Romanos 10
1 Irmãos, o bom desejo do meu coração, e a oração que [faço] a Deus por eles, é que sejam salvos.
เห ภฺราตร อิสฺราเยลียโลกา ยตฺ ปริตฺราณํ ปฺราปฺนุวนฺติ ตทหํ มนสาภิลษนฺ อีศฺวรสฺย สมีเป ปฺรารฺถเยฯ
2 Pois lhes dou testemunho de que eles têm zelo por Deus, mas não com entendimento.
ยต อีศฺวเร เตษำ เจษฺฏา วิทฺยต อิตฺยตฺราหํ สากฺษฺยสฺมิ; กินฺตุ เตษำ สา เจษฺฏา สชฺญานา นหิ,
3 Pois, como ignoraram a justiça de Deus, e procuraram estabelecer a sua própria justiça, eles não se sujeitaram à justiça de Deus.
ยตสฺต อีศฺวรทตฺตํ ปุณฺยมฺ อวิชฺญาย สฺวกฺฤตปุณฺยํ สฺถาปยิตุมฺ เจษฺฏมานา อีศฺวรทตฺตสฺย ปุณฺยสฺย นิฆฺนตฺวํ น สฺวีกุรฺวฺวนฺติฯ
4 Porque o fim da Lei é Cristo, para justiça de todo aquele que crê.
ขฺรีษฺฏ เอไกกวิศฺวาสิชนาย ปุณฺยํ ทาตุํ วฺยวสฺถายา: ผลสฺวรูโป ภวติฯ
5 Pois Moisés descreve a justiça que é pela Lei: “A pessoa que praticar estas coisas viverá por elas”.
วฺยวสฺถาปาลเนน ยตฺ ปุณฺยํ ตตฺ มูสา วรฺณยามาส, ยถา, โย ชนสฺตำ ปาลยิษฺยติ ส ตทฺทฺวารา ชีวิษฺยติฯ
6 Mas a justiça que é pela fé assim diz: “Não digas em teu coração: ‘Quem subirá ao céu?’ (Isto é, trazer Cristo abaixo),
กินฺตุ ปฺรตฺยเยน ยตฺ ปุณฺยํ ตทฺ เอตาทฺฤศํ วากฺยํ วทติ, ก: สฺวรฺคมฺ อารุหฺย ขฺรีษฺฏมฺ อวโรหยิษฺยติ?
โก วา เปฺรตโลกมฺ อวรุหฺย ขฺรีษฺฏํ มฺฤตคณมธฺยาทฺ อาเนษฺยตีติ วากฺ มนสิ ตฺวยา น คทิตวฺยาฯ (Abyssos g12)
8 Porém, o que diz? “A palavra está perto de ti, na tua boca, e no teu coração”. Esta é a palavra da fé, que pregamos.
ตรฺหิ กึ พฺรวีติ? ตทฺ วากฺยํ ตว สมีปสฺถมฺ อรฺถาตฺ ตว วทเน มนสิ จาเสฺต, ตจฺจ วากฺยมฺ อสฺมาภิ: ปฺรจารฺยฺยมาณํ วิศฺวาสสฺย วากฺยเมวฯ
9 Pois, se com a tua boca declarares que Jesus é Senhor, e em teu coração creres que Deus o ressuscitou dos mortos, serás salvo.
วสฺตุต: ปฺรภุํ ยีศุํ ยทิ วทเนน สฺวีกโรษิ, ตเถศฺวรสฺตํ ศฺมศานาทฺ อุทสฺถาปยทฺ อิติ ยทฺยนฺต: กรเณน วิศฺวสิษิ ตรฺหิ ปริตฺราณํ ลปฺสฺยเสฯ
10 Pois com o coração se crê para a justiça, e com a boca se confessa para a salvação.
ยสฺมาตฺ ปุณฺยปฺราปฺตฺยรฺถมฺ อนฺต: กรเณน วิศฺวสิตวฺยํ ปริตฺราณารฺถญฺจ วทเนน สฺวีกรฺตฺตวฺยํฯ
11 Porque a Escritura diz: “Todo aquele que nele crê não será envergonhado.”
ศาสฺเตฺร ยาทฺฤศํ ลิขติ วิศฺวสิษฺยติ ยสฺตตฺร ส ชโน น ตฺรปิษฺยเตฯ
12 Pois não há diferença entre judeu e grego, porque um mesmo é o Senhor de todos, rico para todos os que o invocam.
อิตฺยตฺร ยิหูทินิ ตทนฺยโลเก จ โกปิ วิเศโษ นาสฺติ ยสฺมาทฺ ย: สรฺเวฺวษามฺ อทฺวิตีย: ปฺรภุ: ส นิชยาจกาน สรฺวฺวานฺ ปฺรติ วทาโนฺย ภวติฯ
13 Pois: “Todo aquele que invocar o nome do Senhor será salvo.”
ยต: , ย: กศฺจิตฺ ปรเมศสฺย นามฺนา หิ ปฺรารฺถยิษฺยเตฯ ส เอว มนุโช นูนํ ปริตฺราโต ภวิษฺยติฯ
14 Mas como invocarão aquele em quem não creram? E como crerão naquele de quem não ouviram? E como ouvirão, sem haver quem pregue?
ยํ เย ชนา น ปฺรตฺยายนฺ เต ตมุทฺทิศฺย กถํ ปฺรารฺถยิษฺยนฺเต? เย วา ยสฺยาขฺยานํ กทาปิ น ศฺรุตวนฺตเสฺต ตํ กถํ ปฺรเตฺยษฺยนฺติ? อปรํ ยทิ ปฺรจารยิตาโร น ติษฺฐนฺติ ตทา กถํ เต โศฺรษฺยนฺติ?
15 E como pregarão, se não forem enviados? Como está escrito: “Como são agradáveis os pés dos que anunciam as boas novas!”
ยทิ วา เปฺรริตา น ภวนฺติ ตทา กถํ ปฺรจารยิษฺยนฺติ? ยาทฺฤศํ ลิขิตมฺ อาเสฺต, ยถา, มางฺคลิกํ สุสํวาทํ ททตฺยานีย เย นรา: ฯ ปฺรจารยนฺติ ศานฺเตศฺจ สุสํวาทํ ชนาสฺตุ เยฯ เตษำ จรณปทฺมานิ กีทฺฤกฺ โศภานฺวิตานิ หิฯ
16 Mas nem todos obedeceram ao evangelho, pois Isaías diz: “Senhor, quem creu na nossa pregação?”
กินฺตุ เต สรฺเวฺว ตํ สุสํวาทํ น คฺฤหีตวนฺต: ฯ ยิศายิโย ยถา ลิขิตวานฺฯ อสฺมตฺปฺรจาริเต วาเกฺย วิศฺวาสมกโรทฺธิ ก: ฯ
17 Portanto, a fé [vem] pelo ouvir, e o ouvir pela palavra de Cristo.
อเตอว ศฺรวณาทฺ วิศฺวาส ไอศฺวรวากฺยปฺรจาราตฺ ศฺรวณญฺจ ภวติฯ
18 Mas pergunto: por acaso não ouviram? Sim, certamente. [Pois: ] “Sua voz saiu por toda a terra, e suas palavras até os confins do mundo.”
ตรฺหฺยหํ พฺรวีมิ ไต: กึ นาศฺราวิ? อวศฺยมฺ อศฺราวิ, ยสฺมาตฺ เตษำ ศพฺโท มหีํ วฺยาปฺโนทฺ วากฺยญฺจ นิขิลํ ชคตฺฯ
19 Mas pergunto: por acaso Israel não entendeu? Primeiramente Moisés disse: “Eu vos provocarei ciúmes com os que não são do povo; com uma nação insensata vos provocarei à ira.”
อปรมปิ วทามิ, อิสฺราเยลียโลกา: กิมฺ เอตำ กถำ น พุธฺยนฺเต? ปฺรถมโต มูสา อิทํ วากฺยํ โปฺรวาจ, อหมุตฺตาปยิเษฺย ตานฺ อคณฺยมานไวรปิฯ เกฺลกฺษฺยามิ ชาติมฺ เอตาญฺจ โปฺรนฺมตฺตภินฺนชาติภิ: ฯ
20 E Isaías ousou dizer: “Fui achado pelos que não me buscavam; fui revelado aos que por mim não perguntavam.”
อปรญฺจ ยิศายิโย'ติศยากฺโษเภณ กถยามาส, ยถา, อธิ มำ ไยสฺตุ นาเจษฺฏิ สมฺปฺราปฺตไสฺต รฺชไนรหํฯ อธิ มำ ไย รฺน สมฺปฺฤษฺฏํ วิชฺญาตไสฺต รฺชไนรหํ๚
21 Mas sobre Israel diz: “Todo o dia estendi as minhas mãos a um povo rebelde e hostil.”
กินฺตฺวิสฺราเยลียโลกานฺ อธิ กถยาญฺจการ, ไยราชฺญาลงฺฆิภิ โรฺลไก รฺวิรุทฺธํ วากฺยมุจฺยเตฯ ตานฺ ปฺรเตฺยว ทินํ กฺฤตฺสฺนํ หเสฺตา วิสฺตารยามฺยหํ๚
