Salmos 35
1 Salmo de Davi: Disputa, SENHOR contra os meus adversários; luta contra os que lutam contra mim.
Суди, Господи, обидящыя мя, побори борющыя мя.
2 Pega os [teus] pequeno e grande escudos, e levanta-te em meu socorro.
Приими оружие и щит и востани в помощь мою:
3 E tira a lança, e fecha [o caminho] ao encontro de meus perseguidores; dize à minha alma: Eu sou tua salvação.
изсуни мечь и заключи сопротив гонящих мя: рцы души моей: спасение твое есмь Аз.
4 Envergonhem-se, e sejam humilhados os que buscam [matar] a minha alma; tornem-se para trás, e sejam envergonhados os que planejam o mal contra mim.
Да постыдятся и посрамятся ищущии душу мою, да возвратятся вспять и постыдятся мыслящии ми злая.
5 Sejam como a palha perante o vento; e que o anjo do SENHOR os remova.
Да будут яко прах пред лицем ветра, и Ангел Господень оскорбляя их:
6 Que o caminho deles seja escuro e escorregadio; e o anjo do SENHOR os persiga.
да будет путь их тма и ползок, и Ангел Господень погоняяй их:
7 Porque sem motivo eles esconderam de mim a cova de sua rede; sem motivo eles cavaram para minha alma.
яко туне скрыша ми пагубу сети своея, всуе поносиша души моей.
8 Venha sobre ele a destruição sem que ele saiba [de antemão]; e sua rede, que ele escondeu, que o prenda; que ele, assolado, caia nela.
Да приидет ему сеть, юже не весть, и ловитва, юже скры, да обымет и, и в сеть да впадет в ню.
9 E minha alma se alegrará no SENHOR; ela se encherá de alegria por sua salvação.
Душа же моя возрадуется о Господе, возвеселится о спасении Его.
10 Todos os meus ossos dirão: SENHOR, quem [é] como tu, que livras ao miserável daquele que é mais forte do que ele, e ao miserável e necessitado, daquele que o rouba?
Вся кости моя рекут: Господи, Господи, кто подобен Тебе? Избавляяй нища из руки крепльших его, и нища, и убога от расхищающих его.
11 Levantam-se más testemunhas; exigem de mim [coisas] que não sei.
Воставше на мя свидетеле неправеднии, яже не ведях, вопрошаху мя.
12 Ele retribuem o bem com o mal, desolando a minha alma.
Воздаша ми лукавая воз благая, и безчадие души моей.
13 Mas eu, quando ficavam doentes, minha roupa [era] de saco; eu afligia a minha alma com jejuns, e minha oração voltava ao meu seio.
Аз же, внегда они стужаху ми, облачахся во вретище и смирях постом душу мою, и молитва моя в недро мое возвратится.
14 Eu agia [para com eles] como [para] um amigo [ou] irmão meu; eu andava encurvado, como que de luto pela mãe.
Яко ближнему, яко брату нашему, тако угождах: яко плачя и сетуя, тако смиряхся.
15 Mas quando eu vacilava, eles se alegravam e se reuniam; inimigos se reuniam sem que eu soubesse; eles me despedaçavam [em palavras], e não se calavam.
И на мя возвеселишася и собрашася: собрашася на мя раны, и не познах: разделишася, и не умилишася.
16 Entre os fingidos zombadores [em] festas, eles rangiam seus dentes por causa de mim.
Искусиша мя, подражниша мя подражнением, поскрежеташа на мя зубы своими.
17 Senhor, até quando tu [somente] observarás? Resgata minha alma das assolações deles; minha única [vida] dos filhos dos leões.
Господи, когда узриши? Устрой душу мою от злодейства их, от лев единородную мою.
18 Assim eu te louvarei na grande congregação; numa grande multidão eu celebrarei a ti.
Исповемся Тебе в церкви мнозе, в людех тяжцех восхвалю Тя.
19 Não se alegrem meus inimigos por causa de mim por um mau motivo, [nem] acenem com os olhos aquele que me odeiam sem motivo.
Да не возрадуются о мне враждующии ми неправедно, ненавидящии мя туне и помизающии очима:
20 Porque eles não falam de paz; mas sim, planejam falsidades contra os pacíficos da terra.
яко мне убо мирная глаголаху, и на гнев лести помышляху.
21 E abrem suas bocas contra mim, dizendo: Ha-ha, nós vimos com nossos [próprios] olhos!
Разшириша на мя уста своя, реша: благоже, благоже, видеша очи наши.
22 Tu, SENHOR, tens visto [isso]; não fiques calado; SENHOR, não fiques longe de mim.
Видел еси, Господи, да не премолчиши: Господи, не отступи от мене.
23 Levanta-te e acorda para meu direito, Deus meu, e Senhor meu, para minha causa.
Востани, Господи, и вонми суду моему, Боже мой и Господи мой, на прю мою.
24 Julga-me conforme a tua justiça, SENHOR meu Deus; e não deixes eles se alegrarem de mim.
Суди ми, Господи, по правде Твоей, Господи Боже мой, и да не возрадуются о мне.
25 Não digam eles em seus corações: Ahá, [vencemos], alma nossa! nem digam: Nós já o devoramos!
Да не рекут в сердцах своих: благоже, благоже души нашей: ниже да рекут: пожрохом его.
26 Que eles se envergonhem, e sejam juntamente humilhados os que se alegram pelo meu mal; vistam-se de vergonha e confusão os que se engrandecem contra mim.
Да постыдятся и посрамятся вкупе радующиися злом моим: да облекутся в студ и срам велеречующии на мя.
27 Cantem de alegria e sejam muito contentes os que amam a minha justiça; e continuamente digam: Seja engrandecido o SENHOR, que ama o bem-estar de seu servo.
Да возрадуются и возвеселятся хотящии правды моея: и да рекут выну, да возвеличится Господь, хотящии мира рабу Его.
28 E minha língua falará de tua justiça, louvando a ti o dia todo.
И язык мой поучится правде Твоей, весь день хвале Твоей.
