< Salmos 2 >
1 Por que as nações se rebelam, e os povos planejam em vão?
Пентру че се ынтэрытэ нямуриле ши пентру че куӂетэ попоареле лукрурь дешарте?
2 Os reis da terra se levantam, e os governantes tomam conselhos reunidos contra o SENHOR, e contra seu Ungido, [dizendo]:
Ымпэраций пэмынтулуй се рэскоалэ ши домниторий се сфэтуеск ымпреунэ ымпотрива Домнулуй ши ымпотрива Унсулуй Сэу, зикынд:
3 Rompamos as correntes deles, e lancemos fora de nós as cordas deles.
„Сэ ле рупем легэтуриле ши сэ скэпэм де ланцуриле лор!”
4 Aquele que está sentado nos céus rirá; o Senhor zombará deles.
Чел че шаде ын черурь рыде, Домнул Ышь бате жок де ей.
5 Então ele lhes falará em sua ira; em seu furor ele os assombrará, [dizendo]:
Апой, ын мыния Луй, ле ворбеште ши-й ынгрозеште ку урӂия Са, зикынд:
6 E eu ungi a meu Rei sobre Sião, o monte de minha santidade.
„Тотушь Еу ам унс пе Ымпэратул Меу пе Сион, мунтеле Меу чел сфынт.”
7 E eu declararei o decreto do SENHOR: Ele me disse: Tu és meu Filho; eu hoje te gerei.
„Еу вой вести хотэрыря Луй”, зиче Унсул. „Домнул Мь-а зис: ‘Ту ешть Фиул Меу! Астэзь Те-ам нэскут.
8 Pede-me, e eu te darei as nações [por] herança, e [por] tua propriedade os confins da terra.
Чере-Мь ши-Ць вой да нямуриле де моштенире ши марӂиниле пэмынтулуй ын стэпынире!
9 Com cetro de ferro tu as quebrarás; como vaso de oleiro tu as despedaçarás;
Ту ле вей здроби ку ун тояг де фер ши ле вей сфэрыма ка пе васул унуй олар.’”
10 Portanto agora, reis, sede prudentes; vós, juízes da terra, deixai serdes instruídos.
Акум дар, ымпэраць, пуртаци-вэ ку ынцелепчуне! Луаць ынвэцэтурэ, жудекэторий пэмынтулуй!
11 Servi ao SENHOR com temor; e alegrai-vos com tremor.
Служиць Домнулуй ку фрикэ ши букураци-вэ тремурынд.
12 Beijai ao Filho, para que ele não se ire, e pereçais [no] caminho; porque em breve a ira dele se acenderá. Bem-aventurados [são] todos os que nele confiam.
Даць чинсте Фиулуй, ка сэ ну Се мыние ши сэ ну периць пе каля воастрэ, кэч мыния Луй есте гата сэ се априндэ! Фериче де тоць кыць се ынкред ын Ел!