< Salmos 109 >

1 Salmo de Davi, para o regente: Ó Deus a quem eu louvo, não fiques calado.
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;
2 Porque a boca do perverso, e a boca enganadora já se abriram contra mim; falaram de mim com língua falsa.
Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,
3 E me cercaram com palavras de ódio; e lutaram contra mim sem motivo.
A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.
4 Fizeram-se contra mim por causa de meu amor; porém eu [me mantenho] em oração.
Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
5 Retribuíram o bem com o mal, e o meu amor com ódio.
Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
6 Põe algum perverso contra ele, e que haja um acusador à sua direita.
Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
7 Quando for julgado, que saia condenado; e que a oração dele seja [considerada] como pecado.
Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
8 Sejam os dias dele poucos, e que outro tome sua atividade.
Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.
9 Sejam seus filhos órfãos, e sua mulher seja viúva.
Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
10 E que seus filhos andem sem rumo, e mendiguem; e busquem [para si longe] de suas ruínas.
Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
11 Que o credor tome tudo o que ele tem, e estranhos saqueiem seu trabalho.
Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
12 Haja ninguém que tenha piedade dele, e haja ninguém que se compadeça de seus órfãos.
Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
13 Sejam seus descendentes cortados de vez; [e] que o nome deles seja apagado da geração seguinte.
Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
14 Que a perversidade de seus pais seja lembrada pelo SENHOR, e que o pecado de sua mãe não seja apagado.
Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
15 [Porém que tais coisas] estejam sempre perante o SENHOR, e corte-se a lembrança deles da terra.
Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
16 Porque ele não se lembrou de fazer o bem; ao invés disso, perseguiu ao homem humilde e necessitado, e ao de coração quebrado, para [o] matar.
Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
17 Já que ele amou a maldição, então que ela lhe sobrevenha; e já que ele não quis a bênção, que esta se afaste dele.
Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.
18 E ele seja revestido de maldição, como se lhe fosse sua roupa, como água dentro do seu corpo, e como óleo em seus ossos.
A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
19 Que ela seja como uma roupa com que ele se cubra, e como cinto com que ele sempre põe ao seu redor.
Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
20 Isto seja o pagamento do SENHOR para os meus adversários, e para os que falam mal contra minha alma.
Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
21 Porém tu, Senhor DEUS, me trata [bem] por causa do teu nome; por ser boa a tua misericórdia, livra-me;
Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.
22 Porque estou aflito e necessitado; e meu coração está ferido dentro de mim.
Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.
23 Eu vou como a sombra, que declina; estou sendo sacudido como um gafanhoto.
Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.
24 Meus joelhos estão fracos de [tanto] jejuar; minha carne está magra, sem gordura alguma.
Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.
25 E eu por eles sou humilhado; quando me veem, sacodem suas cabeças.
Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
26 Socorre-me, SENHOR Deus meu; salva-me conforme a tua bondade;
Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,
27 Para que saibam que esta é a tua mão; e que assim tu a fizeste.
Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.
28 Maldigam eles, mas bendize tu; levantem-se eles, mas sejam envergonhados; e o teu servo se alegre.
Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.
29 Que meus adversários se vistam de vergonha, e cubram-se com sua própria humilhação, como [se fosse] uma capa.
Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.
30 Agradecerei grandemente ao SENHOR com minha boca, e no meio de muitos eu o louvarei;
Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.
31 Porque ele se põe à direita do necessitado, para [o] livrar daqueles que atacam a sua alma.
Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.

< Salmos 109 >