Provérbios 5
1 Filho meu, presta atenção à minha sabedoria, inclina teus ouvidos ao meu entendimento.
Фиуле, я аминте ла ынцелепчуня мя ши плякэ урекя ла ынвэцэтура мя,
2 Para que guardes o bom-senso; e teus lábios conservem o conhecimento.
ка сэ фий ку кибзуинцэ ши бузеле тале сэ айбэ куноштинцэ.
3 Porque os lábios da mulher pervertida gotejam mel; e sua boca é mais suave que o azeite.
Кэч бузеле фемеий стрэине стрекоарэ мьере ши черул гурий ей есте май лунекос декыт унтделемнул,
4 Porém seu fim é mais amargo que o absinto; é afiado como a espada de dois fios.
дар ла урмэ есте амарэ ка пелинул, аскуцитэ ка о сабие ку доуэ тэишурь.
Пичоареле ей кобоарэ ла моарте, паший ей дау ын Локуинца морцилор. (Sheol h7585)
6 Para que não ponderes a vereda da vida, os percursos delas são errantes, e tu não os conhecerás.
Аша кэ еа ну поате гэси каля веций, рэтэчеште ын кэиле ей ши ну штие унде мерӂе.
7 E agora, filhos, escutai-me; e não vos desvieis das palavras de minha boca.
Ши акум, фиуле, аскултэ-мэ ши ну те абате де ла кувинтеле гурий меле:
8 Mantenha teu caminho longe dela; e não te aproximes da porta da casa dela.
депэртязэ-те де друмул каре дуче ла еа ши ну те апропия де уша касей ей,
9 Para que não dês tua honra a outros, nem teus anos [de vida] aos cruéis.
ка ну кумва сэ-ць дай алтора влага та ши унуй ом фэрэ милэ аний тэй,
10 Para que estranhos não se fartem de teu poder, e teus trabalhos [não sejam] aproveitados em casa alheia;
ка ну кумва ниште стрэинь сэ се сатуре де аверя та ши ту сэ те трудешть пентру каса алтуя,
11 E gemas em teu fim, quando tua carne e teu corpo estiverem consumidos.
ка ну кумва сэ ӂемь, ла урмэ, кынд карня ши трупул ци се вор истови
12 E digas: Como eu odiei a correção, e meu coração desprezou a repreensão?
ши сэ зичь: „Кум ам путут еу сэ урэск чертаря ши кум а диспрецуит инима мя мустраря?
13 E não escutei a voz de meus ensinadores, nem ouvi a meus mestres.
Кум ам путут сэ н-аскулт гласул ынвэцэторилор мей ши сэ ну яу аминте ла чей че мэ ынвэцау?
14 Quase me achei em todo mal, no meio da congregação e do ajuntamento.
Кыт пе че сэ мэ ненороческ де тот ын мижлокул попорулуй ши адунэрий!”
15 Bebe água de tua [própria] cisterna, e das correntes de teu [próprio] poço.
Бя апэ дин фынтына та ши дин извоареле пуцулуй тэу!
16 Derramar-se-iam por fora tuas fontes, [e] pelas ruas os ribeiros de águas?
Че, врей сэ ци се версе извоареле афарэ? Ши сэ-ць кургэ рыуриле пе пецеле де обште?
17 Sejam somente para ti, e não para os estranhos contigo.
Ласэ-ле сэ фие нумай пентру тине, ши ну пентру стрэиний де лынгэ тине.
18 Seja bendito o teu manancial, e alegra-te com a mulher de tua juventude.
Изворул тэу сэ фие бинекувынтат ши букурэ-те де неваста тинереций тале!
19 [Seja ela] uma cerva amorosa e gazela graciosa; que os seios dela te fartem em todo tempo; e anda pelo caminho do amor dela continuamente.
Чербоайкэ юбитэ, кэприоарэ плэкутэ: фий ымбэтат тот тимпул де дрэгэлэшииле ей, фий ындрэгостит некурмат де драгостя ей!
20 E por que tu, filho meu, andarias perdido pela estranha, e abraçarias o peito da [mulher] alheia?
Ши пентру че, фиуле, ай фи ындрэгостит де о стрэинэ ши ай ымбрэциша сынул уней некуноскуте?
21 Pois os caminhos do homem estão perante os olhos do SENHOR; e ele pondera todos os seus percursos.
Кэч кэиле омулуй сунт лэмурите ынаинтя окилор Домнулуй ши Ел веде тоате кэрэриле луй.
22 O perverso será preso pelas suas [próprias] perversidades; e será detido pelas cordas de seu [próprio] pecado.
Чел рэу есте принс ын ынсешь нелеӂюириле луй ши есте апукат де легэтуриле пэкатулуй луй.
23 Ele morrerá pela falta de correção; e andará sem rumo pela grandeza de sua loucura.
Ел ва мури дин липсэ де ынфрынаре, се ва потикни дин пря мулта луй небуние.
