< Salmos 78 >
1 Instrução de Asafe: Povo meu, escuta minha doutrina; inclinai vossos ouvidos às palavras de minha boca.
Асафово поучение. Слушайте, люде мои, поучението ми: Приклонете ушите си към думите на устата ми.
2 Abrirei minha boca em parábolas; falarei mistérios dos tempos antigos,
Ще отворя устата си в притча, Ще произнеса гатанки от древността.
3 Os quais ouvimos e conhecemos, e nossos pais nos contaram.
Това, което чухме и научихме, И нашите бащи ни разказаха,
4 Nós não [os] encobriremos a seus filhos, contaremos à próxima geração sobre os louvores do SENHOR, o seu poder, e suas maravilhas que ele fez.
Няма да го скрием от чадата им в идното поколение, Но ще повествуваме хвалите на Господа, Неговата сила и чудесните дала, които извърши,
5 Porque ele firmou um testemunho em Jacó, e pôs a Lei em Israel, a qual ele instruiu aos nossos pais, para que eles ensinassem a seus filhos;
Защото Той постави свидетелство в Якова, И положи закон в Израиля, За които заповяда в Израиля, За които заповяда на бащите ни Да ги възвестяват чадата си,
6 Para que a geração seguinte [dela] soubesse; [e] os filhos que nascessem contassem a seus filhos;
За да ги знае идното поколение, Децата, които щяха да се родят, - Които да настанат и да ги разказват на своите чада.
7 E [assim] pusessem sua esperança em Deus; e não se esquecessem dos feitos de Deus, mas sim, que guardassem os mandamentos dele;
За да възложат надеждата си на Бога, И да не забравят делата на Бога, Но да пазят Неговите заповеди,
8 E não fossem como seus pais, [que foram] uma geração teimosa e rebelde; geração que não firmou seu coração, e cujo espírito não foi fiel a Deus.
И да не станат като бащите си, Упорито и непокорно поколение, Поколение, което не утвърди сърцето си. И чийто дух не биде непоколебим за Бога.
9 Os filhos de Efraim, mesmo tendo arcos e flechas, viraram-se para trás no dia da batalha;
Ефремците, макар въоръжени и запъващи лъкове, Върнаха се назад в деня на боя.
10 Não guardaram o pacto de Deus, e recusaram a andar conforme sua Lei.
Не опазиха завета на Бога, И в закона Му не склониха да ходят,
11 E se esqueceram de seus feitos, e de suas maravilhas que ele tinha lhes feito ver.
А забравиха Неговите деяния И чудесните дела, които им показа.
12 Ele fez maravilhas perante seus pais na terra do Egito, [no] campo de Zoã.
Пред бащите им извърши чудеса В Египетската земя, в полето Танис
13 Ele dividiu o mar, e os fez passarem por ele; ele fez as águas ficarem paradas como [se estivessem] amontoadas.
Раздвои морето и ги преведе, И направи водите да стоят като грамада.
14 E ele os guiou com uma nuvem durante o dia, e por toda a noite com uma luz de fogo.
Води ги денем с облак, И цялата нощ с огнена виделина.
15 Ele partiu as rochas no deserto, e [lhes] deu de beber como que de abismos profundos.
Разцепи канари в пустинята, И ги напои изобилно като от бездни.
16 Porque ele tirou correntes da rocha, e fez as águas descerem como rios.
И изведе потоци из канарата, И направи да потекат води като реки.
17 E [ainda] prosseguiram em pecar contra ele, irritando ao Altíssimo no deserto.
Но те продължиха да Му съгрешават още И да огорчават Всевишния в безводната страна.
18 E tentaram a Deus nos seus corações, pedindo comida para o desejo de suas almas.
Със сърцето си изпитаха Бога, Като искаха ястия за лакомството си,
19 E falaram contra Deus, e disseram: Poderia Deus preparar uma mesa de comida no deserto?
И говориха против Бога, казвайки: Може ли Бог да приготви трапеза в пустинята?
20 Eis que ele feriu a rocha, e águas correram [dela] e ribeiros fluíram em abundância; será que ele também poderia [nos] dar pão, ou preparar carne a seu povo?
Ето, Той удари канарата, та потекоха води и потоци преляха; А може ли и хляб да даде, или да достави месо за людете Си?
21 Por isso o SENHOR [os] ouviu, e se irritou; e fogo se acendeu contra Jacó, e furor também subiu contra Israel;
Затова Господ чу и се разгневи, И огън пламна против Якова, А още и гняв обсипа Израиля;
22 Porque eles não creram em Deus, nem confiaram na salvação que dele vem;
Защото не повярваха в Бога, Нито Му уповаваха, че ще ги избави.
23 Mesmo assim, ele deu ordens às altas nuvens, e abriu as portas dos céus;
При все това Той заповяда на облаците горе, И отвори небесните врати,
24 E choveu sobre eles o maná, para comerem; e lhes deu trigo dos céus.
Та им наваля манна да ядат И даде им небесно жито.
25 Cada homem [daquele povo] comeu o pão dos anjos; ele lhes mandou comida para se fartarem.
Всеки ядеше ангелски хляб; Прати им храна до насита.
26 Ele fez soprar o vento do oriente nos céus, e trouxe o [vento] do sul com seu poder.
Подигна източен вятър на небето, И със силата Си докара южния вятър.
27 Ele fez chover sobre eles carne como a poeira da terra; e aves de asas como a areia do mar;
Наваля върху тях и месо изобилно като прах, И птици крилати много като морския пясък;
28 E [as] fez cair no meio de seu acampamento, ao redor de suas tendas.
И направи ги да падат всред стана им, Около жилищата им.
29 Então comeram, e fartaram-se abundantemente; e satisfez o desejo deles.
И тъй, ядоха и се преситиха, Като им даде това, което желаеха.
30 Porem, estando eles [ainda] não satisfeitos, enquanto a comida ainda estava em suas bocas,
А докато още не бяха се отказали от лакомството си, И ястието им бе в устата им,
31 a ira de Deus subiu contra eles; matou os mais robustos deles e abateu os jovens de Israel.
Гневът Божий ги обсипа та изби по-тлъстите от тях, И повали отборните на Израиля.
32 Com tudo isto ainda pecaram, e não creram nas maravilhas que ele fez.
При всичко това те следваха да съгрешават, И не вярваха поради чудесните Му дела.
33 Por isso gastaram seus dias em futilidades, e seus anos em terrores.
Затова Той изнуряваше дните им със суета, И годините им с ужас.
34 Quando ele matava [alguns dentre] eles, então buscavam por ele, e se convertiam, e buscavam a Deus de madrugada.
Когато ги умъртвяваше, тогава питаха за Него, Та изново търсеха Бога ревностно;
35 E se lembravam de que Deus era sua rocha, e que o Deus Altíssimo [era] o seu libertador.
И спомниха, че Бог им беше канара, И всевишният Бог техен изкупител.
36 Porém falavam bem dele da boca para fora, e mentiam com suas línguas.
Но с устата си Го ласкаеха, И с езика си Го лъжеха;
37 Porque o coração deles não era comprometido para com ele, e não foram fiéis ao pacto dele.
Защото сърцето им не беше право пред Него, Нито бяха верни на завета Му.
38 Porém ele, sendo misericordioso, perdoava a maldade deles, e não os destruía; e muitas vezes desviou de mostrar sua ira, e não despertou todo o seu furor;
Но Той, като многомилостив, прощаваше беззаконието им и не ги погубваше; Да! много пъти въздържаше гнева Си, И не подигаше всичкото Си негодувание;
39 [Porque] se lembrou de que eles eram carne, e [como] o vento, que vai, e não volta mais.
И си спомняше, че бяха плът, Вятър, който прехожда и не се връща.
40 Quantas vezes o provocaram no deserto, e o maltrataram na terra desabitada!
Колко пъти Го огорчаваха в пустинята И Го разгневяваха в безводната страна,
41 Pois voltavam a tentar a Deus, e perturbavam ao Santo de Israel.
Като изново изпитваха Бога, И предизвикваха Светия Израилев!
42 Não se lembraram de sua mão, [nem] do dia em que os livrou do adversário.
Не си спомнюваха силата на ръката Му В деня, когато ги избави от противника,
43 Como quando ele fez seus sinais no Egito, e seus atos maravilhosos no campo de Zoã.
Как показа в Египет знаменията Си, И чудесата на полето Танис,
44 E transformou seus rios e suas correntes em sangue, para que não bebessem.
И превърна вадите им в кръв, И потоците им, та не можаха да пият;
45 Enviou entre eles variedades de moscas, que os consumiu; e rãs, que os destruíram.
Как прати върху тях рояци мухи, които ги изпоядоха, И жаби, които ги изпогубиха,
46 E deu suas colheitas ao pulgão, e o trabalho deles ao gafanhoto.
И предаде произведенията им на гъсеници, И трудовете им на скакалци
47 Com saraiva destruiu suas vinhas, e suas figueiras-bravas com granizo.
Как порази с град лозята им, И със светкавици черниците им,
48 E entregou seu gado à saraiva; e seus animais a brasas ardentes.
И предаде на град добитъка им, И стадата им на мълнии;
49 Mandou entre eles o ardor de sua ira: fúria, irritação e angústia, enviando mensageiros do mal.
Как изля върху тях пламенния Си гняв, Негодувание, ярост и неволя, - Нашествие на ангелите на злощастието,
50 Ele preparou o caminho de sua ira; não poupou suas almas da morte, e entregou seus animais à peste.
Изравни пътя за гнева Си, Но пощади от смърт душата им, Но предаде на мор живота им;
51 E feriu [mortalmente] a todo primogênito no Egito; as primícias nas forças nas tendas de Cam.
Как порази всеки първороден заведе ги като стадо в Египет, Първака на силите им в шатрите на Хама,
52 E levou a seu povo como a ovelhas; e os guiou pelo deserto como a um rebanho.
А людете Си изведе като овци и заведе ги като стадо в пустинята,
53 Ele os conduziu em segurança, e não temeram. O mar encobriu seus inimigos.
И води ги безопасно, така щото не се бояха, А неприятелите им - морето ги покри;
54 E os trouxe até os limites de sua [terra] santa, até este monte, que sua mão direita adquiriu.
Как ги въведе в светия Си предел. В тая поляна, която десницата Му придоби,
55 E expulsou as nações de diante deles, e fez com que eles repartissem as linhas de sua herança, e fez as tribos de Israel habitarem em suas tendas.
И изгони пред тях народите, Та им ги раздели за наследство с въже, И в шатрите им настани Израилевите племена.
56 Porém eles tentaram e provocaram ao Deus Altíssimo; e não guardaram os testemunhos dele.
Но въпреки това те изпитваха Всевишния Бог и се бунтуваха против Него, И не пазеха наредбите Му,
57 E voltaram a ser [tão] infiéis como os seus pais; desviaram-se como um arco enganoso.
Но връщаха се назад, и обхождаха се неверно както бащите им; Измятаха се като неверен лък.
58 E provocaram a ira dele com seus altares pagãos, e com suas imagens de escultura moveram-no de ciúmes.
Защото Го разгневиха с високите си места, И с ваяните си идоли Го подбуждаха към ревност.
59 Deus ouviu [isto], e se indignou; e rejeitou gravemente a Israel.
Чу Бог и възнегодува, И много се погнуси от Израиля,
60 Por isso ele abandonou o tabernáculo em Siló, a tenda que ele havia estabelecido como habitação entre as pessoas.
Тъй че напусна скинията в Сило, Шатъра, който бе поставил между човеците,
61 E entregou o [símbolo] de seu poder em cativeiro, e sua glória na mão do adversário.
И предаде на пленение Силата Си, Славата Си в неприятелска ръка.
62 E entregou seu povo à espada, e enfureceu-se contra sua herança.
Тоже и людете Си предаде на меч, Като се разгневи на наследстовото Си.
63 O fogo consumiu a seus rapazes, e suas virgens não tiveram músicas de casamento.
Огън пояде момците им, И девиците им не се възпяваха с венчални песни.
64 Seus sacerdotes caíram à espada, e suas viúvas não lamentaram.
Свещениците им паднаха от нож; И вдовиците им не плакаха.
65 Então o Senhor despertou como que do sono, como um homem valente que se exalta com o vinho.
Тогава се събуди Господ като от сън, Като силен мъж, който ободрен от вино, вика;
66 E feriu a seus adversários, para que recuassem, [e] lhes pôs como humilhação perpétua.
И, като порази враговете Си, отблъсна ги назад, Та ги предаде на вечно посрамяване.
67 Porém ele rejeitou a tenda de José, e não escolheu a tribo de Efraim.
При това Той се отказа от Иосифовия шатър, И Ефремовото племе не избра;
68 Mas escolheu a tribo de Judá, o monte de Sião, a quem ele amava.
Но избра Юдовото племе, Хълма Сион, който възлюби.
69 E edificou seu santuário como alturas; como a terra, a qual ele fundou para sempre.
Съгради светилището Си като небесните възвишения, Като земята, която е утвърдил за винаги.
70 E ele escolheu a seu servo Davi; e o tomou dos apriscos de ovelhas.
Избра и слугата Си Давида, И го взе от кошарите на овците;
71 Ele o tirou de cuidar das ovelhas geradoras de filhotes, para que ele apascentasse ao seu povo Jacó; e à sua herança Israel.
Отподир дойните овци го доведе За да пасе людете Му Якова и наследството Му Израиля.
72 E ele os apascentou com um coração sincero, e os guiou com as habilidades de suas mãos.
Така той ги пасеше според незлобието на сърцето си, И ги водеше с изкуството на ръцете си.