Salmos 95

1 Vinde, cantemos alegres ao SENHOR; gritemos [de alegria] à rocha de nossa salvação.

Вениць сэ кынтэм ку веселие Домнулуй ши сэ стригэм де букурие кэтре Стынка мынтуирий ноастре.

2 Cheguemos adiante de sua presença com agradecimentos; cantemos salmos a ele.

Сэ мерӂем ынаинтя Луй ку лауде, сэ фачем сэ рэсуне кынтече ын чинстя Луй!

3 Porque o Senhor é o grande Deus, e maior Rei do que todos os deuses.

Кэч Домнул есте ун Думнезеу маре, есте ун Ымпэрат маре, май пресус де тоць думнезеий.

4 Na mão dele estão as profundezas da terra; e a ele pertencem os altos montes.

Ел цине ын мынэ адынчимиле пэмынтулуй ши вырфуриле мунцилор сунт але Луй.

5 Dele [também] é o mar, pois ele o fez; e suas mãos formaram a [terra] seca.

А Луй есте маря, Ел а фэкут-о, ши мыниле Луй ау ынтокмит ускатул:

6 Vinde, adoremos, e prostremo-nos; ajoelhemo-nos perante o SENHOR, que nos fez.

вениць сэ не ынкинэм ши сэ не смерим, сэ не плекэм ӂенункюл ынаинтя Домнулуй, Фэкэторулуй ностру!

7 Porque ele é o nosso Deus, e nós [somos] o povo do seu pasto, e as ovelhas de sua mão. Se hoje ouvirdes a voz dele,

Кэч Ел есте Думнезеул ностру ши ной сунтем попорул пэшуний Луй, турма пе каре о повэцуеште мына Луй… О! де аць аскулта азь гласул Луй!

8 Não endureçais vosso coração, como em Meribá, como no dia da tentação no deserto,

„Ну вэ ымпетриць инима ка ла Мериба, ка ын зиуа де ла Маса, ын пустиу,

9 Onde vossos pais me tentaram; eles me provaram, mesmo já tendo visto minha obra.

унде пэринций воштри М-ау испитит ши М-ау ынчеркат, мэкар кэ вэзусерэ лукрэриле Меле!

10 Por quarenta anos aguentei com desgosto d [esta] geração, e disse: Este povo se desvia em seus corações; e eles não conhecem meus caminhos.

Патрузечь де ань М-ам скырбит де нямул ачеста ши ам зис: ‘Есте ун попор ку инима рэтэчитэ; ей ну куноск кэиле Меле.’

11 Por isso jurei em minha ira que eles não entrarão no meu [lugar] de descanso.

Де ачея ам журат ын мыния Мя: ‘Ну вор интра ын одихна Мя!’”