Salmos 49
1 Salmo para o regente, dos filhos de Coré: Ouvi isto, vós todos os povos; dai ouvidos, todos os moradores do mundo;
Аскултаць лукрул ачеста, тоате попоареле, луаць аминте, тоць локуиторий лумий:
2 vós, povo, filhos dos homens, tanto os ricos como os pobres.
мичь ши марь, богаць ши сэрачь!
3 Minha boca falará da sabedoria; e o pensamento do meu coração [estará cheio de] entendimento.
Гура мя ва ворби кувинте ынцелепте ши инима мя аре гындурь плине де жудекатэ.
4 Inclinarei meus ouvidos a uma parábola; ao [som] da harpa declararei o meu enigma.
Еу ымь плек урекя ла пилделе каре ымь сунт инсуфлате, ымь ынчеп кынтаря ын сунетул харпей.
5 Por que temeria eu nos dias do mal, [quando] a maldade dos meus adversários me cercar?
Пентру че сэ мэ тем ын зилеле ненорочирий, кынд мэ ынконжоарэ нелеӂюиря потривничилор мей?
6 Eles confiam em seus bens, e se orgulham da abundância de suas riquezas.
Ей се ынкред ын авуцииле лор ши се фэлеск ку богэция лор чя маре.
7 Mas ninguém pode livrar o seu irmão, nem pagar a Deus o seu resgate,
Дар ну пот сэ се рэскумпере унул пе алтул, нич сэ дя луй Думнезеу прецул рэскумпэрэрий.
8 porque a redenção da sua alma é caríssima, e sempre será insuficiente
Рэскумпэраря суфлетулуй лор есте аша де скумпэ, кэ ну се ва фаче ничодатэ.
9 para viver eternamente, e jamais ver a cova.
Ну вор трэи пе вечие, ну пот сэ ну вадэ мормынтул.
10 Pois se vê que os sábios morrem, que o tolo e o bruto igualmente perecem; e deixam suas riquezas a outros.
Да, ыл вор ведя: кэч ынцелепций мор, небунул ши простул деопотривэ пер ши ласэ алтора авуцииле лор.
11 Seu pensamento interior é que suas casas serão perpétuas, que suas moradas durarão de geração em geração; dão às terras os seus próprios nomes.
Ей ышь ынкипуе кэ вешниче ле вор фи каселе, кэ локуинцеле лор вор дэйнуи дин вяк ын вяк, ей, каре дау нумеле лор ла цэрь ынтреӂь.
12 Mas o ser humano, ainda que em honra, não dura para sempre; semelhante é aos animais, que perecem.
Дар омул пус ын чинсте ну дэйнуеште, чи есте ка добитоачеле каре се тае.
13 Este é o caminho dos tolos e dos seus seguidores, que se agradam de suas palavras. (Selá)
Ятэ че соартэ ау ей, чей плинь де атыта ынкредере, прекум ши чей че ый урмязэ, кэрора ле плак кувинтеле лор.
14 São como ovelhas levados ao Xeol; a morte se alimentará deles. Os corretos os dominarão pela manhã, e sua beleza será consumida no Xeol, longe de sua morada. (Sheol h7585)
Сунт душь ка о турмэ ын Локуинца морцилор, ый паште моартя ши, ын курынд, оамений фэрэ приханэ ый калкэ ын пичоаре: ли се дуче фрумусеця ши Локуинца морцилор ле есте локашул. (Sheol h7585)
15 Mas Deus resgatará a minha alma da violência do mundo dos mortos, pois ele me tomará [consigo]. (Selá) (Sheol h7585)
Дар мие Думнезеу ымь ва скэпа суфлетул дин Локуинца морцилор, кэч мэ ва луа суб окротиря Луй. (Sheol h7585)
16 Não temas quando um homem enriquece, quando a glória de sua casa se engrandece.
Ну те теме кынд се ымбогэцеште чинева ши кынд и се ынмулцеск вистиерииле касей,
17 Pois ele, quando morrer, nada levará; nem sua glória o seguirá abaixo.
кэч ну я нимик ку ел кынд моаре: вистиерииле луй ну се кобоарэ дупэ ел.
18 Ainda que, em vida, tenha pronunciado a si mesmo a bênção “Louvam-te ao fazeres o bem a ti”,
Сэ се тот крядэ омул феричит ын вяцэ, сэ се тот лауде ку букурииле пе каре ши ле фаче,
19 ele, porém, se juntará à geração de seus pais; nunca mais verão a luz.
кэч тот ын локуинца пэринцилор сэй ва мерӂе ши ну ва май ведя лумина ничодатэ.
20 O homem em posição de honra que não tem entendimento é semelhante aos animais, que perecem.
Омул пус ын чинсте ши фэрэ причепере есте ка добитоачеле пе каре ле тай.
