< Salmos 144 >
1 Salmo de Davi: Bendito [seja] o SENHOR, rocha minha, que ensina minhas mãos para a batalha, [e] meus dedos para a guerra.
Благословен Господь Бог мой, научаяй руце мои на ополчение, персты моя на брань.
2 [Ele é] minha bondade e meu castelo; meu alto refúgio, e meu libertador; [ele é] meu escudo, em quem confio; [e] aquele que faz meu povo se submeter a mim.
Милость моя и прибежище мое, заступник мой и Избавитель мой, защититель мой, и на Него уповах: повинуяй люди моя под мя.
3 Ó SENHOR, o que é o homem para que lhe dês atenção? [E] o filho do homem, para que com ele te importes?
Господи, что есть человек, яко познался еси ему? Или сын человечь, яко вменяеши его?
4 O homem é semelhante a um sopro; seus dias, como a sombra que passa.
Человек суете уподобися: дние его яко сень преходят.
5 Ó SENHOR, abaixa teus céus, e desce; toca os montes, e fumeguem.
Господи, преклони небеса, и сниди: коснися горам, и воздымятся:
6 Lança relâmpagos, e os dispersa; envia tuas flechas, e os derrota.
блесни молнию, и разженеши я: посли стрелы Твоя, и смятеши я.
7 Estende tuas mãos desde o alto; livra-me, e resgata-me das muitas águas, das mãos dos filhos de estrangeiros;
Посли руку Твою с высоты, изми мя и избави мя от вод многих, из руки сынов чуждих,
8 Cuja boca fala coisas inúteis, e sua mão direita é a mão direita da mentira.
ихже уста глаголаша суету, и десница их десница неправды.
9 Ó Deus, a ti cantarei uma canção nova; com harpa [e] instrumento de dez cordas tocarei música a ti.
Боже, песнь нову воспою Тебе, во псалтири десятоструннем пою Тебе:
10 [Tu és] o que dás vitória aos reis, [e] livras a Davi, teu servo, da espada maligna.
дающему спасение царем, избавляющему Давида раба Своего от меча люта.
11 Livra-me e resgata-me das mãos dos filhos de estrangeiros; cuja boca fala mentiras, e sua mão direita é mão direita de falsidade.
Избави мя и изми мя из руки сынов чуждих, ихже уста глаголаша суету, и десница их десница неправды:
12 Para que nossos filhos [sejam] como plantas, que crescem em sua juventude; [e] nossas filhas [sejam] como esquinas entalhadas ao modo do palácio.
ихже сынове их яко новосаждения водруженая в юности своей, дщери их удобрены, преукрашены яко подобие храма:
13 Nossos celeiros sejam cheios de todos os tipos de mantimentos; nosso gado seja aos milhares, e dezenas de milhares em nossos campos.
хранилища их исполнена, отрыгающая от сего в сие: овцы их многоплодны, множащыяся во исходищих своих: волове их толсти:
14 Nossos bois sejam vigorosos; não haja nem assalto, nem fugas, nem gritos em nossas ruas.
несть падения оплоту, ниже прохода, ниже вопля в стогнах их.
15 Bem-aventurado é o povo que assim lhe [acontece]; bem-aventurado é o povo cujo Deus é o SENHOR!
Ублажиша люди, имже сия суть: блажени людие, имже Господь Бог их.