Provérbios 9
1 A verdadeira sabedoria edificou sua casa; ela lavrou suas sete colunas.
Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
2 Ela sacrificou seu sacrifício, misturou seu vinho, e preparou sua mesa.
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
3 Mandou suas servas, [e] está convidando desde os pontos mais altos da cidade, dizendo:
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
4 Qualquer um que for ingênuo, venha aqui. Aos que têm falta de entendimento, ela diz:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5 Vinde, comei do meu pão; e bebei do vinho que misturei.
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
6 Abandonai a tolice; e vivei; e andai pelo caminho da prudência.
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
7 Aquele que repreende ao zombador, toma desonra para si mesmo; e o que tenta corrigir ao perverso acaba sendo manchado.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
8 Não repreendas ao zombador, para que ele não te odeie; repreende ao sábio, e ele te amará.
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Ensina ao sábio, e ele será mais sábio ainda; instrui ao justo, e ele aumentará seu conhecimento.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
10 O temor ao SENHOR é o princípio da sabedoria; e o conhecimento dos santos [é] a prudência.
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
11 Porque por mim teus dias serão multiplicados; e anos de vida a ti serão aumentados.
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
12 Se fores sábio, serás sábio para ti; e se fores zombador, somente tu aguentarás.
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13 A mulher louca é causadora de tumultos; [ela é] tola, e não sabe coisa alguma.
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
14 E se senta à porta de sua casa, sobre uma cadeira, nos lugares altos da cidade;
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
15 Para chamar aos que passam pelo caminho, e passam por suas veredas, [dizendo]:
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16 Qualquer um que for ingênuo, venha aqui! E aos que tem falta de entendimento, ela diz:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17 As águas roubadas são doces; e o pão escondido é agradável.
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
