Salmos 139
1 Salmo de Davi, para o regente: SENHOR, tu me examinas e me conheces.
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
2 Tu sabes o meu sentar e o meu caminhar; de longe entendes meus pensamentos.
Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
3 Tu cercas o meu andar e meu deitar; conheces desde antes os meus caminhos.
Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
4 Mesmo não havendo [ainda] palavra [alguma] em minha língua, eis, SENHOR, que já sabes tudo.
Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
5 Tu me envolves por detrás e pela frente, e pões tua mão sobre mim.
Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
6 [Teu] conhecimento é maravilhoso demais para mim, tão alto que não posso [alcançá] -lo.
Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
7 Para onde eu escaparia de teu Espírito? E para onde fugiria de tua presença?
Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
8 Se eu subisse até os céus, lá tu [estás]; se eu fizer meu leito no Xeol, eis que tu [também ali estás]. (Sheol h7585)
Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın. (Sheol h7585)
9 Se eu tomasse as asas do amanhecer, e morasse nas extremidades do mar,
Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
10 Até ali tua mão me guiaria, e tua mão direita me seguraria.
Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
11 Se eu dissesse: Certamente as trevas me encobrirão; e a luz ao redor de mim [será como] a noite.
Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
12 Porém nem mesmo as trevas [me] esconderão de ti; ao invés disso, [pois] a noite é tão clara quanto o dia, [e aos teus olhos] as trevas são como a luz.
Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
13 Porque tu és dono do meu ser, e me cobriste no ventre da minha mãe.
İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
14 Eu te louvarei porque de um [jeito] assombroso e maravilhoso eu fui feito; maravilhosas [são] tuas obras; e minha alma sabe muito bem.
Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.
15 Meus ossos não estavam escondidos de ti quando eu fui feito em oculto, e formado como tramas de tecido nas profundezas da terra.
Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.
16 Teus olhos viram meu corpo [ainda] sem forma, e tudo estava escrito em teu livro; [até] os dias estavam determinados quando nenhum deles [ainda] havia.
Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
17 Como são preciosos para mim os teus pensamentos, Deus! Como é grande a quantidade deles!
Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!
18 Se eu os contasse, seriam muito mais [numerosos] que a areia; [quando] acordo, ainda estou contigo.
Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
19 Ah, Deus, tomara que mates ao perverso! E vós, homens sanguinários, afastai-vos de mim;
Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
20 Porque eles falam de ti com maldade, [e] teus inimigos [se] exaltam em vão.
Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
21 Por acaso, SENHOR, eu não odiaria aos que te odeiam? E não detestaria os que se levantam contra ti?
Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
22 Eu os odeio com ódio completo; eu os considero como inimigos.
Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.
23 Examina-me, Deus, e conhece meu coração; prova-me, e conhece meus pensamentos.
Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.
24 E vê se em mim [há algum] mau caminho; e guia-me pelo caminho eterno.
Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
