< Salmos 9 >

1 Salmo de Davi, para o regente, em “Mute-Laben”: Louvarei a [ti], SENHOR com todo o meu coração; contarei todas as tuas maravilhas.
In finem, pro occultis filii. Psalmus David. Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo; narrabo omnia mirabilia tua.
2 Em ti eu ficarei contente e saltarei de alegria; cantarei a teu nome, ó Altíssimo.
Lætabor et exsultabo in te; psallam nomini tuo, Altissime.
3 Meus inimigos voltaram para trás; eles caem e perecem diante de ti.
In convertendo inimicum meum retrorsum; infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
4 Porque tu fizeste conforme meu direito e minha causa; tu te sentaste no teu tribunal e julgaste com justiça.
Quoniam fecisti judicium meum et causam meam; sedisti super thronum, qui judicas justitiam.
5 Severamente repreendeste às nações, destruíste ao perverso; tu tiraste o nome dele para sempre e eternamente.
Increpasti gentes, et periit impius: nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi.
6 [Ao] inimigo, as destruições já se acabaram para sempre. E tu arrasaste as cidades, [e] já pereceu sua memória [com] elas.
Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu;
7 Mas o SENHOR se sentará [para governar] eternamente; ele já preparou seu trono para julgar.
et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum,
8 Ele mesmo julgará ao mundo com justiça; e corretamente fará justiça aos povos.
et ipse judicabit orbem terræ in æquitate: judicabit populos in justitia.
9 O SENHOR será um refúgio para o aflito; um refúgio em tempos de angústia.
Et factus est Dominus refugium pauperi; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione.
10 E confiarão em ti os que conhecem o teu nome; porque tu, SENHOR, nunca desamparaste aos que te buscam.
Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine.
11 Cantai ao SENHOR, que habita em Sião! Contai entre os povos as obras dele.
Psallite Domino qui habitat in Sion; annuntiate inter gentes studia ejus:
12 Porque ele investiga os derramamentos de sangue, [e] lembra-se deles; não se esquece do clamor dos que sofrem.
quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est; non est oblitus clamorem pauperum.
13 Tem misericórdia de mim, SENHOR; olha para o meu sofrimento, [causado] pelos que me odeiam; tu, que me levantas [para fora] das portas da morte.
Miserere mei, Domine: vide humilitatem meam de inimicis meis,
14 Para que eu conte todos os teus louvores nas portas da filha de Sião, [e] me alegre em tua salvação.
qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion:
15 As nações se afundaram na cova que elas fizeram; o pé delas ficou preso na rede que esconderam.
exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum.
16 O SENHOR foi conhecido [pelo] juízo que fez; o perverso foi enlaçado pelas obras de suas [próprias] mãos. (Higaiom, (Selá)
Cognoscetur Dominus judicia faciens; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
17 Os perversos irão para o Xeol, e todas as nações que se esquecem de Deus. (Sheol h7585)
Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum. (Sheol h7585)
18 Porque o necessitado não será esquecido para sempre; [nem a] esperança dos oprimidos perecerá eternamente.
Quoniam non in finem oblivio erit pauperis; patientia pauperum non peribit in finem.
19 Levanta-te, SENHOR, não prevaleça o homem [contra ti]; sejam julgadas as nações diante de ti.
Exsurge, Domine; non confortetur homo: judicentur gentes in conspectu tuo.
20 Põe medo neles, SENHOR; saibam as nações que eles são meros mortais. (Selá)
Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt.

< Salmos 9 >