Salmos 107
1 Agradecei ao SENHOR, porque ele é bom; porque sua bondade [dura] para sempre.
Þakkið Drottni, því að hann er góður og miskunn hans varir að eilífu.
2 Digam [isso] os resgatados pelo SENHOR, os quais ele resgatou das mão do adversário.
Hafi Drottinn frelsað þig, þá segðu frá því! Segðu öðrum frá því að hann hafi frelsað þig frá óvinum þínum.
3 E os que ele ajuntou de todas as terras, do oriente e do ocidente, do norte e do sul.
Hann leiddi hina útlægu heim frá ystu endimörkum jarðarinnar.
4 Os que andaram sem rumo no deserto, por caminhos solitários; os que não acharam cidade para morarem.
Þeir ráfuðu heimilislausir um eyðimörkina,
5 Famintos e sedentos, suas almas neles desfaleciam.
hungraðir og þyrstir og að niðurlotum komnir.
6 Mas eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
„Drottinn, hjálpaðu okkur!“hrópuðu þeir, og hann svaraði bæn þeirra!
7 E os levou ao caminho correto, para irem a uma cidade de moradia.
Hann leiddi þá í öruggt skjól, til byggilegrar borgar.
8 Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
Ó, að þetta fólk vildi nú lofa Drottin fyrir miskunn hans og öll hans dásamlegu verk,
9 Porque ele fartou a alma sedenta, e encheu de bem a alma faminta;
því að hann svalar þyrstri sál og mettar hungraðan gæðum.
10 Os que estavam sentados em trevas e sombra de morte, presos com aflição e ferro,
Hverjir eru þessir sem sitja í myrkri og skugga dauðans, þjáðir af eymd og volæði?
11 Porque se rebelaram contra os mandamentos de Deus, e rejeitaram o conselho do Altíssimo.
Þeir gerðu uppreisn gegn Drottni, fyrirlitu hann, hinn hæsta Guð.
12 Por isso ele abateu seus corações com trabalhos cansativos; eles tropeçaram, e não houve quem os socorresse.
Þess vegna beygði hann þá með mæðu. Þeir hrösuðu og enginn gat hjálpað þeim á fætur.
13 Porém eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim!
14 Ele os tirou das trevas e da sombra da morte, e quebrou suas correntes de prisão.
Hann leiddi þá út úr myrkri og skugga dauðans og braut fjötra þeirra.
15 Agradeçam ao SENHOR pela sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
Þeir skulu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans miskunnarverk!
16 Porque ele quebrou as portas de bronze, e despedaçou os ferrolhos de ferro.
Því að hann mölvaði hlið dýflissunnar og braut sundur rimlana.
17 Os tolos foram afligidos por causa de seu caminho de transgressões e por suas perversidades.
Sumir kölluðu yfir sig ógæfu með heimsku sinni.
18 A alma deles perdeu o interesse por todo tipo de comida, e chegaram até às portas da morte.
Loks bauð þeim við öllum mat. Þeir sáu ekkert framundan nema dauðann.
19 Porém eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
Þá kölluðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim úr angist þeirra, kom þeim á réttan veg.
20 Ele enviou sua palavra, e os sarou; e ele os livrou de suas covas.
Hann sendi út orð sitt og læknaði þá, hreif þá frá dyrum dauðans.
21 Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
Ó, að menn þessir vildu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans dásemdarverk!
22 E sacrifiquem sacrifícios de gratidão; e anunciai as obras dele com alegria.
Þeir þakki honum heilshugar og kunngjöri verk hans með gleði.
23 Os que descem ao mar em navios, trabalhando em muitas águas,
Og svo eru þeir sem sigla um höfin, kaupmenn sem flytja vörur milli landa.
24 Esses veem as obras do SENHOR, e suas maravilhas nas profundezas.
Einnig þeir fá að reyna máttarverk Drottins.
25 [Porque] quando ele fala, ele faz levantar tormentas de vento, que levanta suas ondas.
Hann kallar á storminn og lætur öldurnar rísa.
26 Elas sobem aos céus, [e] descem aos abismos; a alma deles se derrete de angústia.
Skipin sveiflast til himins og hverfa í öldudali – öllum um borð fellst hugur í neyðinni.
27 Eles cambaleiam e vacilam como bêbados, e toda a sabedoria deles se acaba.
Þeir ramba og skjögra eins og drukknir menn og vita ekki sitt rjúkandi ráð.
28 Então eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os tirou de suas aflições.
Þá hrópa þeir til Drottins í neyð sinni og hann frelsar þá.
29 Ele fez cessar as tormentas, e as ondas se calaram.
Hann kyrrir bæði sjó og vind.
30 Então se alegraram, porque houve calmaria; e ele os levou ao porto que queriam [chegar].
Hvílík blessun að ná höfn og njóta lognsins!
31 Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens;
Ó, að þessir menn vildu þakka Drottni miskunn hans og öll hans dásemdarverk.
32 E exaltem a ele na assembleia do povo, e o glorifiquem na reunião dos anciãos.
Þeir lofi hann upphátt í söfnuðinum og í áheyrn leiðtoga Ísraels.
33 Ele torna os rios em deserto, e as saídas de águas em terra seca.
Hann þurrkar upp fljótin
34 A terra frutífera em salgada, pela maldade dos que nela habitam.
og gerir land óguðlegra að skorpinni saltsléttu.
35 Ele torna o deserto em lagoa, e a terra seca em nascentes de águas.
En hann kann líka að breyta auðninni í frjósama og vatnsríka vin.
36 E faz aos famintos habitarem ali; e eles edificam uma cidade para morarem;
Þangað leiðir hann hungraða sem setjast þar að og byggja sér borgir,
37 E semeiam campos, e plantam vinhas, que produzem fruto valioso.
sá í akra, gróðursetja víngarða og afla afurða.
38 E ele os abençoa, e se multiplicam muito, e o gado dele não diminui.
Þannig blessar hann! Og þeir margfaldast stórum og fénaði þeirra fjölgar.
39 Mas [quando] eles se diminuem e se abatem, por causa da opressão, mal e aflição;
Sumir missa allt í ofsókn, þjáningu og sorg,
40 Ele derrama desprezo sobre os governantes, e os faz andar sem rumo pelos desertos, sem [terem] caminho.
því að Guð sendir hrokafullum skömm og lætur tignarmenn ráfa um í rústum,
41 Mas ao necessitado, ele levanta da opressão a um alto retiro, e faz famílias como a rebanhos.
en hann bjargar fátæklingum sem honum treysta, gefur þeim fjölda afkomenda og mikla hagsæld.
42 Os corretos, ao verem, ficam alegres, e todo perverso se calará.
Þetta sjá hinir guðhræddu og þeir gleðjast, meðan óguðlegir þegja í skömm.
43 Quem é sábio, que preste atenção a estas coisas, e reflita nas bondades do SENHOR.
Þú sem ert vitur, hugleiddu þetta! Hugsaðu um miskunn og kærleika Drottins.
