Salmos 132
1 Cântico dos degraus: Lembra-te, SENHOR, de Davi, [e] de todas as aflições dele.
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
2 Ele, que jurou ao SENHOR, [e] fez um voto ao Poderoso de Jacó,
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
3 [dizendo]: Não entrarei na tenda de minha casa, nem subirei no leito de minha cama;
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
4 Não darei sono aos meus olhos, [nem] cochilo às minhas pálpebras;
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
5 Enquanto eu não achar um lugar para o SENHOR, moradas para o Poderoso de Jacó.
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
6 Eis que ouvimos dela em Efrata, e [a] achamos nos campos de Jaar.
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
7 Entraremos em suas moradas, [e] nos prostraremos perante o escabelo de seus pés.
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
8 Levanta-te, SENHOR, a teu repouso; tu e a arca de teu poder.
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
9 Que teus sacerdotes se vistam de justiça, e teus santos gritem de alegria.
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
10 Por causa de Davi teu servo, não rejeites o rosto de teu ungido.
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
11 O SENHOR jurou a Davi [com] fidelidade; dela não se desviará. [Ele disse]: Do fruto do teu ventre porei sobre o teu trono.
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
12 Se teus filhos guardarem meu pacto e meus testemunhos que eu lhes ensinar, também seus filhos se sentarão sobre teu trono para sempre.
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
13 Porque o SENHOR escolheu a Sião, desejou-a para sua habitação,
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
14 [Dizendo]: Este é o meu repouso para sempre; aqui habitarei, pois assim desejei.
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
15 Abençoarei seu sustento abundantemente, [e] fartarei seus necessitados de pão.
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
16 E a seus sacerdotes vestirei de salvação; e seus santos gritarão de alegria abundantemente.
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
17 Ali farei brotar o poder de Davi; e preparei uma lâmpada para o meu ungido.
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
18 A seus inimigos vestirei de vergonha; mas sobre ele florescerá sua coroa.
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“
