Salmos 55
1 Instrução de Davi, para o regente, com instrumento de cordas: Deus, inclina os teus ouvidos à minha oração; e não te escondas de minha súplica.
Heyr bæn mína, ó Guð! Snú þér ekki frá þegar ég ákalla þig.
2 Presta atenção em mim, e responde-me; clamo por meu sofrimento, e grito,
Hlustaðu á ákall mitt. Ég andvarpa og græt í sorg minni.
3 Por causa da voz do inimigo, [e] pela opressão do perverso; porque me preparam [suas] maldades, e com furor eles me odeiam.
Óvinir mínir æpa á mig, hóta að drepa mig. Þeir umkringja mig og brugga mér banaráð, öskra á mig í hamslausri reiði.
4 Meu coração sofre dores em meu interior, e terrores de morte caíram sobre mim.
Ég er lamaður af ótta, fullur örvæntingar.
5 Temor e tremor vêm sobre mim, e o horror me toma por completo.
Hvílík skelfing!
6 Então eu digo: Ah, quem me dera se eu tivesse asas como uma pomba! Eu voaria, e pousaria.
Ó, að ég hefði vængi eins og fuglinn! Þá mundi ég fljúga burt og leita skjóls.
7 Eis que eu fugiria para longe, e ficaria no deserto. (Selá)
Ég mundi svífa langt og leita skjóls í eyðimörkinni,
8 Eu me apressaria para escapar do vento violento [e] da tempestade.
flýja á öruggan stað, laus úr allri hættu.
9 Devora-os, Senhor, divide a língua deles; porque tenho visto violência e briga na cidade.
Ó, Drottinn, ruglaðu þá í ríminu! Sérðu ekki kúgunina sem viðgengst?
10 Dia e noite cercam sobre seus muros; perversidade e opressão há dentro dela.
Þeir vakta borgina daga og nætur, ganga múrana og skima eftir óvinum. En neyðin er innandyra, því að ofbeldi og svik eru í borginni,
11 Coisas destrutivas [estão] dentro dela; e a falsidade e o engano não sai de suas praças.
morð og gripdeildir.
12 Porque não [é] um inimigo o que me insulta, pois [se fosse] eu o suportaria; nem é alguém que me odeia o que se engrandece contra mim, pois [se fosse] eu me esconderia dele.
Ekki var það óvinur minn sem ofsótti mig – það gæti ég þolað. Þá hefði ég falið mig um stund.
13 Mas és tu, homem semelhante a mim; meu guia, e meu conhecido;
En það varst þú, vinur minn og félagi.
14 Que juntos agradavelmente dávamos conselhos [um ao outro]; na casa de Deus andávamos entre a multidão.
Við sem vorum alúðarvinir og gengum saman í Guðs hús.
15 Que a morte os tome de surpresa, e desçam ao Xeol vivos; porque há maldades em suas moradas, e no meio deles. (Sheol h7585)
Dauðinn taki þá og dragi þá til heljar, því að illska er í húsum þeirra, synd í hjörtum þeirra. (Sheol h7585)
16 Clamarei a Deus, e o SENHOR me salvará.
En ég hrópa til Guðs, og hann mun frelsa mig!
17 À tarde, e pela manhã, e ao meio dia, orarei e clamarei; e ele ouvirá a minha voz.
Kvölds og morgna og um miðjan dag sárbæni ég Guð. Ég veit að hann heyrir til mín og mun svara mér.
18 Ele resgatou em paz a minha alma da batalha [que havia] contra mim; porque muitos vieram para me [prejudicar].
Þótt óvinir mínir séu margir, mun hann samt frelsa mig og gefa mér frið.
19 Deus ouvirá, e os humilhará, ele que governa desde os princípios dos tempos. (Selá)Porque eles não mudam [de comportamento], nem temem a Deus.
Sjálfur Guð – sem er frá eilífð – mun svara mér, en óvinir mínir, breytast ekki og óttast ekki Guð.
20 [Meu antigo amigo] se voltou contra os que tinham paz com ele, e violou seu pacto.
En vinur minn, sveik mig og ofsótti – rauf heit sitt.
21 Sua boca é agradável como a manteiga, mas seu coração [deseja] a guerra; suas palavras [parecem] mais suaves que o azeite, mas são espadas prontas para o ataque.
Orðin á tungu hans voru ljúf og blíð en hjartað fullt af hatri.
22 Entrega [tuas preocupações] ao SENHOR, e ele te sustentará; ele não permitirá que o justo fique caído para sempre.
Varpaðu áhyggjum þínum á Drottin, hann ber umhyggju fyrir þér. Hann mun aldrei láta trúaðan mann verða valtan á fótum.
23 Porém tu, SENHOR, farás com que eles desçam ao poço da perdição; os homens sanguinários e enganadores não viverão a metade de seus dias; e eu confiarei em ti.
Guð mun varpa óvinum mínum til heljar, til dánarheima. Morðingjar og svikarar munu ekki ná háum aldri. En ég treysti þér, að þú leyfir mér að lifa. (questioned)
