Salmos 88
1 Cântico e Salmo dos filhos de Coré, para o regente, conforme “Maalate Leanote”. Instrução feita por Hemã, o Ezraíta: Ó SENHOR Deus de minha salvação, dia [e] noite clamo diante de ti.
Drottinn, þú Guð minn og hjálpari minn, ég ákalla þig um daga og nætur.
2 Que minha oração chegue à tua presença; inclina os teus ouvidos ao meu clamor.
Svaraðu bænum mínum! Hlustaðu á hróp mitt,
því að ég er altekinn ótta og finn dauðann nálgast. (Sheol h7585)
4 Já estou contado entre os que descem à cova; tornei-me um homem sem forças.
„Líf hans er að fjara út, “segja sumir, „það er vonlaust með hann.“
5 Abandonado entre os mortos, como os feridos de morte que jazem na sepultura, aos quais tu já não te lembra mais, e já estão cortados [para fora do poder] de tua mão.
Ég er einn og yfirgefinn og bíð þess eins að deyja, rétt eins og þeir sem falla á vígvellinum.
6 Puseste-me na cova mais profunda, nas trevas [e] nas profundezas.
Þú hefur varpað mér niður í myrkradjúp.
7 O teu furor pesa sobre mim, e [me] oprimiste com todas as tuas ondas. (Selá)
Reiði þín hefur þrýst mér niður, hver holskeflan á fætur annarri kaffærir mig.
8 Afastaste de mim os meus conhecidos, fizeste-me abominável para com eles; estou preso, e não posso sair.
Vinir mínir sneru við mér bakinu og eru horfnir – það var af þínum völdum. Ég er innikróaður, sé enga undankomuleið.
9 Meus olhos estão fracos por causa da opressão; clamo a ti, SENHOR, o dia todo; a ti estendo minhas mãos.
Augu mín eru blinduð af tárum. Daglega kalla ég eftir hjálp þinni. Ó, Drottinn, ég lyfti höndum í bæn um náð!
10 Farás tu milagres aos mortos? Ou mortos se levantarão, e louvarão a ti? (Selá)
Gerðu kraftaverk svo að ég deyi ekki, því hvað gagnar mér hjálp þín ef ég ligg kaldur í gröfinni? Þá get ég ekki lofað þig!
11 Tua bondade será contada na sepultura? Tua fidelidade na perdição?
Geta hinir látnu vegsamað gæsku þína? Syngja þeir um trúfesti þína?!
12 Serão conhecidas tuas maravilhas nas trevas? E tua justiça na terra do esquecimento?
Getur myrkrið borið vitni um máttarverk þín? Hvernig eiga þeir sem búa í landi gleymskunnar að tala um hjálp þína?
13 Porém eu, SENHOR, clamo a ti; e minha oração vem ao teu encontro de madrugada.
Ó, Drottinn, dag eftir dag bið ég fyrir lífi mínu.
14 Por que tu, SENHOR, rejeitas minha alma, e escondes tua face de mim?
Drottinn, hvers vegna hefur þú útskúfað mér? Af hverju hefur þú snúið þér burt frá mér og litið í aðra átt?
15 Tenho sido afligido e estou perto da morte desde a minha juventude; tenho sofrido teus temores, e estou desesperado.
Allt frá æsku hef ég átt erfiða ævi og oft staðið andspænis dauðanum. Ég er magnþrota gagnvart örlögum þeim sem þú hefur búið mér.
16 Os ardores de tua ira têm passado por mim; teus terrores me destroem.
Heift þín og reiði hefur lamað mig. Þessi skelfing þín hefur næstum gert út af við mig.
17 Rodeiam-me como águas o dia todo; cercam-me juntos.
Alla daga hvolfist hún yfir mig.
18 Afastaste de mim meu amigo e meu companheiro; meus conhecidos [estão em] trevas.
Ástvinir, félagar og kunningjar – öll eru þau farin. Ég sit hér einn í myrkri.
