Provérbios 5
1 Filho meu, presta atenção à minha sabedoria, inclina teus ouvidos ao meu entendimento.
Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;
2 Para que guardes o bom-senso; e teus lábios conservem o conhecimento.
Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.
3 Porque os lábios da mulher pervertida gotejam mel; e sua boca é mais suave que o azeite.
Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.
4 Porém seu fim é mais amargo que o absinto; é afiado como a espada de dois fios.
Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.
Haar voeten dalen naar den dood, haar treden houden de hel vast. (Sheol h7585)
6 Para que não ponderes a vereda da vida, os percursos delas são errantes, e tu não os conhecerás.
Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.
7 E agora, filhos, escutai-me; e não vos desvieis das palavras de minha boca.
Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.
8 Mantenha teu caminho longe dela; e não te aproximes da porta da casa dela.
Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;
9 Para que não dês tua honra a outros, nem teus anos [de vida] aos cruéis.
Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;
10 Para que estranhos não se fartem de teu poder, e teus trabalhos [não sejam] aproveitados em casa alheia;
Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;
11 E gemas em teu fim, quando tua carne e teu corpo estiverem consumidos.
En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;
12 E digas: Como eu odiei a correção, e meu coração desprezou a repreensão?
En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!
13 E não escutei a voz de meus ensinadores, nem ouvi a meus mestres.
En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!
14 Quase me achei em todo mal, no meio da congregação e do ajuntamento.
Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!
15 Bebe água de tua [própria] cisterna, e das correntes de teu [próprio] poço.
Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;
16 Derramar-se-iam por fora tuas fontes, [e] pelas ruas os ribeiros de águas?
Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;
17 Sejam somente para ti, e não para os estranhos contigo.
Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.
18 Seja bendito o teu manancial, e alegra-te com a mulher de tua juventude.
Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;
19 [Seja ela] uma cerva amorosa e gazela graciosa; que os seios dela te fartem em todo tempo; e anda pelo caminho do amor dela continuamente.
Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.
20 E por que tu, filho meu, andarias perdido pela estranha, e abraçarias o peito da [mulher] alheia?
En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?
21 Pois os caminhos do homem estão perante os olhos do SENHOR; e ele pondera todos os seus percursos.
Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.
22 O perverso será preso pelas suas [próprias] perversidades; e será detido pelas cordas de seu [próprio] pecado.
Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.
23 Ele morrerá pela falta de correção; e andará sem rumo pela grandeza de sua loucura.
Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.
