Salmos 18
1 Para o regente. Do servo do SENHOR, chamado Davi, o qual falou as palavras deste cântico ao SENHOR, no dia em que o SENHOR o livrou das mãos de todos os seus inimigos, e das mãos de Saul. Ele disse: Eu te amarei, SENHOR, [tu és] minha força.
Þennan sálm orti Davíð eftir að Drottinn hafði frelsað hann undan óvinum hans, þeirra á meðal Sál konungi. Drottinn – ég elska þig! Þú hefur gert stórkostlega hluti fyrir mig!
2 O SENHOR é minha rocha, e minha fortaleza, e meu libertador, meu Deus, meu rochedo, em quem confio; [é] meu escudo, e a força da minha salvação, meu alto refúgio.
Drottinn er vígi mitt, þar er ég öruggur. Enginn getur veitt mér eftirför og unnið á mér. Hann er felustaður minn, frelsari og varðborg, kletturinn þar sem enginn getur náð mér! Hann er skjöldur minn. Styrkur hans er eins og uxans sem mundar horn sín í vígahug!
3 Eu clamei ao SENHOR digno de louvor; e fiquei livre de meus inimigos.
Mér nægir að ákalla hann – lof sé Guði! – og ég frelsast undan öllum óvinum mínum.
4 Cordas de morte me cercaram; e riachos de maldade me encheram de medo.
Ég var bundinn hlekkjum dauðans og holskeflur óguðlegra risu ógnandi gegn mér.
Umkringdur og hjálparvana barðist ég um í netinu sem dró mig niður í djúp dauðans. (Sheol h7585)
6 Em minha angústia, clamei ao SENHOR, e roguei a meu Deus; desde o seu Templo ele ouviu a minha voz; e o meu clamor diante de seu rosto chegou aos ouvidos dele.
Þá hrópaði ég til Drottins. – Hróp mitt náði eyrum hans á himnum!
7 Então a terra de abalou e tremeu; e os fundamentos dos montes de moveram e foram abalados, porque ele se irritou.
Þá lyftist jörðin og nötraði og undirstöður fjallanna skulfu vegna bræði hans. Hvílíkur landskjálfti! Já, Drottinn reiddist.
8 Fumaça subiu de seu nariz, e fogo consumidor saiu de sua boca; carvões foram acesos por ele.
Eldsblossar gengu út af munni hans svo að jörðin sviðnaði og reykur streymdi um nasir hans.
9 Ele moveu os céus, e desceu; e as trevas [estavam] debaixo de seus pés.
Hann sveigði himininn og steig niður mér til bjargar! Skýjasorti var undir fótum hans.
10 Ele montou sobre um querubim, e fez seu voo; e voou veloz sobre as assas do vento.
Hann steig á bak kerúbi og sveif til mín með hraða vindsins.
11 Ele pôs as trevas como seu esconderijo; pôs a sua tenda ao redor dele; trevas das águas, nuvens dos céus.
Hann skýldi sér með myrkri, leyndi komu sinni með regnsorta og dimmu skýi.
12 Do brilho de sua presença suas nuvens se espalharam, [e também] a saraiva, e as brasas de fogo.
En svo birtist hann í skýjunum! Hvílík hátign! Eldingar leiftruðu og haglið dundi!
13 E o SENHOR trovejou nos céus; e o Altíssimo soltou sua voz; saraiva e brasas de fogo [caíram].
Himnarnir nötruðu í þrumugný Drottins. Guð allra guða hafði talað!
14 Ele mandou suas flechas, e os dispersou; e [lançou] muitos raios, e os perturbou.
Hann sendi út eldingar sínar sem örvar og tvístraði óvinum mínum. Sjá, hvernig þeir flýðu!
15 E as profundezas das águas foram vistas, e os fundamentos do mundo foram descobertos por tua repreensão, SENHOR, pelo sopro do vento do teu nariz.
Þá hljómaði skipun Drottins – og hafið hopaði og það sá í mararbotn!
16 Desde o alto ele enviou, [e] me tomou; tirou-me de muitas águas.
Þá seildist Drottinn niður frá himnum, greip mig og frelsaði mig úr neyðinni. Hann bjargaði mér úr hyldýpi dauðans.
17 Ele me livrou do meu forte inimigo, e daqueles que me odeiam; porque eles eram mais poderosos do que eu.
Hann frelsaði mig frá ofurafli óvinarins, úr höndum þeirra sem hötuðu mig, því í greipum þeirra mátti ég mín einskis.
18 Eles me confrontaram no dia de minha calamidade; mas o SENHOR ficou junto de mim.
Þeir réðust á mig þegar ég mátti mín einskis, en Drottinn studdi mig.
19 Ele me tirou para um lugar amplo; ele me libertou, porque se agradou de mim.
Hann leiddi mig í öruggt skjól, því að hann hefur velþóknun á mér.
20 O SENHOR me recompensou conforme a minha justiça; conforme a pureza das minhas mãos ele me retribuiu.
Drottinn launaði mér réttlæti mitt og hreinleika.
21 Porque eu guardei os caminhos do SENHOR; nem me [afastei] do meu Deus praticando o mal.
Því að ég hef hlýtt boðorðum hans og ekki syndgað með því að snúa í hann baki.
22 Porque todos os juízos dele estavam diante de mim; e não rejeitei seus estatutos para mim.
Ég gætti lögmáls hans í hvívetna og lítilsvirti enga grein þess.
23 Mas eu fui fiel com ele; e tomei cuidado contra minha maldade.
Ég lagði mig fram við að halda það og forðaðist ranglæti.
24 Assim o SENHOR me recompensou conforme a minha justiça; conforme a pureza de minhas mãos perante seus olhos.
Þess vegna hefur Drottinn launað mér með blessun, því að ég gerði það sem rétt var og gætti hreinleika hjarta míns. Allt þetta þekkti hann, enda vakir hann yfir hverju skrefi mínu.
25 Com o bondoso tu te mostras bondoso; [e] com o homem fiel tu te mostras fiel.
Drottinn, þú miskunnar þeim sem auðsýna miskunn og ert góður við ráðvanda.
26 Com o puro tu te mostras puro; mas com o perverso tu te mostras agressivo.
Þú blessar hjartahreina en snýrð þér frá þeim sem yfirgefa þig.
27 Porque tu livras ao povo aflito, e humilhas aos olhos que se exaltam.
Þú hlífir hinum hógværu, en ávítar stolta og hrokafulla.
28 Porque tu acendes minha lâmpada; o SENHOR meu Deus ilumina as minhas trevas.
Já, þú lætur lampa minn skína. Drottinn, Guð minn, hefur lýst upp myrkrið sem umlukti mig.
29 Porque contigo eu marcho [contra] um exército; e com meu Deus eu salto um muro.
Með þinni hjálp stekk ég yfir múra og brýt niður borgarveggi óvinarins.
30 O caminho de Deus é perfeito; a palavra do SENHOR é refinada; ele [é] escudo para todos os que nele confiam.
Drottinn, hann er mikill Guð! Fullkominn í öllum hlutum! Orð hans standast öll. Skjöldur er hann öllum þeim sem til hans leita.
31 Porque quem é Deus, a não ser o SENHOR? E quem é rocha, a não ser o nosso Deus?
Því hver er hinn sanni Guð nema Drottinn? Og hver er bjargið nema hann?
32 Deus [é] o que me veste de força; e o que dá perfeição ao meu caminho.
Hann styrkir mig og verndar hvar sem ég fer.
33 Ele faz meus pés como o das cervas; e me põe em meus lugares altos.
Hann gerir fætur mína fima sem geitanna á fjöllunum. Hann tryggir mér fótfestu á hæstu tindum.
34 Ele ensina minhas mãos para a guerra, [de modo que] um arco de bronze se quebra em meus braços.
Hann æfir hendur mínar til hernaðar og gerir mér kleift að spenna eirbogann.
35 Também tu me deste o escudo de tua salvação, e tua mão direita me sustentou; e tua mansidão me engrandeceu.
Þú fékkst mér skjöld hjálpræðis þíns. Hægri hönd þín, Drottinn, styður mig, mildi þín hefur gert mig mikinn.
36 Tu alargaste os meus passos abaixo de mim; e meus pés não vacilaram.
Þú lagðir veg fyrir fætur mína og þar mun ég ekki hrasa.
37 Persegui a meus inimigos, e eu os alcancei; e não voltei até os exterminá-los.
Ég veitti óvinum mínum eftirför, elti þá uppi og eyddi þeim.
38 Eu os perfurei, que não puderam mais se levantar; caíram debaixo dos meus pés.
Ég tók þá einn af öðrum – þeir gátu enga vörn sér veitt – allir lágu í valnum að lokum.
39 Porque tu me preparaste com força para a batalha; fizeste se curvarem abaixo de mim aqueles que contra mim tinham se levantado.
Hjálpin frá þér var eins og brynja í bardaganum. Óvini mína beygðir þú undir mig.
40 E tu me deste a nuca de meus inimigos; destruí aos que me odiavam.
Þú stökktir þeim á flótta og ég eyddi öllum þeim sem ofsóttu mig.
41 Eles clamaram, mas não havia quem os livrasse; [clamaram até] ao SENHOR, mas ele não lhes respondeu.
Þeir hrópuðu á hjálp, en fengu enga. Þeir æptu til Drottins, en hann ansaði ekki,
42 Então eu os reduzi a pó, como a poeira ao vento; eu os joguei fora como a lama das ruas.
en ég muldi þá mélinu smærra og dreifði þeim upp í vindinn. Ég fleygði þeim burt eins og rusli á haug.
43 Tu me livraste das brigas do povo; tu me puseste como cabeça das nações; o povo que eu não conhecia me serviu.
Þú veittir mér sigur í sérhverri orustu. Þjóðirnar komu og þjónuðu mér. Jafnvel þær sem ég þekkti ekki komu nú og veittu mér lotningu.
44 Ao [me] ouvirem, [logo] me obedeceram; estrangeiros se sujeitaram a mim.
Útlendingar sem aldrei höfðu mig augum litið lýstu sig reiðubúna til þjónustu.
45 Estrangeiros se enfraqueceram; e tremeram de medo desde suas extremidades.
Skjálfandi stigu þeir niður úr virkjum sínum.
46 O SENHOR vive, e bendito [seja] minha rocha; e exaltado [seja] o Deus de minha salvação;
Guð lifir! Lofaður sé hann, klettur hjálpræðis míns.
47 O Deus que dá minha vingança, e sujeita aos povos debaixo de mim;
Hann er sá Guð sem endurgeldur þeim sem ofsækja mig og auðmýkir þjóðir fyrir augum mér.
48 Aquele que me livra dos meus inimigos; tu também me exaltas sobre aqueles que se levantam contra mim; tu me livras do homem violento.
Hann frelsar mig frá óvinum mínum. Hann sér til þess að þeir ná ekki til mín og bjargar mér undan öflugum andstæðingum.
49 Por isso, SENHOR, eu te louvarei entre as nações, e cantarei ao teu Nome;
Fyrir þetta, Drottinn minn, lofa ég þig í áheyrn þjóðanna.
50 Que faz grandes as salvações de seu Rei, e pratica a bondade para com o seu ungido, com Davi, e sua semente, para sempre.
Oftsinnis hefur þú frelsað mig – það var kraftaverk í öll skiptin! Þú gerðir mig að konungi, þú hefur elskað mig og auðsýnt mér gæsku og eins muntu gera við afkomendur mína.
