< Salmos 107 >

1 Agradecei ao SENHOR, porque ele é bom; porque sua bondade [dura] para sempre.
Monna Awurade ase na oye; na nʼadɔe wɔ hɔ daa.
2 Digam [isso] os resgatados pelo SENHOR, os quais ele resgatou das mão do adversário.
Momma wɔn a Awurade agye wɔn nka saa, wɔn a wagye wɔn afi ɔtamfo nsam no;
3 E os que ele ajuntou de todas as terras, do oriente e do ocidente, do norte e do sul.
wɔn a ɔboaboaa wɔn ano fii nsase so no, efi apuei kosi atɔe, atifi kosi anafo.
4 Os que andaram sem rumo no deserto, por caminhos solitários; os que não acharam cidade para morarem.
Ebinom kyinkyinii wɔ nsase pradada so, a wɔanhu ɔkwan ankɔ kuropɔn no mu, faako a wobetumi anya atenae.
5 Famintos e sedentos, suas almas neles desfaleciam.
Ɔkɔm ne osukɔm dee wɔn na wɔtotɔɔ beraw.
6 Mas eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
Afei wosu frɛɛ Awurade wɔ wɔn amanehunu mu, na ogyee wɔn fii wɔn ahohiahia mu.
7 E os levou ao caminho correto, para irem a uma cidade de moradia.
Ɔde wɔn faa ɔkwan tee so baa kuropɔn a wotumi tena mu no mu.
8 Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔe a ɛnsa da ne nʼanwonwade a ɔyɛ ma nnipa no ho,
9 Porque ele fartou a alma sedenta, e encheu de bem a alma faminta;
ɔma wɔn a osukɔm de wɔn nsu na ɔde nnepa hyɛ wɔn a ɔkɔm de wɔn ma.
10 Os que estavam sentados em trevas e sombra de morte, presos com aflição e ferro,
Ebinom tenaa sum ne awerɛhow mu, nneduafo a wɔde dade nkɔnsɔnkɔnsɔn agu wɔn,
11 Porque se rebelaram contra os mandamentos de Deus, e rejeitaram o conselho do Altíssimo.
efisɛ wɔatew Onyankopɔn nsɛm ho atua na wɔabu Ɔsorosoroni no agyinatu animtiaa.
12 Por isso ele abateu seus corações com trabalhos cansativos; eles tropeçaram, e não houve quem os socorresse.
Enti ogyaa wɔn maa adwumaden; wohintihintiwii, na wɔannya ɔboafo.
13 Porém eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
Afei wosu frɛɛ Awurade wɔ wɔn amanehunu mu, na ogyee wɔn fii wɔn ahohia mu.
14 Ele os tirou das trevas e da sombra da morte, e quebrou suas correntes de prisão.
Oyii wɔn fii sum ne awerɛhow mu, na obubuu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn mu.
15 Agradeçam ao SENHOR pela sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔe a ɛnsa da ne nʼanwonwade a ɔyɛ ma nnipa no ho,
16 Porque ele quebrou as portas de bronze, e despedaçou os ferrolhos de ferro.
efisɛ obubu kɔbere mfrafra apon na otwitwa nnadeban mu.
17 Os tolos foram afligidos por causa de seu caminho de transgressões e por suas perversidades.
Ebinom bɛyɛɛ nkwaseafo, wɔn atuatew nti, na wohuu amane, wɔn nnebɔne nti.
18 A alma deles perdeu o interesse por todo tipo de comida, e chegaram até às portas da morte.
Wokyii aduan nyinaa na wotwiw bɛnee owu pon ano.
19 Porém eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
Afei wosu frɛɛ Awurade, wɔn amanehunu mu na ogyee wɔn fii wɔn ahohia mu.
20 Ele enviou sua palavra, e os sarou; e ele os livrou de suas covas.
Ɔsomaa nʼasɛm na ɔsaa wɔn yare; na ogyee wɔn fii ɔda mu.
21 Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔe a ɛnsa da ne nʼanwonwade a ɔyɛ ma nnipa no ho.
22 E sacrifiquem sacrifícios de gratidão; e anunciai as obras dele com alegria.
Momma wɔmmɔ aseda afɔre na wɔmfa ahurusi nnwom nka ne nnwuma ho asɛm.
23 Os que descem ao mar em navios, trabalhando em muitas águas,
Ebinom tenaa ahyɛn mu wɔ po so; wɔyɛ aguadifo wɔ nsu akɛse so.
24 Esses veem as obras do SENHOR, e suas maravilhas nas profundezas.
Wohuu Awurade nnwuma, nʼanwonwade a ɛwɔ bun mu.
25 [Porque] quando ele fala, ele faz levantar tormentas de vento, que levanta suas ondas.
Ɔkasa maa ahum tui na ekukuru asorɔkye.
26 Elas sobem aos céus, [e] descem aos abismos; a alma deles se derrete de angústia.
Wokukuru kɔɔ ɔsorosoro na wosian kɔɔ bun mu tɔnn; wɔn amanehunu mu no wɔn koma tui.
27 Eles cambaleiam e vacilam como bêbados, e toda a sabedoria deles se acaba.
Wokyim totɔɔ ntintan sɛ asabowfo; na wonhu nea wɔnnyɛ bio.
28 Então eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os tirou de suas aflições.
Afei wosu frɛɛ Awurade, wɔn amanehunu mu, na ogyee wɔn fii wɔn ahohia mu.
29 Ele fez cessar as tormentas, e as ondas se calaram.
Ɔmaa ahum no yɛɛ dinn; po so asorɔkye ano brɛɛ ase.
30 Então se alegraram, porque houve calmaria; e ele os levou ao porto que queriam [chegar].
Wɔn ani gyei, bere a ɛyɛɛ dinn no, na ɔkyerɛɛ wɔn ɔkwan de wɔn koduu gyinabea a wɔpɛ.
31 Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens;
Momma wɔnna Awurade ase, nʼadɔe a ɛnsa da ne nʼanwonwade a ɔyɛ ma nnipa no ho.
32 E exaltem a ele na assembleia do povo, e o glorifiquem na reunião dos anciãos.
Wɔmma no so wɔ asafo no mu na wɔnkamfo no wɔ mpanyimfo nhyiamu ase.
33 Ele torna os rios em deserto, e as saídas de águas em terra seca.
Ɔdan nsubɔnten maa no yɛɛ sare, asuten yɛɛ asase wosee,
34 A terra frutífera em salgada, pela maldade dos que nela habitam.
na asasebere dan nkyenenkyene, wɔn a wɔte asase no so amumɔyɛ nti.
35 Ele torna o deserto em lagoa, e a terra seca em nascentes de águas.
Ɔdan sare so maa no yɛɛ nsuwansuwa na nkyɛkyerɛ yɛɛ sɛ nsuten anan mu;
36 E faz aos famintos habitarem ali; e eles edificam uma cidade para morarem;
Ɛhɔ na ɔde wɔn a ɔkɔm de wɔn kɔsoɛe, na wɔkyekyeree kuropɔn tenaa mu.
37 E semeiam campos, e plantam vinhas, que produzem fruto valioso.
Wɔyɛɛ mfuw ne bobe nturo na ɛmaa wɔn nnɔbae bebree.
38 E ele os abençoa, e se multiplicam muito, e o gado dele não diminui.
Ohyiraa wɔn na wɔn ase dɔe. Wamma wɔn nyɛmmoa dodow so anhuan.
39 Mas [quando] eles se diminuem e se abatem, por causa da opressão, mal e aflição;
Afei wɔn dodow so huanee na nhyɛso, amanehunu ne awerɛhow brɛɛ wɔn ase;
40 Ele derrama desprezo sobre os governantes, e os faz andar sem rumo pelos desertos, sem [terem] caminho.
nea obu abirɛmpɔn animtiaa no ma wokyinkyin asase kesee a ɔkwan nni hɔ so.
41 Mas ao necessitado, ele levanta da opressão a um alto retiro, e faz famílias como a rebanhos.
Nanso ɔmaa ahiafo so fii wɔn ahohia mu na ɔmaa wɔn mmusua dɔɔ sɛ nguankuw.
42 Os corretos, ao verem, ficam alegres, e todo perverso se calará.
Atreneefo hu ma wɔn ani gye, nanso amumɔyɛfo nyinaa mua wɔn ano.
43 Quem é sábio, que preste atenção a estas coisas, e reflita nas bondades do SENHOR.
Momma nea ɔyɛ onyansafo no mmu eyinom, na onsusuw Awurade adɔe kɛse no ho.

< Salmos 107 >