Provérbios 7
1 Filho meu, guarda minhas palavras; e deposita em ti meus mandamentos.
Υιέ μου, φύλαττε τους λόγους μου και ταμίευσον τας εντολάς μου παρά σεαυτώ.
2 Guarda meus mandamentos, e vive; e minha lei, como as pupilas de teus olhos.
Φύλαττε τας εντολάς μου, και θέλεις ζήσει· και τον νόμον μου, ως την κόρην των οφθαλμών σου.
3 Ata-os aos teus dedos; escreve-os na tábua do teu coração.
Δέσον αυτά επί τους δακτύλους σου, εγχάραξον αυτά επί την πλάκα της καρδίας σου.
4 Dize à sabedoria: Tu és minha irmã; E à prudência chama de parente.
Ειπέ προς την σοφίαν; συ είσαι αδελφή μου· και κάλεσον την φρόνησιν συγγενή σου·
5 Para que te guardem da mulher alheia, da estranha, [que] lisonjeia com suas palavras.
διά να σε φυλάττωσιν από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης διά των λόγων αυτής.
6 Porque da janela de minha casa, pelas minhas grades eu olhei;
Επειδή από του παραθύρου της οικίας μου έκυψα διά του δικτυωτού μου·
7 E vi entre os simples, prestei atenção entre os jovens, um rapaz que tinha falta de juízo;
και είδον μεταξύ των αφρόνων, παρετήρησα μεταξύ των νεανίσκων, νέον ενδεή φρενών·
8 Que estava passando pela rua junto a sua esquina, e seguia o caminho da casa dela;
όστις διέβαινε διά της πλατείας, πλησίον της γωνίας αυτής, και διήρχετο την οδόν προς την οικίαν αυτής,
9 No crepúsculo, ao entardecer do dia, no escurecer da noite e nas trevas.
εν τω εσπερινώ σκότει της ημέρας, εν τω σκοτασμώ της νυκτός και τω γνόφω·
10 E eis que uma mulher lhe [saiu] ao encontro, com roupas de prostituta, e astuta de coração.
και ιδού, συναπαντά αυτόν γυνή έχουσα σχήμα πορνικόν, και καρδίαν δολιόφρονα,
11 Esta era barulhenta e insubordinada; os pés dela não paravam em sua casa.
φλύαρος και αναιδής· οι πόδες αυτής δεν μένουσιν εν τω οίκω αυτής·
12 De tempos em tempos ela fica fora [de casa], nas ruas, espreitando em todos os cantos.
τώρα είναι έξω, τώρα εν ταις πλατείαις, και ενεδρεύει πλησίον πάσης γωνίας.
13 Então ela o pegou, e o beijou; e com atrevimento em seu rosto, disse-lhe:
Και πιάνει αυτόν και φιλεί αυτόν και με αναιδές πρόσωπον λέγει προς αυτόν,
14 Sacrifícios pacíficos tenho comigo; hoje paguei meus votos.
Έχω θυσίας ειρηνικάς· σήμερον απέδωκα τας ευχάς μου·
15 Por isso saí para te encontrar; para buscar apressadamente a tua face, e te achei.
διά τούτο εξήλθον εις απάντησίν σου, ποθούσα το πρόσωπόν σου, και σε εύρηκα·
16 Já preparei minha cama com cobertas; com tecidos de linho fino do Egito.
έστρωσα την κλίνην μου με πέπλους, με τάπητας πεποικιλμένους, με νήματα της Αιγύπτου·
17 Já perfumei meu leito com mirra, aloés e canela.
εθυμίασα την κλίνην μου με σμύρναν, αλόην και κινάμωμον·
18 Vem [comigo]; iremos nos embebedar de paixões até a manhã, e nos alegraremos de amores.
ελθέ, ας μεθυσθώμεν από έρωτος μέχρι της αυγής· ας εντρυφήσωμεν εις έρωτας·
19 Porque [meu] marido não está em casa; ele viajou para longe.
διότι δεν είναι ο ανήρ εν τη οικία αυτού, υπήγεν εις οδόν μακράν·
20 Ele tomou uma bolsa de dinheiro em sua mão; [e só] volta para casa no dia determinado.
έλαβε βαλάντιον αργυρίου εν τη χειρί αυτού· εν ωρισμένω καιρώ θέλει επανέλθει εις την οικίαν αυτού.
21 Ela o convenceu com suas muitas palavras sedutoras; com a lisonja de seus lábios ela o persuadiu.
Διά της πολλής αυτής τέχνης απεπλάνησεν αυτόν· διά της κολακείας των χειλέων αυτής είλκυσεν αυτόν.
22 Ele foi logo após ela, como o boi vai ao matadouro; e como o louco ao castigo das prisões.
Ευθύς ακολουθεί αυτήν κατόπιν, καθώς ο βους υπάγει εις την σφαγήν, ή καθώς η έλαφος πηδά εις τον βρόχον,
23 Até que uma flecha atravesse seu fígado; como a ave que se apressa para a armadilha, e não sabe que está [armada] contra sua vida.
εωσού βέλος διαπεράση το ήπαρ αυτής· καθώς το πτηνόν σπεύδει εις την παγίδα και δεν εξεύρει ότι είναι εναντίον της ζωής αυτού.
24 Agora pois, filhos, escutai-me; e prestai atenção às palavras de minha boca.
Τώρα λοιπόν ακούσατέ μου, τέκνα, και προσέχετε εις τους λόγους του στόματός μου.
25 Que teu coração não se desvie para os caminhos dela, e não andes perdido pelas veredas dela.
Ας μη εκκλίνη εις τας οδούς αυτής η καρδία σου, μη παρεκτραπής εις τας τρίβους αυτής.
26 Porque ela derrubou muitos feridos; e são muitíssimos os que por ela foram mortos.
Διότι πολλούς έκαμε να πέσωσι πεπληγωμένοι, και δυνατοί είναι οι φονευθέντες υπ' αυτής.
