Salmos 69
1 Salmo de Davi, para o regente, conforme “os lírios”: Salva-me, ó Deus, porque as águas têm entrado [e encoberto] a minha alma.
Frelsaðu mig, ó Guð, því að vatnið hækkar sífellt
2 Afundei-me em um profundo lamaçal, onde não se pode ficar em pé; entrei nas profundezas das águas, e a corrente está me levando.
og ég sekk æ dýpra í þessa botnlausu leðju.
3 Já estou cansado de clamar, minha garganta enrouqueceu; meus olhos desfaleceram, enquanto espero pelo meu Deus.
Ég er útgrátinn og örmagna, hálsinn þurr og sár og augun þrútin. Góði Guð, bjargaðu mér!
4 Os que me odeiam sem motivo são mais numerosos que os cabelos de minha cabeça; são poderosos os que procuram me arruinar, os que por falsidades se fazem meus inimigos; tive que pagar de volta aquilo que não furtei.
Þeir eru margir sem hata mig að ástæðulausu, fjöldi manna sem brugga mér banaráð. Þó er ég saklaus. Þeir heimta að ég bæti það sem ég hef ekki brotið!
5 Tu, Deus, sabes como sou tolo; e meus pecados não estão escondidos perante ti.
Ó, Guð, þú þekkir heimsku mína og syndir.
6 Não sejam envergonhados por minha causa aqueles que te esperam, ó Senhor DEUS dos exércitos; não sejam humilhados por minha causa os que te buscam, ó Deus de Israel.
Drottinn Guð, þú sem ræður hersveitum himnanna, láttu mig ekki verða til hneykslunar þeim sem treysta þér. Þú Guð Ísraels, forðaðu mér frá því að valda þeim vonbrigðum,
7 Porque por causa de ti aguentei ser insultado; a humilhação cobriu o meu rosto.
þó svo að þín vegna sé ég hæddur og smáður.
8 Tornei-me estranho aos meus irmãos; e desconhecido aos filhos de minha mãe;
Jafnvel bræður mínir sniðganga mig!
9 Porque o zelo por tua casa me devorou; e os insultos dos que te insultam caíram sobre mim;
Guð, þú ert í huga mér öllum stundum og um musteri þitt hugsa ég. Og vegna þess að ég held uppi málstað þínum, hata þeir mig, rétt eins og þig.
10 Minha alma chorou e jejuou; porém [mais] insultos vieram sobre mim.
Ég hef fastað og iðrast frammi fyrir þér, en þeir hæddu mig engu að síður.
11 Vesti-me de saco, mas fui ridicularizado por eles num ditado.
Ég klæddist hærusekk – tákni auðmýktar og iðrunar – og þá ortu þeir um mig níðvísu!
12 Os que se sentam à porta falam [mal] de mim; e os bebedores de álcool cantam [piadas] contra mim.
Ég er nýjasta fréttin í bænum og jafnvel rónarnir spotta mig!
13 Mas eu oro a ti, SENHOR, [no] tempo aceitável. Pela grandeza de tua bondade, responde-me, ó Deus, pela fidelidade de tua salvação.
En ég held áfram að biðja til þín, Drottinn, og gefst ekki upp, því að þú hlustar! Svaraðu mér með blessun þinni og miskunnaðu mér.
14 Livra-me do lamaçal, e não me deixes afundar; seja eu resgatado dos que me odeiam, e das profundezas das águas.
Dragðu mig upp úr leðjunni, Drottinn, ég finn að ég er að sökkva! Forðaðu mér frá óvinum mínum, úr þessum hræðilega pytti!
15 Não permitas que as correntes de águas me cubram, e que a profundeza não me devore, nem o poço feche sua boca sobre mim.
Láttu ekki flóðið taka mig, hringiðuna svelgja mig!
16 Responde-me, SENHOR; pois boa é tua bondade; olha para mim conforme tua piedade.
Ó, Drottinn, svaraðu bænum mínum, vegna gæsku þinnar og náðar við mig.
17 E não escondas teu rosto de teu servo; porque estou angustiado; ouve-me depressa.
Snúðu ekki við mér bakinu, því að ég er í nauðum staddur! Flýttu þér! Komdu og frelsaðu mig!
18 Vem para perto de minha alma, [e] a liberta; resgata-me por causa de meus inimigos.
Drottinn, komdu og bjargaðu mér! Leystu mig undan ofríki óvina minna.
19 Tu conheces como me insultam, me envergonham e me humilham; diante de ti estão todos os meus adversários.
Þú sérð þá og þekkir háðsglósur þeirra, hvernig þeir níða mig niður.
20 Insultos têm quebrado meu coração, e estou fraquíssimo; e esperei compaixão, porém [houve] nenhuma; [também esperei] por pessoas que me consolassem, mas não os achei.
Háðsyrði þeirra hafa sært mig djúpu sári og andi minn örmagnast. Ó, ef einhver hefði sýnt mér samúð og einhver viljað hugga mig!
21 Deram-me fel como alimento; e em minha sede me deram vinagre para beber.
Þeir færðu mér eitraðan mat – malurt – og edik við þorstanum.
22 Torne-se a mesa diante deles como que um laço; e aquilo que [lhes] dá segurança [lhes] seja uma armadilha.
Verði gleði þeirra að sorg og friður þeirra að skelfingu.
23 Sejam escurecidos os olhos deles, para que não possam ver; e que seus quadris vacilem continuamente.
Myrkur komi yfir þá, blinda og ringulreið.
24 Derrama tua indignação sobre eles; e que sejam tomados pelo ardor de tua ira.
Reiði þín upptendrist gegn þeim og eldur þinn tortími þeim.
25 A habitação deles seja desolada; e que não haja morador nas tendas deles;
Leggðu hús þeirra í rúst svo að þar búi enginn framar.
26 Porque perseguem [aquele] a quem tu feriste, e contam histórias da dor daqueles a quem tu machucaste.
Því að þeir ofsækja þann sem þú hefur slegið og hlæja að kvöl þess sem þú hefur gegnumstungið.
27 Conta como maldade a maldade deles; e não sejam eles agraciados por tua justiça.
Skráðu hjá þér allar syndir þeirra, já láttu enga gleymast.
28 Sejam riscados dos livro da vida; e não estejam eles escritos junto com os justos.
Strikaðu þá út af listanum yfir þá sem fá að lifa, leyfðu þeim ekki að njóta lífsins með réttlátum.
29 Mas eu [estou] miserável e em dores; ó Deus, que tua salvação me proteja.
Ó, Guð, frelsaðu mig úr þessari neyð! Ég veit að þú munt bjarga mér!
30 Louvarei o nome de Deus com cântico; e o engrandecerei com agradecimentos.
Ég lofa Guð í ljóði, mikla hann með lofsöng.
31 Isto agradará ao SENHOR mais do que [o sacrifício] de um boi [ou] de um bezerro com chifres e unhas.
Það mun gleðja hann meira en margs konar fórnir.
32 Os mansos verão, e se alegrarão; vós que buscais a Deus, vosso coração viverá.
Hinir auðmjúku munu sjá að Drottinn hjálpar mér og þeir munu gleðjast. Já, gleðjist, þið sem leitið Guðs!
33 Porque o SENHOR ouve aos necessitados, e não despreza os prisioneiros que lhe pertencem.
Því að Drottinn heyrir hróp hinna snauðu, og snýr ekki við þeim bakinu.
34 Louvem a ele os céus, a terra, os mares, e tudo que neles se move;
Himinn og jörð, lofið Drottin, og hafið og allt sem í því er!
35 Porque Deus salvará a Sião, e construirá as cidades de Judá; e habitarão ali, e a terão como posse.
Því að Guð mun frelsa Jerúsalem og endurreisa borgirnar í Júda og þjóð hans mun búa við öryggi.
36 E a semente de seus servos a herdará; e os que amam o nome dele habitarão nela.
Börnin munu erfa landið og þeir sem elska Drottin njóta þar friðar og velgengni.
