Salmos 38
1 Salmo de Davi, para lembrança: SENHOR, não me repreendas em tua ira, e não me castigues em teu furor.
Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
2 Porque tuas flechas me atingiram, e tua mão pesou sobre mim.
Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
3 Na minha carne nada [há que esteja] saudável, por causa de tua ira; não há paz em meus ossos por causa do meu pecado.
Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
4 Porque minhas maldades ultrapassam minha cabeça; elas [são] como carga pesada demais para mim.
Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
5 Minhas feridas fedem, e estão apodrecidas, por eu ter sido tão tolo.
Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
6 Eu estou perturbado e abatido; ando o dia todo em sofrimento.
Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
7 Porque meus lombos ardem muito, e nada há que esteja saudável em minha carne.
Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
8 Estou enfraquecido e despedaçado; eu gemo pelo sofrimento do meu coração.
Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
9 SENHOR, todo o meu sofrimento está diante de ti, e meu gemido não te é oculto.
Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
10 Meu coração dá palpitações, e minha força me deixou; e a luz dos meus olhos já não [está] comigo.
Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
11 Meus amigos e companheiros observam de longe minha calamidade; e os meus vizinhos ficam afastados.
Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
12 Os que procuram [matar] a minha alma [me] armam laços; e os que procuram o meu mal falam insultos e todo o dia planejam maldades.
I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
13 Mas eu [estou] como o surdo, não ouço; e como o mudo, [que] não abre sua boca.
Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
14 E eu estou como um homem que não ouve, e cuja boca não [pode responder] com repreensões.
I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
15 Por isso, SENHOR, eu espero em ti; Senhor, meu Deus, tu me ouvirás.
Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
16 Porque eu dizia: Não se alegrem de mim! Quando meu pé vacilou, eles se engrandeceram contra mim.
Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
17 Porque eu estou prestes a ficar como manco, e minha dor está continuamente perante mim.
Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
18 Por isso eu [te] conto minha maldade; estou aflito por causa do meu pecado.
Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
19 Porém meus inimigos [estão] vivos, [e] se fortalecem; e os que me odeiam por maldade se multiplicam;
Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
20 Assim como os que retribuem o bem com o mal, eles se opõem a mim, porque eu sigo o bem.
A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
21 Não me desampares, SENHOR, meu Deus, não fiques longe de mim.
Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
22 Apressa-te ao meu socorro, SENHOR, salvação minha.
Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
