Salmos 10
1 Por que, SENHOR, tu estás longe? [Por que] tu te escondes em tempos de angústia?
Вскую, Господи, отстоя далече, презираеши во благовремениих, в скорбех?
2 Com arrogância o perverso persegue furiosamente ao miserável; sejam presos nas ciladas que planejaram.
Внегда гордитися нечестивому, возгарается нищий: увязают в советех, яже помышляют.
3 Pois o perverso se orgulha do desejo de sua alma; ele bendiz ao ganancioso, e blasfema do SENHOR.
Яко хвалимь есть грешный в похотех души своея, и обидяй благословимь есть.
4 Pela arrogância de seu rosto o perverso não se importa; Deus não existe em todos as seus pensamentos.
Раздражи Господа грешный: по множеству гнева своего не взыщет: несть Бога пред ним.
5 Em todo tempo seus caminhos atormentam; teus juízos [estão] longe do rosto dele, em grande altura; ele sopra furiosamente todos os seus adversários.
Оскверняются путие его на всяко время: отемлются судбы Твоя от лица его: всеми враги своими обладает.
6 Ele diz em seu coração: Eu nunca serei abalado; porque de geração após geração nunca [sofrerei] mal algum.
Рече бо в сердцы своем: не подвижуся от рода в род без зла:
7 Sua boca está cheia de maldição, e de enganos, e de falsidade; debaixo de sua língua há sofrimento e maldade.
егоже клятвы уста его полна суть, и горести и льсти: под языком его труд и болезнь.
8 Eles se sentam [postos] para as ciladas das aldeias; nos esconderijos ele mata ao inocente; seus olhos observam secretamente ao contra o pobre.
Приседит в ловителстве с богатыми в тайных, еже убити неповиннаго: очи его на нищаго призираете.
9 Ele arma ciladas no esconderijo, como o leão em seu covil; arma ciladas para roubar ao miserável; rouba ao miserável, trazendo-o em sua rede.
Ловит в тайне яко лев во ограде своей, ловит еже восхитити нищаго, восхитити нищаго, внегда привлещи и в сети своей.
10 Ele se encolhe, se agacha, [para que] os pobres caiam em suas armadilhas.
Смирит его: преклонится и падет, внегда ему обладати убогими.
11 Ele diz em seu coração: Deus [já] se esqueceu; [já] escondeu o seu rosto, nunca mais [o] verá.
Рече бо в сердцы своем: забы Бог, отврати лице Свое, да не видит до конца.
12 Levanta-te, SENHOR Deus, ergue tua mão; não te esqueças dos miseráveis.
Воскресени, Господи Боже мой, да вознесется рука Твоя, не забуди убогих Твоих до конца.
13 Por que o perverso blasfema de Deus? Ele diz eu seu coração que tu nada [lhe] exigirá.
Чесо ради прогнева нечестивый Бога? Рече бо в сердцы своем: не взыщет.
14 Tu estás [o] vendo; porque tu olhas para o trabalho e o cansaço, para o entregar em tuas mãos; em ti o pobre põe confiança; tu és o que ajuda ao órfão.
Видиши, яко Ты болезнь и ярость смотряеши, да предан будет в руце Твои: тебе оставлен есть нищий, сиру Ты буди помощник.
15 Quebra tu o braço do perverso e do maligno; faz cobrança da maldade dele, [até que] tu aches nada [mais dela].
Сокруши мышцу грешному и лукавому: взыщется грех его и не обрящется.
16 O SENHOR é Rei eterno e para todo o sempre; as nações perecerão de sua terra.
Господь царь во век и в век века: погибнете, языцы, от земли Его.
17 SENHOR, tu ouviste o desejo dos humildes; tu fortalecerás os seus corações, e teus ouvidos [os] ouvirão;
Желание убогих услышал еси, Господи, уготованию сердца их внят ухо Твое.
18 Para fazer justiça ao órfão e ao afligido; para que o homem não mais continue a praticar o terror.
Суди сиру и смирену, да не приложит ктому величатися человек на земли.
