Salmos 66
1 Cântico e salmo para o regente: Gritai de alegria a Deus toda a terra.
Allur heimurinn gleðjist með Guði!
2 Cantai a glória do nome dele; reconhecei a glória de seu louvor.
Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
3 Dizei a Deus: Tu [és] temível [em] tuas obras; pela grandeza de tua força os teus inimigos se sujeitarão a ti.
Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
4 Toda a terra te adorará, e cantará a ti; cantarão ao teu nome. (Selá)
Lofaður sért þú um víða veröld!
5 Vinde, e vede os atos de Deus; a obra dele é temível aos filhos dos homens.
Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
6 Ele fez o mar ficar seco, passaram o rio a pé; ali nos alegramos nele.
Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
7 Ele governa com seu poder para sempre; seus olhos vigiam as nações; não se exaltem os rebeldes. (Selá)
Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
8 Vós povos, bendizei a nosso Deus, e fazei ouvir a voz do louvor a ele,
Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
9 Que conserva nossas almas em vida, e não permite que nossos pés se abalem.
Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
10 Porque tu, Deus, tem nos provado; tu nos refinas como se refina a prata.
Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
11 Tu nos levaste a uma rede; prendeste-nos em nossas cinturas.
Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
12 Fizeste um homem cavalgar sobre nossas cabeças; passamos pelo fogo e pela água, porém tu nos tiraste para um [lugar] confortável.
Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
13 Entrarei em tua casa com holocaustos; pagarei a ti os meus votos,
Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
14 Que meus lábios pronunciaram, e minha boca falou, quando eu estava angustiado.
Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
15 Eu te oferecerei holocaustos de animais gordos, com incenso de carneiros; prepararei bois com bodes. (Selá)
Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
16 Vinde, ouvi, todos vós que temeis a Deus, e eu contarei o que ele fez à minha alma.
Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
17 Clamei a ele com minha boca, e ele foi exaltado pela minha língua.
Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
18 Se eu tivesse dado valor para a maldade em meu coração, o Senhor não teria [me] ouvido.
En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
19 Mas certamente Deus [me] ouviu; ele prestou atenção à voz de minha oração.
En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
20 Bendito seja Deus, que não ignorou minha oração, nem sua bondade [se desviou] de mim.
Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.
