Salmos 104
1 Louva, minha alma, ao SENHOR; ó SENHOR meu Deus, tu és grandioso; de majestade e de glória estás vestido.
Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
2 Tu estás coberto de luz, como que uma roupa; estendes os céus como cortinas.
Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
3 Ele, que fixou seus cômodos sobre as águas; que faz das nuvens sua carruagem; que se move sobre as asas do vento.
Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
4 Que faz de seus anjos ventos, e de seus servos fogo flamejante.
Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
5 Ele fundou a terra sobre suas bases; ela jamais se abalará.
Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
6 Com o abismo, como um vestido, tu a cobriste; sobre os montes estavam as águas.
Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
7 Elas fugiram de tua repreensão; pela voz de teu trovão elas se recolheram apressadamente.
Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
8 Os montes subiram [e] os vales desceram ao lugar que tu lhes tinha fundado.
Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
9 Tu [lhes] puseste um limite, que não ultrapassarão; não voltarão mais a cobrir a terra.
Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
10 Ele envia fontes aos vales, para que corram por entre os montes.
Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
11 Elas dão de beber a todos os animais do campo; os asnos selvagens matam a sede [com elas].
A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
12 Junto a elas habitam as aves dos céus, que dão [sua] voz dentre os ramos.
Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
13 Ele rega os montes desde seus cômodos; a terra se farta do fruto de tuas obras.
Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
14 Ele faz brotar a erva para os animais, e as plantas para o trabalho do homem, fazendo da terra produzir o pão,
Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
15 E o vinho, que alegra o coração do homem, [e] faz o rosto brilhar o rosto com o azeite; com o pão, que fortalece o coração do homem.
I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
16 As árvores do SENHOR são fartamente [nutridas], os cedros do Líbano, que ele plantou.
Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
17 Onde as aves fazem ninhos, e os pinheiros são as casas para as cegonhas.
Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
18 Os altos montes são para as cabras selvagens; as rochas, refúgio para os coelhos.
Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
19 Ele fez a lua para [marcar] os tempos, e o sol sobre seu poente.
Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
20 Ele dá ordens à escuridão, e faz haver noite, quando saem todos os animais do mato.
Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 Os filhos dos leões, rugindo pela presa, e para buscar de Deus sua comida.
Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
22 Quando o sol volta a brilhar, [logo] se recolhem, e vão se deitar em suas tocas.
Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
23 Então o homem sai para seu trabalho e sua obra até o entardecer.
Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
24 Como são muitas as suas obras, SENHOR! Tu fizeste todas com sabedoria; a terra está cheia de teus bens.
O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
25 Este grande e vasto mar, nele há inúmeros seres, animais pequenos e grandes.
W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
26 Por ali andam os navios e o Leviatã que formastes, para que te alegrasses nele.
Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
27 Todos eles aguardam por ti, que [lhes] dês seu alimento a seu tempo [devido].
Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
28 O que tu dás, eles recolhem; tu abres tua mão, [e] eles se fartam de coisas boas.
Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
29 [Quando] tu escondes teu rosto, eles ficam perturbados; [quando] tu tiras o fôlego deles, [logo] eles morrem, e voltam ao seu pó.
Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
30 Tu envias o teu fôlego, e logo são criados; e [assim] tu renovas a face da terra.
Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
31 A glória do SENHOR será para sempre; alegre-se o SENHOR em suas obras.
Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
32 [Quando] ele olha para a terra, [logo] ela treme; [quando] ele toca nos montes, eles soltam fumaça.
On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
33 Cantarei ao SENHOR em [toda] a minha vida; tocarei música ao meu Deus enquanto eu existir.
Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
34 Meus pensamentos lhe serão agradáveis; eu me alegrarei no SENHOR.
O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
35 Os pecadores serão consumidos da terra, e os maus não existirão mais. Bendizei, ó minha alma, ao SENHOR! Aleluia!
Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
