Salmos 102

1 Oração do aflito, quando ele se viu desfalecido, e derramou sua súplica diante do SENHOR: Ó SENHOR, ouve minha oração; e que meu clamor chegue a ti.

Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.

2 Não escondas de mim o teu rosto no dia da minha angústia; inclina a mim teu ouvidos; no dia em que eu clamar, apressa-te para me responder.

Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.

3 Porque os meus dias têm se desfeito como fumaça; e meus ossos se têm se queimado como [n] um forno.

Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

4 Meu coração, tal como a erva, está tão ferido e seco, que me esqueci de comer meu pão.

Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

5 Por causa da voz do meu gemido, meus ossos têm se grudado à minha carne.

Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.

6 Estou semelhante a uma ave no deserto, estou como uma coruja num lugar desabitado.

Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.

7 Fico alerta e estou como um pardal solitário sobre o telhado.

Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.

8 Os meus inimigos me insultam o dia todo; os que me odeiam juram [maldições] contra mim.

Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

9 Porque estou comendo cinza como [se fosse] pão, e misturo minha bebida com lágrimas,

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

10 Por causa de tua irritação e tua ira; porque tu me levantaste e me derrubaste.

11 Meus dias [têm sido] como a sombra, que declina; e eu estou secando como a erva.

Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.

12 Porém tu, SENHOR, permaneces para sempre; e tua lembrança [continua] geração após geração.

Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.

13 Tu te levantarás, e terás piedade de Sião; porque chegou o tempo determinado para se apiedar dela.

Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

14 Pois os teus servos se agradam de suas pedras, e sentem compaixão do pó de suas [ruínas].

Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.

15 Então as nações temerão o nome do SENHOR; e todos os reis da terra [temerão] a tua glória;

Uluslar RAB'bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.

16 Quando o SENHOR edificar a Sião, [e] aparecer em sua glória;

Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.

17 E der atenção à oração do desamparado, e não desprezar sua oração.

Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.

18 Isto será escrito para a geração futura; e o povo que for criado louvará ao SENHOR;

Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB'be övgüler sunsun.

19 Porque ele olhará desde o alto de seu santuário; o SENHOR olhará desde os céus para a terra,

RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,

20 Para ouvir o gemido dos prisioneiros; para soltar aos sentenciados à morte.

Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.

21 Para eles anunciarem o nome do SENHOR em Sião, e seu louvor em Jerusalém.

Böylece halklar ve krallıklar RAB'be tapınmak için toplanınca, O'nun adı Siyon'da, Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak.

22 Quando os povos se reunirem, e os reinos, para servirem ao SENHOR.

23 Ele abateu minha força no caminho; abreviou os meus dias.

RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.

24 Eu dizia: Meu Deus, não me leves no meio dos meus dias; teus anos são [eternos], geração após geração.

“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!

25 Desde muito antes fundaste a terra; e os céus são obra de tuas mãos.

“Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.

26 Eles se destruirão, porém tu permanecerás; e todos eles como vestimentas se envelhecerão; como roupas tu os mudarás, e serão mudados.

Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.

27 Porém tu és o mesmo; e teus anos nunca se acabarão.

Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.

28 Os filhos de teus servos habitarão [seguros], e a semente deles será firmada perante ti.

Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”