< Salmos 137 >

1 Junto aos rios da Babilônia nos sentamos e choramos, enquanto nos lembramos de Sião.
Babil ırmakları kıyısında oturup Siyon'u andıkça ağladık;
2 Sobre os salgueiros que há no meio dela penduramos nossas harpas.
Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık.
3 Porque ali os que tinham nos capturado nos pediam letras de canções, e os que nos destruíram, que [os] alegrássemos, [dizendo]: Cantai para nós [algumas] das canções de Sião.
Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, “Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.
4 Como cantaríamos canções do SENHOR em terra estrangeira?
Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini El toprağında?
5 Se eu me esquecer de ti, ó Jerusalém, que minha mão direita se esqueça [de sua habilidade].
Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun.
6 Que minha língua grude no céu da boca se eu não me lembrar de ti, se eu não pôr Jerusalém acima de todas as minhas alegrias.
Seni anmaz, Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın!
7 Lembra-te, SENHOR, dos filhos de Edom no dia de Jerusalém, que diziam: Arruinai [-a], arruinai [-a], até ao seus fundamentos!
Yeruşalim'in düştüğü gün, “Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!” Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.
8 Ah filha de Babilônia, que serás destruída! Bem-aventurado a quem te retribuir o que fizeste conosco.
Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu!
9 Bem-aventurado aquele que tomar dos teus filhos, e [lançá-los] contra as pedras.
Ne mutlu senin yavrularını tutup Kayalarda parçalayacak insana!

< Salmos 137 >