Salmos 95

1 Vinde, cantemos alegres ao SENHOR; gritemos [de alegria] à rocha de nossa salvação.

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

2 Cheguemos adiante de sua presença com agradecimentos; cantemos salmos a ele.

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

3 Porque o Senhor é o grande Deus, e maior Rei do que todos os deuses.

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

4 Na mão dele estão as profundezas da terra; e a ele pertencem os altos montes.

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

5 Dele [também] é o mar, pois ele o fez; e suas mãos formaram a [terra] seca.

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

6 Vinde, adoremos, e prostremo-nos; ajoelhemo-nos perante o SENHOR, que nos fez.

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

7 Porque ele é o nosso Deus, e nós [somos] o povo do seu pasto, e as ovelhas de sua mão. Se hoje ouvirdes a voz dele,

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

8 Não endureçais vosso coração, como em Meribá, como no dia da tentação no deserto,

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

9 Onde vossos pais me tentaram; eles me provaram, mesmo já tendo visto minha obra.

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

10 Por quarenta anos aguentei com desgosto d [esta] geração, e disse: Este povo se desvia em seus corações; e eles não conhecem meus caminhos.

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

11 Por isso jurei em minha ira que eles não entrarão no meu [lugar] de descanso.

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.