< Salmos 147 >

1 Louvai ao SENHOR, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus; porque agradável e merecido [é] o louvor.
Hallelúja! Já, lofið Drottin! Það er gott að lofa Drottin! Indælt og rétt!
2 O SENHOR edifica a Jerusalém; [e] ajunta os dispersos de Israel.
Hann er að endurreisa Jerúsalem og flytja hina herleiddu heim.
3 Ele sara aos de coração partido, e os cura de suas dores.
Hann reisir upp hina niðurbeygðu og bindur um sár þeirra.
4 Ele conta o número das estrelas; chama todas elas pelos seus nomes.
Hann þekkir fjölda stjarnanna, já og hverja fyrir sig með nafni!
5 O nosso Senhor é grande e muito poderoso; seu entendimento é incomensurável.
Mikill er Drottinn! Vald hans er stórkostlegt! Þekking hans er takmarkalaus.
6 O SENHOR levanta aos mansos; [e] abate aos perversos até a terra.
Drottinn styður auðmjúka, en varpar illmennum til jarðar.
7 Cantai ao SENHOR em agradecimento; cantai louvores ao nosso Deus com harpa.
Syngið honum þakkarljóð, lofið Guð með hörpuleik.
8 Ele que cobre o céu com nuvens, que prepara chuva para a terra, que faz os montes produzirem erva;
Hann fyllir himininn skýjum, gefur steypiregn og klæðir fjöllin grænu grasi.
9 Que dá ao gado seu pasto; e [também] aos filhos dos corvos, quando clamam.
Hann fæðir hin villtu dýr og hrafnarnir krunka til hans eftir æti.
10 Ele não se agrada da força do cavalo, nem se contenta com as pernas do homem.
Í hans augum kemst sprettharður foli varla úr sporunum og máttur mannsins má sín lítils.
11 O SENHOR se agrada dos que o temem, daqueles que esperam por sua bondade.
En hann gleðst yfir þeim sem elska hann og reiða sig á kærleika hans og gæsku.
12 Louva, Jerusalém, ao SENHOR; celebra ao teu Deus, ó Sião.
Lofa þú hann, Jerúsalem! Vegsama Guð þinn, Síon!
13 Porque ele fortifica os ferrolhos de tuas portas; ele abençoa a teus filhos dentro de ti.
Því að hann hefur gert múra þína öfluga og blessað börnin þín.
14 [Ele é] o que dá paz às tuas fronteiras; e te farta com o melhor trigo;
Hann lætur frið haldast í landinu og fyllir hlöður þínar af úrvals hveiti.
15 Que envia sua ordem à terra; sua palavra corre velozmente.
Hann sendir boð sín til jarðar, skipanir hans berast hratt eins og vindurinn.
16 Que dá a neve como a lã; espalha a geada como a cinza.
Skjannahvít mjöllin er frá honum komin og hrímið sem glitrar á jörðinni.
17 Que lança seu gelo [em] pedaços; quem pode subsistir ao seu frio?
Haglélið er líka hans verk og frostið sem bítur í kinnarnar.
18 Ele manda sua palavra, e os faz derreter; faz soprar seu vento, [e] escorrem-se as águas.
En síðan sendir hann hlýjan vorvind, snjórinn þiðnar og árnar ryðja sig.
19 Ele declara suas palavras a Jacó; e seus estatutos e seus juízos a Israel.
Hann kunngjörði Ísrael lögmál sitt og ákvæði
20 Ele não fez assim a nenhuma [outra] nação; [e] não conhecem os juízos [dele]. Louvai ao SENHOR.
– það hefur hann ekki gert við neina aðra þjóð, nei, þeim kennir hann ekki fyrirmæli sín. Hallelúja! Dýrð sé Drottni!

< Salmos 147 >