Salmos 78
1 Instrução de Asafe: Povo meu, escuta minha doutrina; inclinai vossos ouvidos às palavras de minha boca.
Аскултэ, попорул меу, ынвэцэтуриле меле! Луаць аминте ла кувинтеле гурий меле!
2 Abrirei minha boca em parábolas; falarei mistérios dos tempos antigos,
Ымь дескид гура ши ворбеск ын пилде, вестеск ынцелепчуня времурилор стрэвекь.
3 Os quais ouvimos e conhecemos, e nossos pais nos contaram.
Че ам аузит, че штим, че не-ау повестит пэринций ноштри,
4 Nós não [os] encobriremos a seus filhos, contaremos à próxima geração sobre os louvores do SENHOR, o seu poder, e suas maravilhas que ele fez.
ну вом аскунде де копиий лор, чи вом вести нямулуй де оамень каре ва вени лауделе Домнулуй, путеря Луй ши минуниле пе каре ле-а фэкут.
5 Porque ele firmou um testemunho em Jacó, e pôs a Lei em Israel, a qual ele instruiu aos nossos pais, para que eles ensinassem a seus filhos;
Ел а пус о мэртурие ын Иаков, а дат о Леӂе ын Исраел ши а порунчит пэринцилор ноштри сэ-шь ынвеце ын еа копиий,
6 Para que a geração seguinte [dela] soubesse; [e] os filhos que nascessem contassem a seus filhos;
ка сэ фие куноскутэ де чей че вор вени дупэ ей, де копиий каре се вор наште ши каре, кынд се вор фаче марь, сэ ворбяскэ деспре еа копиилор лор,
7 E [assim] pusessem sua esperança em Deus; e não se esquecessem dos feitos de Deus, mas sim, que guardassem os mandamentos dele;
пентру ка ачештя сэ-шь пунэ ынкредеря ын Думнезеу, сэ ну уйте лукрэриле луй Думнезеу ши сэ пэзяскэ порунчиле Луй.
8 E não fossem como seus pais, [que foram] uma geração teimosa e rebelde; geração que não firmou seu coração, e cujo espírito não foi fiel a Deus.
Сэ ну фие ка пэринций лор, ун ням неаскултэтор ши рэзврэтит, ун ням каре н-авя о инимэ таре ши ал кэруй дух ну ера крединчос луй Думнезеу!
9 Os filhos de Efraim, mesmo tendo arcos e flechas, viraram-se para trás no dia da batalha;
Фиий луй Ефраим, ынармаць ши трэгынд ку аркул, ау дат досул ын зиуа луптей,
10 Não guardaram o pacto de Deus, e recusaram a andar conforme sua Lei.
пентру кэ н-ау цинут легэмынтул луй Думнезеу ши н-ау воит сэ умбле ынтокмай дупэ Леӂя Луй.
11 E se esqueceram de seus feitos, e de suas maravilhas que ele tinha lhes feito ver.
Ау дат уйтэрий лукрэриле Луй, минуниле Луй пе каре ли ле арэтасе.
12 Ele fez maravilhas perante seus pais na terra do Egito, [no] campo de Zoã.
Ынаинтя пэринцилор лор, Ел фэкусе минунь ын цара Еӂиптулуй, ын кымпия Цоан.
13 Ele dividiu o mar, e os fez passarem por ele; ele fez as águas ficarem paradas como [se estivessem] amontoadas.
А деспэрцит маря ши ле-а дескис ун друм прин еа, ридикынд апеле ка ун зид.
14 E ele os guiou com uma nuvem durante o dia, e por toda a noite com uma luz de fogo.
Й-а кэлэузит зиуа ку ун нор ши тоатэ ноаптя ку лумина унуй фок стрэлучитор.
15 Ele partiu as rochas no deserto, e [lhes] deu de beber como que de abismos profundos.
А деспикат стынчь ын пустиу ши ле-а дат сэ бя ка дин ниште валурь ку апе мулте.
16 Porque ele tirou correntes da rocha, e fez as águas descerem como rios.
А фэкут сэ цышняскэ извоаре дин стынчь ши сэ кургэ апе ка ниште рыурь.
17 E [ainda] prosseguiram em pecar contra ele, irritando ao Altíssimo no deserto.
Дар ей тот н-ау ынчетат сэ пэкэтуяскэ ымпотрива Луй, н-ау ынчетат сэ се рэзврэтяскэ ымпотрива Челуй Пряыналт ын пустиу.
18 E tentaram a Deus nos seus corações, pedindo comida para o desejo de suas almas.
Ау испитит пе Думнезеу ын инима лор, черынд мынкаре дупэ пофтеле лор.
19 E falaram contra Deus, e disseram: Poderia Deus preparar uma mesa de comida no deserto?
Ау ворбит ымпотрива луй Думнезеу ши ау зис: „Оаре ва путя Думнезеу сэ пунэ о масэ ын пустиу?
20 Eis que ele feriu a rocha, e águas correram [dela] e ribeiros fluíram em abundância; será que ele também poderia [nos] dar pão, ou preparar carne a seu povo?
Ятэ кэ Ел а ловит стынка де ау курс апе ши с-ау вэрсат широае. Дар ва путя Ел сэ дя ши пыне сау сэ факэ рост де карне попорулуй Сэу?”
21 Por isso o SENHOR [os] ouviu, e se irritou; e fogo se acendeu contra Jacó, e furor também subiu contra Israel;
Домнул а аузит ши С-а мыният. Ун фок с-а апринс ымпотрива луй Иаков ши с-а стырнит ымпотрива луй Исраел мыния Луй,
22 Porque eles não creram em Deus, nem confiaram na salvação que dele vem;
пентру кэ н-ау крезут ын Думнезеу, пентру кэ н-ау авут ынкредере ын ажуторул Луй.
23 Mesmo assim, ele deu ordens às altas nuvens, e abriu as portas dos céus;
Ел а порунчит норилор де сус ши а дескис порциле черурилор:
24 E choveu sobre eles o maná, para comerem; e lhes deu trigo dos céus.
а плоуат песте ей манэ де мынкаре ши ле-а дат грыу дин чер.
25 Cada homem [daquele povo] comeu o pão dos anjos; ele lhes mandou comida para se fartarem.
Ау мынкат ку тоций пыня челор марь ши ле-а тримис мынкаре сэ се сатуре.
26 Ele fez soprar o vento do oriente nos céus, e trouxe o [vento] do sul com seu poder.
А пус сэ суфле ын черурь вынтул де рэсэрит ши а адус, прин путеря Луй, вынтул де мязэзи.
27 Ele fez chover sobre eles carne como a poeira da terra; e aves de asas como a areia do mar;
А плоуат песте ей карне ка пулберя ши пэсэрь ынарипате кыт нисипул мэрий;
28 E [as] fez cair no meio de seu acampamento, ao redor de suas tendas.
ле-а фэкут сэ кадэ ын мижлокул таберей лор, де жур ымпрежурул локуинцелор лор.
29 Então comeram, e fartaram-se abundantemente; e satisfez o desejo deles.
Ей ау мынкат ши с-ау сэтурат дин дестул: Думнезеу ле-а дат че дорисерэ.
30 Porem, estando eles [ainda] não satisfeitos, enquanto a comida ainda estava em suas bocas,
Дар н-апукасерэ сэ-шь астымпере бине пофта, мынкаря ле ера ынкэ ын гурэ,
31 a ira de Deus subiu contra eles; matou os mais robustos deles e abateu os jovens de Israel.
кынд с-а стырнит мыния луй Думнезеу ымпотрива лор, а ловит де моарте пе чей май тарь динтре ей ши а доборыт пе тинерий луй Исраел.
32 Com tudo isto ainda pecaram, e não creram nas maravilhas que ele fez.
Ку тоате ачестя, ей н-ау ынчетат сэ пэкэтуяскэ ши н-ау крезут ын минуниле Луй.
33 Por isso gastaram seus dias em futilidades, e seus anos em terrores.
Де ачея, Ел ле-а курмат зилеле ка о суфларе, ле-а курмат аний принтр-ун сфыршит нэпрасник.
34 Quando ele matava [alguns dentre] eles, então buscavam por ele, e se convertiam, e buscavam a Deus de madrugada.
Кынд ый ловя де моарте, ей Ыл кэутау, се ынторчяу ши се ындрептау спре Думнезеу;
35 E se lembravam de que Deus era sua rocha, e que o Deus Altíssimo [era] o seu libertador.
ышь адучяу аминте кэ Думнезеу есте Стынка лор ши кэ Думнезеул Атотпутерник есте Избэвиторул лор.
36 Porém falavam bem dele da boca para fora, e mentiam com suas línguas.
Дар Ыл ыншелау ку гура ши-Л минцяу ку лимба.
37 Porque o coração deles não era comprometido para com ele, e não foram fiéis ao pacto dele.
Инима ну ле ера таре фацэ де Ел ши ну ерау крединчошь легэмынтулуй Сэу.
38 Porém ele, sendo misericordioso, perdoava a maldade deles, e não os destruía; e muitas vezes desviou de mostrar sua ira, e não despertou todo o seu furor;
Тотушь, ын ындураря Луй, Ел яртэ нелеӂюиря ши ну нимичеште; Ышь опреште де мулте орь мыния ши ну дэ друмул ынтреӂий Луй урӂий.
39 [Porque] se lembrou de que eles eram carne, e [como] o vento, que vai, e não volta mais.
Ел Шь-а адус деч аминте кэ ей ну ерау декыт карне, о суфларе каре трече ши ну се май ынтоарче.
40 Quantas vezes o provocaram no deserto, e o maltrataram na terra desabitada!
Де кыте орь с-ау рэзврэтит ей ымпотрива Луй ын пустиу! Де кыте орь Л-ау мыният ей ын пустиетате!
41 Pois voltavam a tentar a Deus, e perturbavam ao Santo de Israel.
Да, н-ау ынчетат сэ испитяскэ пе Думнезеу ши сэ ынтэрыте пе Сфынтул луй Исраел.
42 Não se lembraram de sua mão, [nem] do dia em que os livrou do adversário.
Ну шь-ау май адус аминте де путеря Луй, де зиуа кынд й-а избэвит де врэжмаш,
43 Como quando ele fez seus sinais no Egito, e seus atos maravilhosos no campo de Zoã.
де минуниле пе каре ле-а фэкут ын Еӂипт ши де семнеле Луй минунате дин кымпия Цоан.
44 E transformou seus rios e suas correntes em sangue, para que não bebessem.
Кум ле-а префэкут рыуриле ын сынӂе ши н-ау путут сэ бя дин апеле лор.
45 Enviou entre eles variedades de moscas, que os consumiu; e rãs, que os destruíram.
Кум а тримис ымпотрива лор ниште муште отрэвитоаре каре й-ау мынкат ши броаште каре й-ау нимичит.
46 E deu suas colheitas ao pulgão, e o trabalho deles ao gafanhoto.
Кум ле-а дат холделе прадэ омизилор, родул мунчий лор, прадэ лэкустелор.
47 Com saraiva destruiu suas vinhas, e suas figueiras-bravas com granizo.
Кум ле-а прэпэдит вииле, бэтынду-ле ку пятрэ, ши смокиний дин Еӂипт ку гриндинэ.
48 E entregou seu gado à saraiva; e seus animais a brasas ardentes.
Кум ле-а лэсат вителе прадэ гриндиней ши турмеле, прадэ фокулуй черулуй.
49 Mandou entre eles o ardor de sua ira: fúria, irritação e angústia, enviando mensageiros do mal.
Ел Шь-а арункат ымпотрива лор мыния Луй апринсэ, урӂия, юцимя ши неказул: о дроайе де ынӂерь адукэторь де ненорочирь.
50 Ele preparou o caminho de sua ira; não poupou suas almas da morte, e entregou seus animais à peste.
Кум Шь-а дат друм слобод мынией, ну ле-а скэпат суфлетул де ла моарте ши ле-а дат вяца прадэ молимей;
51 E feriu [mortalmente] a todo primogênito no Egito; as primícias nas forças nas tendas de Cam.
кум а ловит пе тоць ынтыий нэскуць дин Еӂипт, пырга путерий ын кортуриле луй Хам.
52 E levou a seu povo como a ovelhas; e os guiou pelo deserto como a um rebanho.
Кум а порнит пе попорул Сэу ка пе ниште ой ши й-а повэцуит ка пе о турмэ ын пустиу.
53 Ele os conduziu em segurança, e não temeram. O mar encobriu seus inimigos.
Кум й-а дус фэрэ ничо грижэ, ка сэ ну ле фие фрикэ, яр маря а акоперит пе врэжмаший лор.
54 E os trouxe até os limites de sua [terra] santa, até este monte, que sua mão direita adquiriu.
Кум й-а адус спре хотарул Луй чел сфынт, спре мунтеле ачеста, пе каре дряпта Луй л-а кыштигат.
55 E expulsou as nações de diante deles, e fez com que eles repartissem as linhas de sua herança, e fez as tribos de Israel habitarem em suas tendas.
Кум а изгонит нямуриле динаинтя лор, ле-а ымпэрцит цара ын пэрць де моштенире ши а пус семинцииле луй Исраел сэ локуяскэ ын кортуриле лор.
56 Porém eles tentaram e provocaram ao Deus Altíssimo; e não guardaram os testemunhos dele.
Дар ей ау испитит пе Думнезеул Пряыналт, с-ау рэзврэтит ымпотрива Луй ши н-ау цинут порунчиле Луй,
57 E voltaram a ser [tão] infiéis como os seus pais; desviaram-se como um arco enganoso.
чи с-ау депэртат ши ау фост некрединчошь, ка ши пэринций лор, с-ау абэтут ла о парте, ка ун арк ыншелэтор,
58 E provocaram a ira dele com seus altares pagãos, e com suas imagens de escultura moveram-no de ciúmes.
Л-ау супэрат прин ынэлцимиле лор ши Й-ау стырнит ӂелозия ку идолий лор.
59 Deus ouviu [isto], e se indignou; e rejeitou gravemente a Israel.
Думнезеу а аузит ши С-а мыният ши а урӂисит рэу де тот пе Исраел.
60 Por isso ele abandonou o tabernáculo em Siló, a tenda que ele havia estabelecido como habitação entre as pessoas.
А пэрэсит локуинца Луй дин Сило, кортул ын каре локуя ынтре оамень.
61 E entregou o [símbolo] de seu poder em cativeiro, e sua glória na mão do adversário.
Шь-а дат слава прадэ робией ши мэреция Луй, ын мыниле врэжмашулуй.
62 E entregou seu povo à espada, e enfureceu-se contra sua herança.
А дат прадэ сабией пе попорул Луй ши С-а мыният пе моштениря Луй.
63 O fogo consumiu a seus rapazes, e suas virgens não tiveram músicas de casamento.
Пе тинерий луй й-а арс фокул ши фечоареле луй н-ау май фост сэрбэторите ку кынтэрь де нунтэ.
64 Seus sacerdotes caíram à espada, e suas viúvas não lamentaram.
Преоций сэй ау кэзут учишь де сабие, ши вэдувеле луй ну с-ау бочит.
65 Então o Senhor despertou como que do sono, como um homem valente que se exalta com o vinho.
Атунч, Домнул С-а трезит, ка унул каре а дормит, ка ун витяз ымбэрбэтат де вин,
66 E feriu a seus adversários, para que recuassem, [e] lhes pôs como humilhação perpétua.
ши а ловит пе потривничий Луй каре фуӂяу, акоперинду-й ку вешникэ окарэ.
67 Porém ele rejeitou a tenda de José, e não escolheu a tribo de Efraim.
Ынсэ а лепэдат кортул луй Иосиф ши н-а алес семинция луй Ефраим,
68 Mas escolheu a tribo de Judá, o monte de Sião, a quem ele amava.
чи а алес семинция луй Иуда, мунтеле Сионулуй, пе каре-л юбеште.
69 E edificou seu santuário como alturas; como a terra, a qual ele fundou para sempre.
Шь-а зидит Сфынтул Локаш ка черуриле де ыналт ши таре ка пэмынтул пе каре л-а ынтемеят пе вечь.
70 E ele escolheu a seu servo Davi; e o tomou dos apriscos de ovelhas.
А алес пе робул Сэу Давид ши л-а луат де ла стаулеле де ой.
71 Ele o tirou de cuidar das ovelhas geradoras de filhotes, para que ele apascentasse ao seu povo Jacó; e à sua herança Israel.
Л-а луат диндэрэтул оилор каре алэптау, ка сэ паскэ пе попорул Сэу Иаков ши пе моштениря Са Исраел.
72 E ele os apascentou com um coração sincero, e os guiou com as habilidades de suas mãos.
Ши Давид й-а кырмуит ку о инимэ неприхэнитэ ши й-а повэцуит ку мынь причепуте.
