Salmos 77
1 Salmo de Asafe, para o regente, conforme “Jedutum”: Clamo a Deus com minha voz, minha voz a Deus; e ele inclinará seus ouvidos a mim.
Voor muziekbegeleiding; voor Jedoetoen. Een psalm van Asaf. Luide roep ik tot Jahweh; Luide tot God, opdat Hij mij hore!
2 No dia da minha angústia busquei ao Senhor; minha mão estava continuamente estendida; minha alma não se deixava consolar.
Overdag zoek ik in mijn benauwdheid den Heer, ‘s Nachts strekken mijn handen zich uit, onvermoeid.
3 Eu ficava me lembrando de Deus, e gemendo; ficava pensativo, e meu espírito desfalecia. (Selá)
Mijn ziel weigert troost: denk ik aan God, ik moet kreunen; Peins ik na, mijn geest is verslagen.
4 Tu mantiveste abertas as pálpebras dos meus olhos; eu estava perturbado, e não conseguia falar.
Ik kan mijn ogen niet sluiten, En van onrust niet spreken.
5 Eu ficava imaginando os dias antigos, e os anos passados.
Ik denk aan de oude dagen terug, En herinner me weer de vroegere jaren;
6 De noite eu me lembrava de minha canção; meditava em meu coração; e meu espírito ficava procurando [entender].
Ik lig er ‘s nachts over te peinzen, Te klagen, en in mijn gedachten te tobben.
7 Será que o Senhor rejeitará para sempre? E nunca mais mostrará seu favor?
Zou de Heer dan voor altijd verstoten, En nooit genadig meer zijn;
8 A sua bondade se acabou para sempre? Ele deu fim à [sua] promessa de geração em geração?
Zou zijn liefde voorgoed zijn verdwenen, Zijn belofte verbroken, die Hij deed van geslacht tot geslacht;
9 Deus se esqueceu de ter misericórdia? Ele encerrou suas compaixões por causa de sua ira? (Selá)
Zou God zijn vergeten, Zich te ontfermen, Of in zijn toorn zijn hart hebben gesloten?
10 Então eu disse: Esta é a minha dor: os anos em que a mão do Altíssimo [agia].
Maar ik sprak: Neen, dìt werp ik ver van mij af, Dat de hand van den Allerhoogste veranderd zou zijn!
11 Eu me lembrarei das obras do SENHOR; porque me lembrarei de tuas antigas maravilhas.
Ik dacht dus aan uw daden, o Jahweh, Dacht terug aan uw vroegere wonderen;
12 Meditarei em todos as tuas obras, e falarei de teus feitos.
Peinsde over al uw werken, Overwoog, wat door U is verricht.
13 Deus, santo [é] o teu caminho; quem é deus [tão] grande como [nosso] Deus?
Ja, uw weg was heilig, o God; Welke God was ontzaglijk als Jahweh!
14 Tu [és] o Deus que faz maravilhas; tu fizeste os povos conhecerem teu poder.
Gij waart de God, die wonderen wrochtte, En uw macht aan de heidenen toonde!
15 Com [teu] braço livraste teu povo, os filhos de Jacó e de José. (Selá)
Gij hebt door uw arm uw volk verlost, De zonen van Jakob en Josef!
16 As águas te viram, ó Deus; as águas te viram, [e] tremeram; também os abismos foram abalados.
De wateren zagen U, o God, De wateren zagen U en beefden, Zelfs de zeeën begonnen te rillen;
17 Grandes nuvens derramaram muitas águas; os céus fizeram barulho; e também tuas flechas correram de um lado ao outro.
De wolken goten stromen neer, Het zwerk daverde en dreunde, Langs alle kant vlogen uw schichten rond.
18 O ruído de teus trovões [estava] nos ventos; relâmpagos iluminaram ao mundo; a terra se abalou e tremou.
Uw donder kraakte en rolde, Uw bliksems verlichtten de wereld, De aarde rilde en beefde!
19 Pelo mar [foi] teu caminho; e tuas veredas por muitas águas; e tuas pegadas não foram conhecidas.
Uw weg liep midden door de zee, Uw pad door onstuimige wateren; Toch bleven uw sporen onzichtbaar!
20 Guiaste a teu povo como a um rebanho, pela mão de Moisés e de Arão.
Zo hebt Gij uw volk als schapen geleid, Door de hand van Moses en Aäron!
