< Apocalipse 8 >
1 E quando ele abriu o sétimo selo, houve silêncio no céu por cerca de meia hora.
Aru jitia Mer pora sat-ta chihna to khuli se, purah sorgote adha ghonta tak ekdom chup thakise.
2 E eu vi os sete anjos, que estavam diante de Deus; e foram-lhes dadas sete trombetas.
Titia moi sat-ta sorgodoth khan kun Isor usorte khara hoi thaka dikhise, aru taikhan ke sat-ta bhigul dise.
3 E veio outro anjo, e se ficou junto ao altar, tendo um incensário de ouro; e muitos incensos lhe foram dados, para que oferecesse com as orações de todos os santos sobre o altar de ouro que está diante do trono.
Dusra ekjon sorgodoth ahise, tai suna laga bati bhal gundh pora bhorta kori kene thaka dhori thakise, aru bedi usorte khara hoi kene thakise. Bisi mitha sugandh taike dise kelemane tai pora he etu daan koribo, sob pobitro manu khan laga prathana loi kene, utu suna laga bedi te juntu singhason usorte ase.
4 E a fumaça dos incensos com as orações dos santos subiu desde a mão do anjo até diante de Deus.
Etu mitha sugandh laga dhuwa, pobitro manu khan laga prathana logote, sorgodoth laga hath pora uthi kene Isor usorte jaise.
5 E o anjo tomou o incensário, e o encheu do fogo do altar, e o lançou sobre a terra; e houve vozes, trovões, relâmpagos e terremotos.
Titia sorgodoth etu mitha sugandh laga bati loi kene puja kora laga bedi laga jui pora bhorta kori loise. Tai prithibi te etu phelai dise, aru titia bhijili nisena dangor awaj ulaise, ujala hoise aru mati khan hili se.
6 E os sete anjos, que tinham as sete trombetas, se prepararam para [as] tocarem.
Titia sat-ta sorgodoth khan kunke sat-ta bhigul dise, taikhan awaj kori bole nimite taiyar korise.
7 E o primeiro anjo tocou sua trombeta; e houve saraiva e fogo misturado com sangue; e foram lançados sobre a terra; e a terça parte da terra foi queimada, e a terça parte das árvores se queimou, e toda a erva verde foi queimada.
Prothom sorgodoth pora tai laga bhigul bojaise, aru titia pathor aru khun logote jui milai kene ulaise. Titia etu ke prithibi te phelai dise, aru prithibi laga tin bhag juli jaise, aru tin bhag laga ghas khan juli jaise, aru jiman bhi hara ghas thakise, eitu khan sob juli jaise.
8 E o segundo anjo tocou sua trombeta; e como um grande monte ardendo em fogo foi lançado ao mar; e a terça [parte] do mar se tornou sangue;
Titia dusra sorgodoth pora tai laga bhigul bojaise, aru kiba ekta dangor pahar jui pora juli thaka nisena samundar te phelai dise. Aru tin bhag laga samundar khun hoi jaise,
9 E morreu a terça [parte] das criaturas que tinham vida no mar; e a terça [parte] das embarcações foi destruída.
aru tin bhag samundar te jinda thaka janwar khan sob mori jaise, aru tin bhag jahaaj khan sob khotom hoi jaise.
10 E o terceiro anjo tocou sua trombeta; e uma grande estrela caiu do céu ardendo como uma tocha; e ela caiu na terça [parte] dos rios, e nas fontes de águas.
Titia tisra sorgodoth pora tai laga bhigul bojaise, aru dangor ekta tara akas pora girise, ujala kori kene ase, aru etu tin bhag laga nodi te girise aru sapha panite giri jaise.
11 E o nome da estrela se chama Absinto; e a terça [parte] das águas se tornou absinto; e muitos homens morreram por causa das águas, porque elas se tornaram amargas.
Etu tara laga naam to Wormwood thakise. Aru etu laga tin bhag pani pura tita hoi jaise, aru bisi manu etu pani khai kene mori jaise.
12 E o quarto anjo tocou sua trombeta; e a terça [parte] do sol foi ferida, e [também] a terça [parte] da lua, e a terça [parte] das estrelas; para que a terça [parte] deles se escurecesse, e o dia não clareasse pela sua terça [parte]; e [se tornasse] semelhante à noite.
Titia choutha sorgodoth tai laga bhigul bojaise, aru suryo laga tin bhag te lagi jaise, aru chand laga tin bhag eneka hoise aru tara khan laga tin bhag bhi eneka hoi jaise, etu pora tin bhag pura andhera hoi jaise. Din laga tin bhag te ujala nathaka hoise, aru etu nisena rati bhi eneka hoi jaise.
13 E olhei, e ouvi uma águia que estava voando pelo meio do céu, dizendo em alta voz: “Ai, ai, ai dos que habitam sobre a terra por causa das demais vozes das trombetas dos três anjos que ainda vão tocar!”
Titia moi saise, aru moi chil chiriya laga awaj hunise tai matha uporte uri kene dangor awaj pora mati kene koi thakise, “Hai, hai, hai ase jun manu prithibi te thaki ase, kelemane aru bhi tinta sorgodoth khan laga bhigul bajabole ase.”