Provérbios 8
1 Por acaso a sabedoria não clama, e a inteligência não solta sua voz?
| آیا ندای حکمت را نمی‌شنوید و به آواز بصیرت گوش نمی‌دهید؟ |
2 Nos lugares mais altos, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas, ela se põe.
| حکمت دم دروازه‌های شهر و سر چهارراه‌ها و جلوی در هر خانه‌ای ایستاده، می‌گوید: |
3 Ao lado das portas, à entrada da cidade; na entrada dos portões, ela grita:
4 Varões, eu vos clamo; [dirijo] minha voz aos filhos dos homens.
| «ای مردم، شما را صدا می‌زنم. |
5 Vós que sois ingênuos, entendei a prudência; e vós que sois loucos, entendei [de] coração.
| ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید. |
6 Ouvi, porque falarei coisas nobres; e abro meus lábios para a justiça.
| به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان می‌کنم و از ناراستی نفرت دارم. |
7 Porque minha boca declarará a verdade; e meus lábios abominam a maldade.
8 Todas as coisas que digo com minha boca são justas; não há nelas coisa alguma [que seja] distorcida ou perversa.
| سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمی‌کند. |
9 Todas elas são corretas para aquele que as entende; e justas para os que encontram conhecimento.
| سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است. |
10 Aceitai minha correção, e não prata; e o conhecimento mais que o ouro fino escolhido.
| تعلیمی که من می‌دهم از طلا و نقره گرانبهاتر است. |
11 Porque a sabedoria é melhor do que rubis; e todas as coisas desejáveis nem sequer podem ser comparadas a ela.
| ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمی‌توان با من مقایسه کرد. |
12 Eu, a Sabedoria, moro com a Prudência; e tenho o conhecimento do conselho.
| «من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار می‌باشم. |
13 O temor ao SENHOR é odiar o mal: a soberba e a arrogância, o mal caminho e a boca perversa, eu [os] odeio.
| اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم. |
14 A mim pertence o conselho e a verdadeira sabedoria; eu [tenho] prudência e poder.
| «منم که هدایت می‌کنم و فهم و بصیرت می‌بخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت می‌کنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت می‌نمایند. |
15 Por meio de mim os reis governam, e os príncipes decretam justiça.
16 Por meio de mim os governantes dominam; e autoridades, todos os juízes justos.
| تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی می‌کنند. |
17 Eu amo os que me amam; e os que me buscam intensamente me acharão.
| «من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت. |
18 Bens e honra estão comigo; [assim como] a riqueza duradoura e a justiça.
| ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است. |
19 Meu fruto é melhor que o ouro, melhor que o ouro refinado; e meus produtos melhores que a prata escolhida.
| بخشش‌های من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است. |
20 Eu faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juízo;
| راههای من عدل و حق است. |
21 Para eu dar herança aos que me amam, e encher seus tesouros.
| ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانه‌های ایشان را پر می‌سازم. |
22 O SENHOR me adquiriu no princípio de seu caminho; desde antes de suas obras antigas.
| «در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت. |
23 Desde a eternidade eu fui ungida; desde o princípio; desde antes do surgimento da terra.
| از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم. |
24 Quando ainda não havia abismos, eu fui gerada; quando ainda não havia fontes providas de muitas águas.
| قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب، |
25 Antes que os montes fossem firmados; antes dos morros, eu fui gerada.
| قبل از آنکه کوهها و تپه‌ها به وجود آیند، |
26 Quando ele ainda não tinha feito a terra, nem os campos; nem o princípio da poeira do mundo.
| قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم. |
27 Quando preparava os céus, ali eu estava; quando ele desenhava ao redor da face do abismo.
| «هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم. |
28 Quando firmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abismo.
| وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمه‌ها را از اعماق جاری نمود، |
29 Quando colocava ao mar o seu limite, para que as águas não ultrapassassem seu mandado; quando estabelecia os fundamentos da terra.
| وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد، |
30 Então eu estava com ele como um pupilo; e eu era seu agrado a cada dia, alegrando perante ele em todo tempo.
| من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی می‌کردم. |
31 Alegrando na habitação de sua terra; e [concedendo] meus agrados aos filhos dos homens.
| دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند. |
32 Portanto agora, filhos, ouvi-me; porque bem-aventurados serão [os que] guardarem meus caminhos.
| «پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی می‌کنند سعادتمندند. |
33 Ouvi a correção, e sede sábios; e não a rejeiteis.
| به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید. |
34 Bem-aventurado [é] o homem que me ouve; que vigia em minhas portas diariamente, que guarda as ombreiras de minhas entradas.
| خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد، |
35 Porque aquele que me encontrar, encontrará a vida; e obterá o favor do SENHOR.
| زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛ |
36 Mas aquele que pecar contra mim fará violência à sua [própria] alma; todos os que me odeiam amam a morte.
| اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه می‌زند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.» |
