Salmos 90
1 Oração de Moisés, homem de Deus: Senhor, tu tens sido nossa habitação, de geração em geração.
Господе! Ти си нам уточиште од колења до колења.
2 Antes que os montes surgissem, e tu produzisses a terra e o mundo, desde à eternidade até a eternidade tu és Deus.
Пре него се горе родише и сазда се земља и васиљена, и од века довека, Ти си Бог.
3 Tu fazes o homem voltar ao pó, e dizes: Retornai-vos, filhos dos homens!
Ти враћаш човека у трулеж, и говориш: Вратите се синови људски!
4 Porque mil anos aos teus olhos são como o dia de ontem, que passou, e como a vigília da noite.
Јер је хиљада година пред очима Твојим као дан јучерашњи, кад мине, и као стража ноћна.
5 Tu os levas como correntes de águas; são como o sono; de madrugada são como a erva que brota:
Ти их као поводњем односиш; они су као сан, као трава, која рано вене,
6 De madrugada floresce, e brota; à tarde é cortada, e se seca.
Ујутру цвета и увене, увече се покоси и сасуши.
7 Porque perecemos com tua ira, e nos assombramos com teu furor.
Јер нас нестаје од гнева Твог, и од јарости Твоје у сметњи смо.
8 Tu pões nossas perversidades perante ti, nosso [pecado] oculto [perante] a luz do teu rosto.
Ставио си безакоња наша преда се, и тајне наше на светлост лица свог.
9 Porque todos os nossos dias se vão por causa de tua irritação; acabamos nossos anos como um suspiro.
Сви се дани наши прекраћују од срдње Твоје, године наше пролазе као глас.
10 Os dias de nossa vida [chegam até] os setenta anos; e os que são mais fortes, até os oitenta anos; e o melhor deles é canseira e opressão, porque logo é cortado, e saímos voando.
Дана година наших свега има до седамдесет година, а у јачег до осамдесет година: и сам је цвет њихов мука и невоља; јер теку брзо, и ми одлећемо.
11 Quem conhece a força de tua ira? O teu furor é conforme o temor a ti.
Ко зна силу гнева Твог и Твоју јарост, да би Те се као што треба бојао?
12 Ensina [-nos] a contar nossos dias de tal maneira que alcancemos um coração sábio.
Научи нас тако бројати дане наше, да бисмо стекли срце мудро.
13 Retorna, SENHOR! Até quando? [Tem] compaixão para com teus servos.
Поврати се, Господе! Докле ћеш? Смилуј се на слуге своје.
14 Farta-nos de manhã com tua bondade; e nos alegraremos e seremos cheios de alegria por todos os nossos dias.
Ујутру нас насити доброте своје, и радоваћемо се и веселити у све дане своје.
15 Alegra-nos conforme os dias [em que] tu nos afligiste, os anos [em que] vimos o mal.
Обрадуј нас према данима, у које си нас мучио, и према годинама, у које смо гледали невољу.
16 Que tua obra apareça aos teus servos, e tua glória sobre seus filhos.
Нека се покаже на слугама Твојим дело Твоје, и слава Твоја на синовима њиховим.
17 E que o agrado do SENHOR nosso Deus seja sobre nós; e confirma as obras de nossas mãos sobre nós; sim, a obra de nossas mãos, confirma!
Нека буде добра воља Господа Бога нашег с нама, и дело руку наших доврши нам, и дело руку наших доврши.
