< Apocalipse 18 >

1 E depois destas coisas eu vi outro anjo descendo do céu, tendo grande poder; e a terra foi iluminada pela sua glória.
Hicheng jouse nung chun keiman vantil chomkhat vana kon'a thuneitah'a ahung kum lhah kamun, chule leiset chu avah in asaljengin ahi.
2 E ele clamou fortemente em alta voz, dizendo: “Caiu! Caiu a grande Babilônia, e ela se tornou habitação de demônios, e prisão de todo espírito imundo, e prisão de toda ave impura e odiável;
Ama chun aw gingtah in asam in: “Babylon chu achimtai, Khopi lentah chu achimtai! Ama lhagao phalou chenna ahung hitai. Ama lhagao namse ho kiselna mun ahung hin, muthong namse ho kiselna mun ahung hin chule anamse le kichat umsa-ho umna mun ahitai.
3 porque todas as nações têm bebido do vinho da ira da prostituição dela, e os reis da terra se prostituíram com ela, e os comerciantes da terra se enriqueceram com o poder da sensualidade dela.”
Ajeh chu chitin namtin vaipi chu amanu jonthan hoina lung ngaichatnaa chonchatvaina ju'a alhutai. Vannoi lengho amanutoh ajong khomun ahi. Amanu nopsahval a kon'a vannoi leiset sumkol veiho haodoh gam'a ahitauve,” ati.
4 E eu ouvi outra voz do céu, dizendo: “Saí dela, povo meu! Para que não sejais participantes dos pecados dela, e para que não recebais das pragas dela.
Chutah in keiman aw chomkhat vanna konin kajai, “Kamite, amanua konin hungdoh un, amanu chonsetnaho chu kikoppi hih un, achuti louva ahileh amanutoh gimbolna nathoh khom diu ahi.
5 Porque os pecados dela se acumularam até o céu, e Deus se lembrou das maldades dela.
Ajeh chu amanu chonsetna ho chu van sang in asangin, chule Pathen in amanu thilse bolho chu ageldoh in ahi.
6 Retribuí a ela assim como ela tem vos retribuído, e duplicai a ela em dobro, conforme as obras dela; no cálice em que ela preparou, preparai em dobro para ela.
Amanun michunga abolna tobang'in achunga boluvin, athilse bolho jeh in ajatnin lethuh un. Aman midang dingin kichatna ju'a kisem chol jaona chu khon-a ahaltai, hiti chun amadingin chan-ni akisemben ahi.
7 O quanto ela glorificou a si mesma, e viveu sensualmente, tanto quanto dai a ela [de] tormento e pranto; porque ela em seu coração diz: ‘Eu estou assentada [como] rainha e não sou viúva, e nenhum pranto eu verei.’
Ama akichoi sanga chule kinom sahtah'a hinkho amanjeh chun, tun atotoh dingin gimthohsahna le lunghemna lhutpeh un. Amanu hin alungsunga kithang atna neitah in, keima kalaltouna a lengnu kahi, keima hi panpibei meithai kahihih in, hitia chu keima kalunghemna ding aumpoi, ati.
8 Portanto em um dia virão as pragas sobre ela: morte, pranto e fome; e ela será queimada com fogo; porque forte [é] o Senhor Deus, que a julga.
Hijeh a chu hiche gamna hoise ho hin, nikhat sunga ahinphah ding–thina le lunghemna chule kel'in ahinphah ding ahi. Amanu hi meiyin akahvamhel ding ahi, ijeh ham itileh Pakai Pathen amanu thutanpa chu hatchungnung ahi,” ati.
9 E os reis da terra, que se prostituíram com ela, e viveram sensualmente, prantearão por ela, quando virem a fumaça de sua queima.
Chule vannoi lengho amanu jonpiho le ama kinomsahna thanoppi ho chun amanu kigona meikhu kitungdoh chu amu tenguleh alung hempi diu ahi.
10 Estando de longe, por medo do tormento dela, dizendo: ‘Ai, ai daquela grande cidade de Babilônia, aquela forte cidade! Porque em uma hora veio o teu julgamento.’
Amaho chu gamlatah a ding'uva amanu thohgim chu tijatah'a avet diu ahi. Amaho chun ahinsapdoh uva, “Iti gimneiya nagimnei hitam! Vo Babylon, khopi lentah nu! Phat khatsung sehseh in Pathen thutanna nachunga alhung jenge,” ati diu ahi.
11 E os comerciantes da terra choram e lamentam sobre ela, porque ninguém mais compra as mercadorias deles:
Vannoiya kiveimiho chu hungkap uva chule alunghem pidiu ahi, ijeh ham itileh athilhou chodinga koima akidalha aumtapoi.
12 mercadoria de ouro, e de prata, e de pedras preciosas, e de pérolas, e de linho fino, e de púrpura, e de seda, e de escarlate; e de toda madeira aromática, e de todo objeto de marfim, e de todo objeto de madeira valiosíssima, e liga de cobre, e de ferro, e de mármore;
Amanu hin sana, dangka, khisong mantam, twikoh chang, tupatponnem, ponsandup, lungpon, chule ponsanthip, thinga kisem gimnamtwi, saihaa kisem thil ho, thingmantam'a kisem thilho, sum eng, thih, chule songval-a kisem kong le bel hicheng hohi atam'a tam ana choh ahi.
13 e canela, e perfumes, e óleo aromático, e incenso, e vinho, e azeite, e farinha fina, e trigo, e gado, e ovelhas; e de cavalos, e de carruagens, e de corpos e almas humanas.
Amanu hin thingthal, amui-al, thingnai, thao anamtui, bego, lengpitwi, olive thao, changbong, suhlouchang, bong le kelngoi, sakol le sakol kangtalai, chule mihem soh'a kivul ho chengse jong hi anachohdoh ahi.
14 E o fruto do mau desejo de tua alma foi embora de ti; e todas as coisas deliciosas e excelentes foram embora de ti; e tu não mais as acharás.
“Thil mantam nangman nangailut lheh jengho jong chu amangthah in, na kinomsah na le na loupina ho jong a-itih'a din amangthah tai,” tia asap diu ahi.
15 Os comerciantes dessas coisas, que por ela se enriqueceram, estarão de longe por medo do tormento dela, chorando e lamentando,
Kivei miho, amanu koma hicheng thil joh ho chu gamlatah a ding diu, athohgimna khoh chungnung chu atijat pilheh jeng diu ahi. Amaho kap uvintin chule ahin sapdoh diu,
16 E dizendo: ‘Ai, ai daquela grande cidade, que estava vestida de linho fino, e púrpura, e escarlate; e adornada com ouro, pedras preciosas, e pérolas! Porque em uma hora tantas riquezas foram assoladas.’
“Chuche khopi lenchungnung dinga tijat iti um hitam! Amanu hin ponsandup le ponsanthip tonjih ponnem hoipen pen akisila, hitia chu sana le songmantama, chule twikohchanga kijem'a ahi.”
17 E todo capitão de embarcação, e todos da multidão que [estavam] em barcos, e marinheiros, e todos os que trabalham no mar, se puseram de longe;
“Mitphet kahlouvin khopi haona jouse chu amahthah jenge!” Chule kiveina konglen tol lamkaiho le asunga touho jouse chule atol-a panghole avesuiya pang jouse chu gamlatah a dingdiu ahi.
18 e vendo a fumaça da queima dela, clamaram, dizendo: ‘[Havia] algo comparável a esta grande cidade?’
Amahon avetvetpet uva Meikhu ahung kitundoh phattengleh amahon, “Hiche khopi tobang khopi len chungnung achom dang khat hoiya uma hitam!” ati diu ahi.
19 E eles lançaram pó em suas cabeças, e clamaram, chorando e lamentando, dizendo: ‘Ai, ai daquela grande cidade, em que todos os que tinham barcos no mar se enriqueceram da opulência dela! Porque em uma hora ela foi assolada.’
Chutia amaho kap diu chule alunghemnau vetsahna a aluchunguva vutvai atheuva, chule hung pengdoh jeng diu, “Chuche khopi lenchungnung dinga itobang tah a tijat um hitam! Konglen neiho chu ahaona thil ho twikhanglen'a polea apanjeh uva hung haodoh uva ahin, tun mitphet kahlouvin amahthah jenge,” atiuvin ahi.
20 “Alegra-te sobre ela, ó céu; e [também] vós santos apóstolos e profetas; porque Deus [já] julgou contra ela a vossa causa.”
Amanu chan chunga khun kipah uvin, Vanin, Pathen miten, solchah hole themgao ho chengsen. Ijeh inem itileh nangho jal in, anunung penah Pathen in amanu chungthu atantai.
21 E um forte anjo levantou uma pedra, como uma grande pedra de moinho, e [a] lançou no mar, dizendo: “Com tal violência Babilônia será lançada, aquela grande cidade, e não mais será achada.
Chujouchun vantil hattah khat chun songtum khat sumhei tebep alan, hichu twikhanglen'a alehlut in chuin ahinsamin, “Hiche tobang banga hi Babylon khopi chungnung chu hoisetah'a suhchim hung hiding chule kimukit talou ding ahitai,” ati.
22 E voz de harpistas, e de músicos, e de flautistas, e de tocadores de trombeta, não mais se ouvirá em ti; e nenhum artesão de toda arte não mais se achará em ti; e ruído de moinho não mais se ouvirá em ti.
Selangdah kitumgin, lasaho awgin, theilegin, chule sumkon gin hohi nangmaa kon'a kijadoh kit talouhel ding ahitai. Khut them thilbol hole kiveiho nangmaa kimudoh kit talouhel diu ahi. Sumhei changsuh gin nangmaa kijadohkit talou helding ahitai.
23 E luz de lâmpada não mais iluminará em ti; e voz de noivo e de noiva não mais se ouvirá em ti; porque teus comerciantes eram os grandes da terra, porque por tuas feitiçarias todas as nações foram enganadas.
Thaomeivah nangmaa kon'a hungvah doh kit talou helding ahitai. Akicheng ding moulang le mounu kipa awgin kijadoh kit talouhel ding ahi. Ijeh ham itileh akivei miho hi vannoiya athupipen ahitauvin, chule nangman chitin namtin chu doihoa nalheplhah gam ahitai.
24 E nela se achou o sangue dos profetas e dos santos, e de todos os que foram mortos sobre a terra.”
Nalamlen lhongpiu ho'ah themgaoho le Pathen mithengte thisan alongin, chule miho kithana thisan chu vannoi muntin'a alonglhan ahi.

< Apocalipse 18 >