍ୟରୂପଂ ସ୍ୱଂ ମନୁତାମ୍, ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ପ୍ରାପ୍ତଃ ସନ୍ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକଂ ଜନମ୍ ଇତ୍ୟାଜ୍ଞାପଯାମି|
4 Porque assim como em um corpo temos muitos membros, e nem todos os membros têm a mesma função,
ଯତୋ ଯଦ୍ୱଦସ୍ମାକମ୍ ଏକସ୍ମିନ୍ ଶରୀରେ ବହୂନ୍ୟଙ୍ଗାନି ସନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷାମଙ୍ଗାନାଂ କାର୍ୟ୍ୟଂ ସମାନଂ ନହି;
5 assim também nós, [ainda que] muitos, somos um único corpo em Cristo; porém, individualmente, membros uns dos outros.
ତଦ୍ୱଦସ୍ମାକଂ ବହୁତ୍ୱେଽପି ସର୍ୱ୍ୱେ ୱଯଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ଏକଶରୀରାଃ ପରସ୍ପରମ୍ ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗତ୍ୱେନ ଭୱାମଃ|
6 Temos, contudo, diferentes dons, segundo a graça que nos foi dada: se é o de profecia, seja segundo a medida da fé;
ଅସ୍ମାଦ୍ ଈଶ୍ୱରାନୁଗ୍ରହେଣ ୱିଶେଷଂ ୱିଶେଷଂ ଦାନମ୍ ଅସ୍ମାସୁ ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ ସତ୍ସୁ କୋପି ଯଦି ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତି ତର୍ହି ପ୍ରତ୍ୟଯସ୍ୟ ପରିମାଣାନୁସାରତଃ ସ ତଦ୍ ୱଦତୁ;
7 se é o de serviço, seja em servir; se é o de ensino, seja em ensinar;
ଯଦ୍ୱା ଯଦି କଶ୍ଚିତ୍ ସେୱନକାରୀ ଭୱତି ତର୍ହି ସ ତତ୍ସେୱନଂ କରୋତୁ; ଅଥୱା ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଅଧ୍ୟାପଯିତା ଭୱତି ତର୍ହି ସୋଽଧ୍ୟାପଯତୁ;
8 se é o de exortação, seja em exortar; o que reparte, [reparta] com generosidade; o que lidera, [lidere] com empenho, o que usa de misericórdia, [faça-o] com alegria.
ତଥା ଯ ଉପଦେଷ୍ଟା ଭୱତି ସ ଉପଦିଶତୁ ଯଶ୍ଚ ଦାତା ସ ସରଲତଯା ଦଦାତୁ ଯସ୍ତ୍ୱଧିପତିଃ ସ ଯତ୍ନେନାଧିପତିତ୍ୱଂ କରୋତୁ ଯଶ୍ଚ ଦଯାଲୁଃ ସ ହୃଷ୍ଟମନସା ଦଯତାମ୍|
9 O amor seja sem hipocrisia. Odiai o mal, e apegai-vos ao bem.
ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପ୍ରେମ କାପଟ୍ୟୱର୍ଜିତଂ ଭୱତୁ ଯଦ୍ ଅଭଦ୍ରଂ ତଦ୍ ଋତୀଯଧ୍ୱଂ ଯଚ୍ଚ ଭଦ୍ରଂ ତସ୍ମିନ୍ ଅନୁରଜ୍ୟଧ୍ୱମ୍|
10 Amai-vos cordialmente uns aos outros com amor de irmãos, preferindo honrar uns aos outros.
ଅପରଂ ଭ୍ରାତୃତ୍ୱପ୍ରେମ୍ନା ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରୀଯଧ୍ୱଂ ସମାଦରାଦ୍ ଏକୋଽପରଜନଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠଂ ଜାନୀଧ୍ୱମ୍|
11 Não sejais vagarosos em mostrardes empenho. Sede fervorosos de espírito. Servi ao Senhor.
ତଥା କାର୍ୟ୍ୟେ ନିରାଲସ୍ୟା ମନସି ଚ ସୋଦ୍ୟୋଗାଃ ସନ୍ତଃ ପ୍ରଭୁଂ ସେୱଧ୍ୱମ୍|
12 Alegrai-vos na esperança. Sede pacientes na aflição. Perseverai na oração.
ଅପରଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଯାମ୍ ଆନନ୍ଦିତା ଦୁଃଖସମଯେ ଚ ଧୈର୍ୟ୍ୟଯୁକ୍ତା ଭୱତ; ପ୍ରାର୍ଥନାଯାଂ ସତତଂ ପ୍ରୱର୍ତ୍ତଧ୍ୱଂ|
13 Compartilhai com os santos em suas necessidades. Buscai ser hospitaleiros.
ପୱିତ୍ରାଣାଂ ଦୀନତାଂ ଦୂରୀକୁରୁଧ୍ୱମ୍ ଅତିଥିସେୱାଯାମ୍ ଅନୁରଜ୍ୟଧ୍ୱମ୍|
14 Abençoai os que vos perseguem; abençoai, e não amaldiçoeis.
ଯେ ଜନା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ତାଡଯନ୍ତି ତାନ୍ ଆଶିଷଂ ୱଦତ ଶାପମ୍ ଅଦତ୍ତ୍ୱା ଦଦ୍ଧ୍ୱମାଶିଷମ୍|
15 Alegrai-vos com os que se alegram, e chorai com os que choram.
ଯେ ଜନା ଆନନ୍ଦନ୍ତି ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆନନ୍ଦତ ଯେ ଚ ରୁଦନ୍ତି ତୈଃ ସହ ରୁଦିତ|
16 Estimai-vos uns aos outros como semelhantes. Não fiqueis pensando com soberba; em vez disso, acompanhai-vos dos humildes. Não sejais sábios em vós mesmos.
ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନସାଂ ପରସ୍ପରମ୍ ଏକୋଭାୱୋ ଭୱତୁ; ଅପରମ୍ ଉଚ୍ଚପଦମ୍ ଅନାକାଙ୍କ୍ଷ୍ୟ ନୀଚଲୋକୈଃ ସହାପି ମାର୍ଦୱମ୍ ଆଚରତ; ସ୍ୱାନ୍ ଜ୍ଞାନିନୋ ନ ମନ୍ୟଧ୍ୱଂ|
17 A ninguém pagueis o mal com o mal; buscai fazer o que é certo diante de todos.
ପରସ୍ମାଦ୍ ଅପକାରଂ ପ୍ରାପ୍ୟାପି ପରଂ ନାପକୁରୁତ| ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଦୃଷ୍ଟିତୋ ଯତ୍ କର୍ମ୍ମୋତ୍ତମଂ ତଦେୱ କୁରୁତ|
18 No que for possível de vossa parte, tende paz com todos.
ଯଦି ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ୟତେ ତର୍ହି ଯଥାଶକ୍ତି ସର୍ୱ୍ୱଲୋକୈଃ ସହ ନିର୍ୱ୍ୱିରୋଧେନ କାଲଂ ଯାପଯତ|
19 Não vos vingueis por vós mesmos, amados. Em vez disso, dai lugar à ira [divina], porque está escrito: A mim pertence a vingança, eu retribuirei, diz o Senhor.
ହେ ପ୍ରିଯବନ୍ଧୱଃ, କସ୍ମୈଚିଦ୍ ଅପକାରସ୍ୟ ସମୁଚିତଂ ଦଣ୍ଡଂ ସ୍ୱଯଂ ନ ଦଦ୍ଧ୍ୱଂ, କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରୀଯକ୍ରୋଧାଯ ସ୍ଥାନଂ ଦତ୍ତ ଯତୋ ଲିଖିତମାସ୍ତେ ପରମେଶ୍ୱରଃ କଥଯତି, ଦାନଂ ଫଲସ୍ୟ ମତ୍କର୍ମ୍ମ ସୂଚିତଂ ପ୍ରଦଦାମ୍ୟହଂ|
20 Mas se o teu inimigo tiver fome, dá-lhe de comer; se tiver sede, dá-lhe de beber. Pois, quando fizeres isto, estarás amontoando brasas de fogo sobre a cabeça dele.
ଇତିକାରଣାଦ୍ ରିପୁ ର୍ୟଦି କ୍ଷୁଧାର୍ତ୍ତସ୍ତେ ତର୍ହି ତଂ ତ୍ୱଂ ପ୍ରଭୋଜଯ| ତଥା ଯଦି ତୃଷାର୍ତ୍ତଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହି ତଂ ପରିପାଯଯ| ତେନ ତ୍ୱଂ ମସ୍ତକେ ତସ୍ୟ ଜ୍ୱଲଦଗ୍ନିଂ ନିଧାସ୍ୟସି|
21 Não sejas vencido pelo mal, mas vence o mal com o bem.
କୁକ୍ରିଯଯା ପରାଜିତା ନ ସନ୍ତ ଉତ୍ତମକ୍ରିଯଯା କୁକ୍ରିଯାଂ ପରାଜଯତ|
